Titel: Cold case: Countdown
Auteur: Tina
Frennstedt
Uitgeverij:
HarperCollins
Jaar uitgifte:
oktober 2020
Recensie door: Jaimy
Kraaien: 3
Countdown is het tweede deel in de
Cold case serie met Tess in de hoofdrol.
Ik moest erg diep graven, hoe ging het vorige deel ook alweer? De synopsis
maakte me niet wijzer en ook mijn eigen recensie deed geen belletje rinkelen.
Het voelde dus een beetje alsof ik een deel van een serie als standalone ging
lezen. De personages zijn zo beschreven dat het in principe geen probleem moet
zijn, ze vertellen precies wat ze op het moment doormaken en ook over hun
“verleden” wordt gesproken. Je hebt zo niet het idee dat je iets mist.
Vooral het onderlinge contact tussen Tess en haar collega Marie is een relatie
die uitgelicht wordt. Het contact met andere collega’s en zelfs vrienden of
kennissen blijft oppervlakkig. Dit past wel weer in het verhaal, ze hebben het
immers heel erg druk met de “nieuwe” cold case en als klap op de vuurpijl hangt
het opheffen van het cold case-team hun boven het hoofd. Veel tijd voor andere
dingen dan werk is er dus niet.
Het wordt een ware race tegen de klok, de dagen worden afgeteld en met de
minieme informatie die ze hebben lijkt het er niet op dat ze het binnen deze
tijd opgelost zullen krijgen. Een linkje met een recente moord geeft hoop, maar
het blijft een haast onmogelijke klus.
De spanning die de tijdsdruk met zich meeneemt voel je niet echt. Als lezer ga
je er vanzelf vanuit dat het wel goed komt binnen deze periode. Dit is jammer
want de echte countdown komt zo niet over.
Het is heel moeilijk om in het verhaal te komen. Daarnaast komt het
verhaal langzaam op gang waardoor je niet de drive hebt om door te lezen.
Er gebeuren een hoop spannende dingen, maar deze spanning komt niet tot uiting.
De setting van de cold case vind ik nog steeds verfrissend, maar het is vooral
het nagaan van oude tips en herkauwen van het voorgaande onderzoek waardoor je
voelt dat men niet echt verder komt.
Het plot wordt heel langzaam uiteen gezet, mede door het volgen van deze oude
lijnen en verdachten en mensen van interesse van het originele onderzoek.
Langzaam wordt voor de lezer duidelijk waar het heen gaat en ondanks dat het
plot dus niet als een verassing komt is het wel origineel en geloofwaardig.
Toch komt ook hier de spanning niet tot uiting. Het blijven vlakke woorden op
papier.
Het verspringen van perspectief en het verspringen in tijd is het enige wat het
ietwat interessant maakt. We volgen de hoofdpersoon in de cold case, waarin
zijn laatste dagen en uren uiteengezet worden. Het loopt ongeveer synchroon met
het onderzoek waardoor je als lezer steeds wat dichterbij de waarheid komt. Daarnaast
volgen we het perspectief van de echtgenote. Zij vertelt haar ervaringen en
bedenkingen over haar echtgenoot waardoor we een beeld van hem krijgen, maar
het blijft lang onduidelijk wat de link met de cold case is. Dit geeft het een
mysterieus tintje.
Cold case: Countdown is zeker een boek met potentie, maar de uitwerking laat
wat te wensen over. De spanningsboog blijft heel laag en de oppervlakkigheid
van de personages zorgen ervoor dat er geen echte connectie komt.
Waarschijnlijk is dit ook de reden dat ik geen flauw benul meer had waar het
eerste deel over ging en wie Tess ook alweer was.
De goede plot en setting maken dit enigszins goed, waardoor het een oké boek is
om te lezen en toch ergens een nieuwsgierig tintje is naar een volgend deel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten