Titel: De buitenstaanders
Auteur: Erik van der Linden
Publicatiedatum: oktober 2020
Recensie door: Ink
Waardering: 5 kraaien
Je begint met het lezen van een achterflap als
je een boek in handen krijgt. Deze achterflap lezend, komt het wat wazig
geformuleerd over en duidelijk geschreven door iemand die het verhaal al kent.
Als buitenstaander zat ik een paar keer te fronzen. Maar he, wat is een
achterflap verder? dus hatseflats beginnen.
Als ik zou moeten beginnen met de eindconclusie dan bestaat die uit dat ik dit
boek van Erik van der Linden een mustread vind. Dat ik echt genoten heb van ‘De
buitenstaanders’.
Het verhaal is doorspekt met humor in de vorm van grappig geformuleerde zinnen,
waar zeer regelmatig mij mondhoeken van naar boven krullen.
Een voorbeeld dat ik lees wanneer ik nog maar net ben begonnen met lezen:
De ene persoon is trots op academische resultaten of goede daden die verricht
zijn om de medemens even te helpen, de ander is trots op het in de fik steken
van vakantiehuisjes.
Of: pas toen de kruidnoten plaats hadden gemaakt voor de oliebollen, de
oliebollen voor de paaseitjes en de zomer de paaseitjes liet smelten en weer
ruimte maakte voor nieuwe kruidnoten, pas toen vertelde ze het.
De auteur gebruikt voor dit boek het pseudoniem Erik van der Linden. Die Erik
van der Linden is zelf ook personage in het verhaal en schrijft het verhaal
over de moord op een oud-klasgenoot. Bent u er nog? Een van de trucjes die de
auteur heeft bedacht en gebruikt. Zoals ook een docent op de school Dijkgraaf
heet en wat de werkelijke naam is van de auteur.
Ga nu niet denken dat dit wel een heel ingewikkeld boek moet zijn: nee!
Het boek gaat over de belevenissen van een groep leerlingen van een middelbare
school. In het laatste schooljaar gaan de eindexamen klassen op kamp. Terwijl
Erik, het hoofdpersonage, de schooljaren vrij onopvallend doorgekomen is, komt
hij daar bij de populaire jongeren door het spel Weerwolven.
Later wordt hij door 2 van de populaire jongens, Steven en Daniel gevraagd te
helpen bij een website. Hier worden meiden van de school anoniem besproken.
Eva, het meisje waar de hoofdpersoon verliefd op is, is ongelukkig met de site
en laat Eric beloven dat de jongen die verantwoordelijk zou zijn voor de site,
het te laten stoppen. Zij weet Erik zover te krijgen dat hij toezegt er voor te
zorgen dat de website stopt. Eva krijgt niet te horen dat hij de website
beheerd.
Elf jaar later is er een reünie en daar wordt de man vermoord die toen
zogenaamd de site zou hebben beheerd. Door het verleden en heden elkaar te
laten afwisselen, worden de stukjes op het puzzelbord gelegd. Langzaamaan loopt
de geschiedenis naar de dag van de reünie.
Door de stukken info die je krijgt, krijgen alle verdachten een motief. De
opbouw naar de plot toe is zowel subliem als subtiel. Stukje bij stukje komt de
lezer meer te weten over hoe alles in elkaar zit. En als dan het einde gekomen
is waar je als lezer verrast wordt, is het boek niet gelijk uit je hoofd. Wat
heb ik gemist?
Hoe vaak maak je dat eigenlijk mee dat een boek blijft rond dwarrelen.
Ook heeft de auteur iets heel leuks bedacht (wat ik nog nooit eerder las): hij
noemt het zelf een literaire escaperoom. In het boek zitten drie puzzels
verstopt. Met de oplossing hiervan kun je de auteur mailen en krijg je het
verborgen hoofdstuk.
Een uitstekend geschreven psychologische thriller gevuld met droge humor. Die
mij ook mooie herinneringen terugbracht toen in het boek een leraar is die
wekelijks een blackstory vertelt aan zijn leerlingen. Ik had ook zo'n leraar
die aan het eind van de week van de wiskundeles een blackstory vertelde.
Wat jammer dat de auteur niet bij een grotere uitgeverij zit, want wat gun ik
dit boek een groot publiek. In mijn top tien van dit jaar komt zeker ‘De
buitenstaanders’.
Spanning: 4
Psychologie: 5
Plot: 5
Leesplezier: 5
Schrijfstijl: 5
Originaliteit: 5
Geen opmerkingen:
Een reactie posten