Titel:
Wild
Auteur:
Harlan Coben
Uitgeverij:
Boekerij
Publicatiedatum:
Maart 2020
Recensie
door: Tamara
Kraaien:
3,5
Dertig jaar geleden werd er een kind
gevonden in de bossen, een kleine jongen. Hij was volkomen verwilderd en had
geen idee wie hij was of hoe hij in de bossen terecht was gekomen. De naamloze
jongen werd Wilde gedoopt.
Nu
is er weer een kind verdwenen, Naomi Pine, maar niemand is er zeker van of het
meisje niet gewoon een soort uit de hand gelopen verstoppertje speelt. Zelfs
haar eigen vader lijkt zich niet al te veel zorgen te maken. Maar
strafrechtadvocate Hester Crimstein vraagt zich af of er niet iets duisterders
aan de hand is. Haar kleinzoon weet te vertellen dat Naomi vreselijk werd
gepest op school en naarmate ze steeds meer verhalen van hem hoort, wordt
Hester alleen maar bezorgder. Ze belt Wilde, die met zijn militaire achtergrond
en grote kennis van veiligheidsnetwerken vast wel weet wat hij moet doen. Maar
zelfs Wilde kan Naomi niet vinden. Als er na vier dagen vertwijfeld zoeken een
vinger wordt gevonden wat door de ontvoerders is neergelegd, weet Wilde dat het
vermeende verstoppertje spelen in een geheel nieuwe, verontrustende en mogelijk
gruwelijke fase is beland.
“Hester voelde dat de spieren in haar
rug zich spanden. 'Is het erg?'
'Heel erg'.”
Het verhaal begint met de “vondst” van
een verwilderd kind. Niemand weet wie hij is, hoe hij heet, waar hij vandaan
komt en niemand lijkt hem te missen. Ook hoelang hij daar zwerft is voor
iedereen een raadsel. Hij wordt Wilde genoemd.
Daarna ga je meteen naar het heden, je
leest hoe Naomi dag in, dag uit wordt gepest. Matthew doet weliswaar niet mee,
maar hij doet er ook niets aan om het te stoppen. Als Naomi op een dag
verdwijnt, smeekt Matthew bijna aan Wilde om Naomi op te sporen. Wat is er
precies aan de hand en waarom houdt iedereen wat achter?
Om te beginnen, vind ik dat de titel
“Wilde” had moeten zijn. Er is niet veel “wilds” aan het verhaal.
Wel had ik graag meer over Wilde willen
lezen! Zijn karakter boeide mij enorm. Wellicht dat Coben besluit Wilde een
eigen reeks te geven (wat ik eigenlijk ook wel verwacht), vond ik nu dat er erg
weinig over het verleden van Wilde werd losgelaten.
Er komen veel mensen aan bod, die ieder
een specifieke rol hebben, wat het soms ook weer lastig maakte, want Rusty komt
niet heel veel aan bod, maar is toch wel een belangrijk man.
Dit keer duurde het voor mij even
voordat ik goed in het verhaal zat. Maar als Coben je dan vastheeft, sleurt hij
je het hele boek door. Overal ging de E-reader mee naar toe. Ik moest en zal
doorlezen.
Het plot viel mij een beetje tegen,
maar vooral omdat ik het al een beetje zag aankomen en ineens uit het niets een
mannetje in het boek wordt geplaatst die verder niet eerder aan bod is gekomen
maar ook weer een belangrijke rol speelt.
Ook vond ik het einde met Naomi iets te
toevallig. Ik vond het wat te ver gezocht maar als je dan weer nadenkt over het
begin hoe Naomi gepest wordt en niemand die echt ingrijpt.... Vond ik dat heel
slecht uitgewerkt. Net of Coben op het laatst bedacht had en dat er even vlug
tussen had gepropt.
Het was een goed boek, maar ik ben veel
beter van hem gewent. Ik vergelijk zijn werk altijd met een bokswedstrijd. Hij
begint langzaam, je leert de personages kennen en dan begint het gevecht en
tegen de tijd dat je buiten adem bent, is het boek uit. En dát miste ik nu. Hij
is goed, vermakelijk maar niet van zijn niveau.
Ik denk ook niet dan Stephen King hier
jaloers op moet zijn (volgens de note bij zijn boek).
Oh en kan iemand mij uitleggen wat een
Foetale bal is? (Ja, staat echt zo in het boek) Google kan mij niet helpen
hahaha.
Spanning:
3
Originaliteit:
4
Psychologische
ontwikkeling personages: 3
Leesplezier:
4
Schrijfstijl:
4
Plot:
3
Geen opmerkingen:
Een reactie posten