Pascale Petralia is regisseur en artistiek coach. Ze was jarenlang actief in binnen- en buitenland. In 2019 besloot Petralia een punt te zetten achter haar theatercarrière en zich toe te leggen op het schrijven. Onlangs kwam haar eerste spannende roman uit over stalken: Ongehoord.
*Hoe divers is jouw boekenkast?
Mijn boekenkast is een allegaartje van romans, kunstboeken, filosofisch en sociologische boeken, thrillers, dichtbundels, autobiografieën. Noem maar op. Ik ben een alles-verslinder. :)
*Staan ze op alfabetische volgorde, kleur of andere wijze gesorteerd?
Ik probeer er een structuur in te krijgen, maar mijn kast 'leeft'. Ik blader graag in mijn kunstboeken en dan liggen die ergens op de tafel of op mijn bureau. Dan lijkt het alsof ik terug plaats heb in mijn boekenkast, met alle gevolgen vandien. Ook 'naslagwerk' durft nogal eens rondslingeren. In de keuken, in de woonkamer, in mjjn handtas, in de garage (als ik mijn handtas in de auto heb leeggemaakt omdat het gewicht niet meer te torsen is :D)
*Wat zijn de 3 mooiste boeken die je hebt?
Mijn mooiste boek is Marguerite Duras 'Le Square'. Waarom? Dat kom je te weten als je 'Ongehoord' leest ;). De anekdote is te mooi om niet te gebruiken in mijn roman. Het is niet de mooiste uitgave, maar wel mijn dierbaarste boek ooit.
'Atlas van de imaginaire verklaringen' van Willem Vanhuyse vind ik een heel mooie uitgave omdat het boek handgeschreven is en ook zo gedrukt. Het staat vol pseudo-wetenschappelijke tekeningen en is een parodie op de hedendaagse wetenschap. Een heerlijk boek dat je zomaar willekeurig op een bladzijden kan openslaan.
'Girlfriend in a coma' van Douglas Coupland hoort er ook bij. Niet omdat de uitgave zo speciaal is, maar het boek is gesigneerd door Coupland. Ik had het geluk, 21 jaar geleden, om een praatje te kunnen maken met Coupland. Dat was een ongelooflijke ervaring. Dat boek koester ik als een kleine schat.
*Staat jouw favoriete boek aller tijden daar ook tussen?
Dit is zo moeilijk. Ik heb zoveel boeken die ik, om welke reden ook, super vind. Maar als ik één moet kiezen: 'Leven na god' van Coupland. Hij was zo vernieuwend toen. Nu is hij waarschijnlijk oudewets :D. Ik hou wel van conceptuele boeken, maar ik denk dat dit door mijn jarenlange werkomgeving komt: theater en perfomance.
*Belandt elk boek in de kast of doe je ook makkelijk weg?
Ik ben een gever. Ook boeken. Ik had ooit een hele kamer vol boeken, maar dan zijn we verhuisd en heb ik bijna alles weggeven. Alleen de speciale boeken, de kunstboeken, de ongelezen boeken, de naslagwerken, de gesigneerde boeken niet.
*Lees je veel? *Waar lees je het allerliefste?
In de zomer lees ik veel romans. Ik hou ervan om onder de boom in de tuin te zitten en te verdwalen in een verhaal. Ook de trein is een geliefkoosde leesplek.
*Aan welke boeken uit je jeugd heb je mooie herinneringen en bezit je die ook?
Isabel Allende 'Het huis met de geesten' heeft een ongelooflijke indruk op mij gemaakt. Ik was veertien en dat magisch realisme sprak tot de verbeelding. Ik heb het boek nog altijd. Maar er zit een groot gat in de cover omdat er ooit een vriendje een bureaulamp te dicht plaatste. Het boek begon vuur te vatten. Ik vond het toen heel jammer want dat was mijn eerste dikke boek dat ik ooit las. Een literaire mijlpaal in mijn leven. Maar nu vind ik het gat tof. Het boek heeft het overleefd.
*Kom je uit een gezin waar veel gelezen werd?
Mijn moeder heeft mij altijd gestimuleerd om te lezen. Als vierjarige ukkie ging ik mee met mijn moeder naar de bib. Wekelijks mocht ik boeken kiezen die zij voorlas. Soms wou ik geen nieuwe boeken zodat mijn moeder avond na avond hetzelfde verhaal voorlas totdat ik het uit mijn hoofd kende en aan haar kon 'voorlezen'.
*Leen je wel eens boeken uit?
Ik leen geen boeken uit. Boeken die mij nauw aan het hart liggen, hou ik graag in mijn buurt. Maar ik geef wel boeken weg. Boeken die ik graag las, of die iets kunnen betekenen voor iemand. Ik voel mij soms een doorgeefluik.
Ongehoord van Pascale Petralia
Sandra Paresi is een jonge levenslustige vrouw die met beide voeten in het leven staat. Vol enthousiasme combineert ze haar artistieke carrière met lesgeven in het kunstonderwijs. Alles lijkt goed te verlopen tot ze het mikpunt wordt van een ziekelijke manipulator.
Haar stalker weeft een ingenieus web van leugens waardoor Sandra in een emotionele hel terecht komt. Ze kan op weinig begrip rekenen van haar omgeving. Onwetendheid en machogedrag duwen haar de dieperik in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten