Auteur: Carmen Mola
Uitgeverij: Xander Uitgevers B.V.
Publicatiedatum: september 2019
Recensie door: Astrid
Kraaien: 5
Achterflap
Elena Blanco is hoofd
van de speciale eenheid binnen de Spaanse politie die alleen zeer complexe
zaken krijgt toegewezen. Ze is charismatisch, op zichzelf gericht en totaal
eigengereid. Zeven jaar geleden werd haar zoon ontvoerd en nooit teruggevonden,
ze kan niet rusten voor ze de waarheid weet. Elena’s team krijgt de gruwelijke
en misselijkmakende moord op de tweeëntwintigjarige zigeunerin Susana
toegewezen. Elena ontdekt dat Susana’s oudere zus op even onvoorstelbare wijze
aan haar einde kwam, net als haar zusje een paar dagen voor haar huwelijk. Er
zit een dader vast, maar of het de juiste is…
Wat
vind ik ervan?
Gruwelijk
spannend!
Wat
een gruwelijk verhaal was ‘De zigeunerbruid’ zeg. Ik zeg het maar gelijk, als
je niet van gruwelijke boeken houdt, dan moet je deze zeker overslaan.
Maar
houd je er wel van dan is dit een aanrader van jewelste!
Een
psychologische thriller van formaat!
Ik
heb echt genoten van dit boek. Ik hou erg van dit soort thrillers en heb het
boek dan ook achter elkaar uitgelezen.
Elena
Blanco is hoofd van de BAC, een gespecialiseerde eenheid binnen de politie.
Haar zoon is zeven jaar geleden ontvoerd en ze rust niet voordat ze weet wat er
met hem gebeurd is. Dan krijgt het BAC-team de moord van Susana op hun bord.
Susana is op een gruwelijke wijze vermoord (ik ga niet zeggen hoe, want dat zou
een grote spoiler zijn en dat wil ik niet).
Een
paar dagen voor haar huwelijk wordt ze vermoord aangetroffen. Elena en haar
team komen erachter dat zeven jaar geleden de zus van Susana op eenzelfde manier
vermoord is. Maar die dader zit opgesloten, of toch niet?
Wat
zijn de overeenkomsten met de vorige zaak? Zit toch de verkeerde man vast?
In
een race tegen de klok proberen ze de juiste dader te pakken.
Het
boek leest als een film. Ik zag de bloedmooie zigeunermeisjes voor me, en ook
Elena Blanco kreeg een plekje op mijn netvlies. Ik zie het verhaal voor mijn
ogen gebeuren, zo goed is het geschreven.
Wat
ik wel vreemd vond was dat Elena Blanco op de ene pagina Elena wordt genoemd en
op de andere pagina weer Elena Blanco werd genoemd. Daar had van mij meer
eenheid in mogen zitten. Maar dat was ook het enige storende wat mij is
opgevallen.
Elena
blijft een beetje een mysterie. Ze drinkt enorm veel grappa en stapt dronken
achter het stuur. Ze is ontoegankelijk en ze heeft haar eigen problemen en
demonen.
Ze
is eigengereid en ze houdt wel van een potje seks in de parkeergarage. Ze is
geen realty type. De andere BAC leden blijven een beetje op de achtergrond op
Zarate na. Zarate is een agent die een paar dagen meedraait bij de speciale
eenheid BAC. Het spel tussen Elena en Zarate is onderhoudend en mooi
uitgediept, ondanks de eigengereide Elena.
Het
boek is echt soms misselijk makend spannend en als je er eenmaal inzit dan wil
je door. Er loopt nog een tweede verhaallijn die in cursief geschreven wordt en
gaat over een klein jongetje dat opgesloten zit. Pas tegen het einde van het
verhaal wordt duidelijk wie dit jongetje is. Er zijn verschillende draadjes die
uitgezet worden en heel erg langzaam komen deze draadjes bij elkaar. Dat heeft
Carmen Mola goed gedaan.
Het
plot was ook erg spannend, en zo geschreven dat er volgens mij nog een vervolg
aankomt. Voor mij is Elena Blanco samen met Zarate echt materiaal voor een
serie en daar kijk ik erg naar uit.
‘De zigeunerbruid’ is een page turner van hoge klasse. Als je erin duikt kom je
pas na de laatste bladzijde weer bovendrijven.
Wat
mij betreft een aanrader. En ondanks dat het een boek van vorig jaar is, is het
voor mij de moeite waard om er toch een recensie over te schrijven.
Vijf
vette kraaien voor ‘De zigeunerbruid’ van Carmen Mola!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten