Niemand komt je redden van Alex Marwood

Titel: Niemand komt je redden
Auteur: Alex Marwood
Uitgeverij: Boekerij
Publicatiedatum: mei 2020
Recensie door: Ilse
Kraaien: 3

Op een dag wordt de politie opgeroepen om binnen te vallen op een groot afgelegen landgoed. De stank is er overweldigend. Wat ze er vinden nog veel erger … Romy is een van de weinige overlevenden van De Ark, een sekte in de bossen van Noord-Wales.
Met zijn charismatische uitstraling heeft Lucien zijn volgelingen jarenlang begeesterd en overtuigd van zijn leer. Tot Uri, de mogelijke uitverkorene, terugkomt en de teugels overneemt.
Wanneer Romy bevrijd wordt, moet ze leren overleven in een nieuwe wereld. Een wereld waarvan ze geleerd heeft dat die slecht is.

Serena Mackesy, de Britse auteur en journalist, schrijft onder het pseudoniem Alex Marwood. Aan Oxford behaalde ze een bachelor voor Engelse literatuur. Mackesy schreef in 1999 de comedy roman ‘The temp’ (1999), die onmiddellijk in de top tien van The Sunday Times belandde. Ze schreef nadien nog drie romans in ditzelfde genre. Mackesy koos daarna om misdaadromans te schrijven. Ze koos hierbij voor het pseudoniem Alex Marwood. In 2012 schreef ze haar bejubelde thrillerdebuut ‘Tweespalt’ (The wicked girls). Een jaar later volgde haar tweede even succesvolle thriller ‘The killer next door’.

Toen ik de achterflap las, kon ik niet anders dan te denken aan een boek (trilogie) van een tijdje geleden, namelijk ‘De sekte’ van Mariette Lindstein. Ik vreesde dan ook voor een kopietje van dit verhaal. Marwood kiest echter voor een andere insteek van het verhaal, in tegenstelling tot wat de achterflap dus laat vermoeden (ik blijf hier bewust vaag om niet te spoilen).

Marwood slaagt erin om Romy goed te karakteriseren. De andere personages blijven echter nogal oppervlakkig. 

Het verhaal wordt afwisselend vanuit de perspectieven van de belangrijkste personen geschreven. De hoofdstukken die gaan over Romy zijn geschreven in de ik-vorm. Elk personage heeft zijn eigen visie en bijdrage aan het verhaal, waardoor er telkens andere elementen over het leven in de sekte duidelijker worden. Als lezer ervaarde ik het verhaal van Romy en haar familie als zeer schrijnend.
In het verhaal is er ook regelmatig een tijdssprong, al is die niet echt groot (het gaat maar over enkele jaren), aangegeven als voor en na het einde. Alhoewel het telkens goed staat aangegeven, moet je toch goed opletten als lezer in welke tijdspanne je zit, vooral omdat het maar over een kleine tijdssprong gaat.

Het verhaal start met een beloftevolle proloog. Daarna komt het verhaal heel traag op gang. Alhoewel het vrij vlot leest, is de overvloed aan informatie soms remmend. Er is ook geen grote spanningsboog aanwezig. 

En dan wanneer je denkt ‘nu gaat het komen’ is er plots een epiloog, met een einde zo onwaarschijnlijk dat het ongeloofwaardig is … Misschien is het de bedoeling er een vervolg aan te breien? Voor mij was het alvast een teleurstelling en een gemiste kans.    

‘Niemand komt je redden’ is het verhaal van Romy in de ‘echte’ wereld. Marwood schrijft hiermee een aangrijpend verhaal maar laat de kans liggen om het geheel mooi af te sluiten.