Onlangs bracht Barbara De Smedt in samenwerking met Hamley Books ‘Alleen’ op de boekenmarkt. Thrillerlezers! stelde onder het genot van een digitale koffie en koekje enkele vragen aan de auteur.
● De thrillerlezers! kenden jou voordien
als lid van het duo J. B. Ocean. Wie is
Barbara De Smedt? Stel je je even voor?
Ik ben geboren
en getogen in Antwerpen, maar woon sinds december 2019 in Portugal. Een droom
die uitkomt. Al sinds ik studeerde voor Vertaler-Tolk wilde ik naar het
buitenland. Verder heb ik een man, twee kinderen, een hond en een kat en werk
ik nog als online coach.
● Hoe voelde het om solo te gaan en te
schrijven zonder Joke Vander Aa?
Dat was in het
begin moeilijk, maar gaandeweg heb ik mijn draai daarin kunnen vinden.
● Je
bent ondertussen verkast naar Portugal.
Is jouw verhuis van invloed geweest op de beslissing om ‘Alleen’ alleen
te schrijven? Op jouw schrijverschap in
het algemeen?
Nee, ik was al
aan het manuscript begonnen voor we verhuisden. Laat ons zeggen dat ik 50% in
België schreef en 50% in Portugal. De lockdown heeft wél een invloed gehad. Die
beleefde ik hier in Portugal, ver weg van vrienden en familie waarover ik me
zorgen maakte. Ik kon me soms heel goed inleven in de eenzaamheid die mijn
personages gevoeld moeten hebben.
● Hoe
verloopt een dag schrijven ten huize Barbara De Smedt?
Mijn dag begint altijd met het controleren van mijn mails. Ik beantwoord eerst vragen die ik van mijn coaching klanten kreeg. Daarna neem ik onze Hongaarse Vizsla Luìs mee voor een lange wandeling. Als ik dan helemaal moe en uitgewaaid weer binnen ben, zet ik een kop koffie en schrijf ik een uurtje. Meer zit er meestal niet in, want de plicht roept al snel weer.
● Ooit
ben je zelf het slachtoffer geweest van erotomanie. In hoeverre is ‘Alleen’ autobiografisch?
Ik wil daar
omwille van het spoilergehalte niet te veel over zeggen, behalve: lees het
Nawoord pas op het einde! Daarin vertel ik wat er echt is en wat niet. Het
meeste was dat niet, gelukkig.
●
Schrijf je met ‘Alleen’ die episode uit je leven van jou af? Hoe was het voor
jou om dit boek te schrijven?
Nee, ik besefte
eigenlijk pas tijdens het schrijven wat ik toen heb meegemaakt. Het is allemaal
ook al meer dan twintig jaar geleden. Ik had het al langer een plaats gegeven.
● Heeft Julie trekjes van jou? Welke?
Amper. Zij is
veel zelfzekerder dan ik, veel moediger ook.
● Mede
door haar familienaam doet ze me denken aan een bekende BV. Schreef je met haar beeld in jouw
achterhoofd?
Nee, die naam
plopte gewoon in mijn hoofd!
●
Waarom koos je voor een schuilkelder?
Ben je hiervoor geïnspireerd door ontvoeringszaken die eerder in de
media waren?
Ik denk het. Ik
ging uit van een ‘Wat als’-scenario. Wat als wat ik toen meemaakte niet tijdig
door de politie ontdekt was. Wat als een stalker iemand verborgen wil houden.
● Hoe
moeilijk of gemakkelijk is het om in het hoofd van stalker Oscar te
kruipen?
Moeilijk vind ik
dat niet, wel heftig. Ik vind het net heel interessant om zo iemand tot leven
te laten komen, maar helaas kruipt hij dan ook wel echt in je hoofd. Ik had het
soms lastig om de knop weer af te zetten en het avondeten klaar te maken,
bijvoorbeeld.
● In
het eerste deel van het boek zet je een heel kwetsbare Oscar neer. Kan je het opbrengen om begrip te hebben voor
de mens die de stalker eerst was?
Mja, er zijn
twee aspecten aan Oscar. Enerzijds natuurlijk de manier waarop hij is
opgegroeid, dat wens je niemand toe. Maar er was ook een ander probleem
aanwezig, een onderliggende pathologie. Als je goed oplet, merk je dat hij al
van jongs af aan obsessief gedrag vertoont dat niet alleen aan zijn omgeving te
wijten is. Natuurlijk heeft zijn moeder wel voor een enorme trigger gezorgd, en
(zonder dat ze het besefte) Julie ook.
● Julie
heeft het moeilijk met gevoelens van geluk.
Ze is bang om te verliezen.
Herken jij jezelf daarin?
Nee, helemaal
niet. Ik herken me eerder in Tom J
● De
fragmenten uit liedjes die elk deel voorafgaan zijn raak gekozen. Gaat er veel opzoekwerk vooraf aan het
invoegen van deze stukjes? Hoe vind je
dàt stukje dat perfect past op dàt moment in de tekst?
Die muziek heb
ik als playlist gebruikt tijdens het schrijven. Het zoeken naar de gepaste
stukjes tekst heeft me eerlijk gezegd niet veel tijd gekost. Je zou bijna
kunnen zeggen dat de muziek er eerst was, en dan pas het boek.
● Lees
jij poëzie? Heb je een voorkeur voor een
auteur? Welke?
Ik ben geen
poëzielezer, maar de allergrootste is natuurlijk Paul Van Ostaijen, waarnaar op
het einde van ALLEEN ook een knipoog zit. Al is dat niet bewust gebeurd en heb
ik dat pas nadien beseft.
● Je
schrijft met ‘Alleen’ een thriller. Is
dat ook jouw favoriete leesvoer?
Nee, ik lees ook
heel graag een mooie roman!
● Wie
is jouw favoriete auteur? Wat is jouw
favoriete boek?
Op dit ogenblik
is Elisabeth Gilbert mijn favoriete auteur, vooral haar ‘The Signature of All
Things’ en het non-fictie boek ‘Big Magic’ staan hoog in mijn ranking. Maar ook
‘A Man called Ove’ van Fredrick Backman vond ik prachtig.
● Stel,
‘Alleen’ wordt verfilmd. Aan welke
regisseur zou je ‘Alleen’ willen toevertrouwen?
Wie krijgt de rol van Oscar? Wie
van Julie?
We zijn al ik
gesprek met Erik Van Looy (grapje!!!). Julie zou ik door een van de dochters
Leyers laten spelen, denk ik…? En Oscar… geen idee, een jong aankomend
mannelijk talent.J
● Ben je
ondertussen al aan een volgend boek begonnen?
Wat brengt de toekomst? Komt er
nog een schrijfproject met Joke?
Ik ben aan een
nieuwe thriller bezig, maar daar kan ik nog niet veel over zeggen want die is
nog erg pril. Een project met Joke komt er zeker nog, maar niet in de nabije
toekomst.
Alvast heel erg bedankt voor jouw medewerking! Ik wens jou nog heel veel inspiratie en
succes!
Bedankt, Anita!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten