Titel: Het offer van Scarlington
Auteur: K.R. Valgaeren
Uitgeverij: Lannoo
Publicatiedatum: november 2020
Recensie door: Tamara
Kraaien: normaliter gaat de rating tot
5 kraaien....Maar dit boek krijgt echt een dikke 6!!!!
Een jaar na de dood van zijn vrouw Sara,
ontvangt Jericho Blackwell, vooraanstaand lid van de Society for Psychical
Investigation and Education, een brief van haar met de boodschap: Kom naar
Scarlington, waar we elkaar voor het laatst hebben gezien.
Met de hulp van zijn
rechterhand, archivaris John Dawkins, gaat hij op zoek naar dat mysterieuze
dorpje, dat op geen enkele kaart staat aangeduid.
Net op dat moment wordt
Scarlington een week lang door een ondoordringbare mist verzwolgen. En dan
gebeuren er vreemde dingen...
‘De jongen, die inderdaad een jaar of twaalf was, speelde
met een halfvergane hand die hij in de een dunne laag aarde had gevonden.’
Ik was helemaal verslingerd aan het voorgaande Blackwell
boek (Blackwell) en had bijna de neiging om elke dag Valgaeren te mailen of het
vervolg op Blackwell al bijna klaar was en ein-de-lijk (!!!!) had ik deze week
het 328 bladzij tellend boek in handen. Zo blij dat ik er eindelijk in kon
beginnen en genieten van Blackwell en de magie van 1891.
Ook in dit boek weet Valgaeren je mee te nemen in de
wereld vol magie en spanning. Valgaeren bezit de kunst om het verhaal zo te
vertellen dat je er middenin zit en je alles haarscherp voor je ziet. En voor
je het weet kan je, net als Blackwell, Scarlington niet verlaten.
Maar wat, voor mij, dit boek zo speciaal maakt, is dat er
in 1 hoofdstuk diverse emoties worden aangeboord. Och, wat had ik het te doen
met kleine Quincy!! Arm kereltje! Maar wat heb ik een traantje (of wat) gelaten
om het verhaal van Sara en Blackwell.... en wat te denken van Dawkins. Die arme
man heeft me toch op zijn donder gehad.
Maar ik was op het einde echt boos! Zo boos!!! Ik was in
staat om de auteur een mail te sturen wat hij in hemelsnaam bezielde om zo los
te gaan op Blackwell. Ik hoop echt dat Blackwell snel ergens opduikt....
Ook al kun je dit boek los lezen, ik wil toch het advies
geven om Blackwell eerst te lezen. Puur omdat je meer te weten komt over de
manier hoe hij en Dawkins tot elkaar toe gegroeid zijn, zijn rauwe verdriet om
Sara en de gaten in zijn geheugen! Dat maakt het verhaal completer wanneer je
aan dit boek gaat beginnen. En, ondanks dat geen dun boekje is, dan heb je ook
weer even voor een week leesvoer. Want als je eenmaal gaat zitten, zit je vanaf
de eerste bladzijde vastgezogen in het boek en ik moest op een gegeven moment
de wekker zetten, anders was ik gewoon te laat op school om mijn zoontje op te
halen. Dat is het gevaar van dit boek, je verliest elke vorm van besef en tijd.
Zo heeft de postbode diverse keren op de bel zitten rammen, maar ik het totaal
niet hoorde... En toen hij boos op het raam bonkte, zat ik hem eerst met een
paar waterige oogjes aan te kijken.. Tot het besef lande dat hij aan de deur
stond! (die arme man dacht dat ik hem in de zeik zat te nemen!)
Dat is voor mij hoe een boek hoort te zijn. En er zijn
maar (heeeeeeeeeeeeeeeeel) weinig boeken die mij zo hebben weten te ontroeren
en daarom heeft dit boek een dikke 6 kraaien ontvangen van mij. Voor mij even
een dag geen ander boek, dit voelt als een zware maaltijd op je maag. Je zit er
flink vol van en je hebt even de tijd nodig om het te laten bezinken. Want welk
boek ik nu zal oppakken..... Blackwell blijft wel even hangen vrees ik.
Maar ik ben nog steeds een beetje boos om Blackwell,
Quincy en Dawkins!!!
Dus zet beide boeken op je verlanglijst, want echt...dit
zijn zeldzame pareltjes!
Spanning: 5
Originaliteit:
5
Psychologische
ontwikkeling personages: 5
Leesplezier: 5
Schrijfstijl:
5
Plot: 5 ( Oh,
wat haat ik dit plot!)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten