Verraad als een doorn in het vlees
In 2020 verscheen ‘Visning pågår’ onder de Nederlandstalige titel ‘Berouw’. Het is het
eerste deel van een reeks met rechercheur Emma Sköld. In 2021 kwam de
Nederlandse vertaling van het tweede deel ‘Avdelning 73’ uit met als titel ‘Jaloezie’.
‘Jaloezie’ begint in het ziekenhuis. Vijf
maanden geleden belandde kersverse mama Emma in een coma na een val van haar
paard Frasse. Al die tijd heeft Hillevi, ex van Kristoffer, zich vol overgave gestort
op de zorg voor Ines, dochtertje van Emma en Kristoffer. Het ontwaken van Emma
maakt Hillevi heel zenuwachtig en onzeker over haar rol in de toekomst van Ines
en Kristoffer. Ook Kristoffer reageert niet zoals men van een liefhebbende
partner zou mogen verwachten.
‘Jaloezie’ telt een
beperkt aantal personages die, om beurt en in korte hoofdstukken, het verhaal
doen voortgaan vanuit hun perspectief. De sfeer is van begin tot eind bedrukt.
Zelfs het ontwaken van Emma uit haar coma geeft geen reden tot feesten. In
tegendeel, het leven was zoveel gemakkelijker voor iedereen tijdens de periode
dat ze buiten bewustzijn was. Vanaf haar ontwaken komen zowat alle personages
onder stress te staan, niet in het minst omdat Emma ervan overtuigd is dat haar
‘ongeluk’ allesbehalve een ongeluk was.
Emma krijgt in
‘Jaloezie’ de weinig benijdenswaardige rol van ziekenhuispatiënte. Gekluisterd
aan haar ziekenhuisbed, moet ze afgaan op indrukken en uitgaan van
veronderstellingen. Ze verkeert in grote onwetendheid over wat zich afspeelt in
het leven van Kristoffer en Ines en moet vertrouwen op de weinige info die ze
krijgt van de mensen die haar omringen. Wat ze wel zeker weet, is dat er iets
niet in de haak is. Gelukkig is er nog Thomas.
Het leven van de personages
in ‘Jaloezie’ gaat niet over rozen. Verborgen agenda’s, onverwerkte trauma’s, misplaatst
vertrouwen, schuldgevoelens, wanhoop en machteloosheid bepalen hun leven in en in
de nabijheid van het ziekenhuis. Het overheersende gevoel in ‘Jaloezie’ is de
eenzaamheid. Er is de voortdurende hunkering naar echt contact, bij momenten subtiel
onder woorden gebracht door handen die elkaar raken en strelen. De relaties
binnen de koppels zijn afstandelijk, teleurstellend en liefdeloos. De
personages blijven vlak en stereotiep. Geen enkele van hen weet mij te raken.
Het plot kabbelt heel
lang monotoon voort. Weinig of geen verrassingen en al helemaal geen spanning. Het
is vrij vlug duidelijk wie slecht in de zin heeft en dat die persoon om
zijn/haar doel te bereiken bereid is om heel ver te gaan. Het is echter lang
wachten vooraleer er iets gebeurt. Met nog ongeveer één derde van het boek te
gaan, komen er met mondjesmaat kleine piekjes spanning voorbij, maar niks wat
je bloeddruk de hoogte injaagt. De plottwist op het einde maakt nog iets goed,
maar het is eigenlijk te weinig en te laat om van ‘Jaloezie’ een spannende
thriller te maken.
‘Jaloezie’ is misschien
niet bijster origineel, maar laat zich wel vlot lezen. Het is een boek dat je
gegarandeerd gezelschap kan houden op een luie vrije dag zonder dat je daarbij
je hoofd moet breken over ingewikkelde plotwendingen.
3 kraaien
Anita
Geen opmerkingen:
Een reactie posten