Titel: Geheimen in het graf
Auteur: Tami Hoag
Uitgeverij: The house of books
Publicatiedatum:
April 2012
Recensie door: Tamara
Kraaien: 3
Wanneer
Marissa Fordham dood wordt aangetroffen, met haar dochtertje Haley bewusteloos
naast zich, raakt het Californische stadje Oak Knoll in paniek. De sfeer was al
gespannen door de komende rechtszaak tegen een seriemoordenaar, maar men is
geschokt door deze brute moord, die niet eens ontdekt zou zijn als Haley niet
het alarmnummer had gebeld en gefluisterd: 'Papa heeft mama pijn gedaan.'
Rechercheur Tony Mendez moet een puzzel oplossen waarvan de stukjes niet
passen. Om Haley te beschermen roept hij de hulp in van kinderpsychologe Anne
Leone, die hoofdgetuige is in het proces tegen de seriemoordenaar.
“De borsten van de vrouw waren afgesneden, maar lagen
niet in de keuken.”
Nadat ik enthousiast deel 1 (dieper dan de doden) had
dichtgeslagen, ging ik meteen door naar deel 2. Maar waar deel 1 mij volledig
in de greep hield, liet deel 2 mij vaker los. Hier en daar ging Tami over de
top en verloor meerdere keren haar geloofwaardigheid in het verhaal…
Het verhaal begint wanneer Marissa dood wordt gevonden en
haar dochtertje meer dood dan levend naast haar. Anne schiet meteen te hulp en
ontfermt zich over het meisje.
Ondertussen probeert ze ook Dennis te bezoeken, het
psychopathische kind van deel 1. Dan wordt de vriendin van Marissa vermist en
neemt het verhaal een enorm over de top wending.
Ik vond dit verhaal erg rommelig, sommige dingen worden
niet opgelost of verder besproken. En wat Anne dit boek allemaal voor de kiezen
krijgt…
Ze werd meerdere malen neergestoken, geslagen, mishandeld en ondanks dat ze vol
hechtingen en verwondingen zit, blijft ze doorlopen. Volgens mij is deze vrouw
niet dood te krijgen! Waar je ook in je lichaam wordt gestoken, ergens raakt
het wel een vitaal orgaan of ader. Maar Anne niet, Anne rent en vecht voor haar
leven. Anne overwint zelfs het gevecht met de duivel als ze zo doorgaat.
Het plot was voor mij verrassend (als in, de dader niet
geraden) maar ook weer ver gezocht. Het motief paste niet met de werkwijze. In
vele gevallen is “overdaad schaadt” en dat is in dit geval ook waar. Teveel
personages en een over de top plot.
Ik moest ook af en toe grinniken bij sommige vertalingen.
“Wij willen u van harte condoleren” is er eentje van die is blijven hangen. Ik
zag Vince al staan met een enorme glimlach op zijn bakkes dit zeggen.
Ik hoop dat deel 3, de donkerste weg, toch iets beter in
elkaar steekt dan deel 2. En dat Anne dit keer een beetje wordt ontzien. Jullie
lezen het snel.
Spanning: 3
Originaliteit:
4
Psychologische
ontwikkeling personages: 3
Leesplezier: 4
Schrijfstijl:
4
Plot: 2
Geen opmerkingen:
Een reactie posten