Post mortem Schepp

Titel: Post Mortem
Auteur: Emelie Schepp

Uitgeverij: De Fontein Romans & Spanning

Publicatiedatum: april 2017

Recensie door: Astrid

Kraaien: 3

Achterflap

Op een vroege ochtend wordt een vrouw zwaargewond en mishandeld aangetroffen in haar appartement in Norrköping. Ambulancebroeder Philip Engström probeert haar leven te redden, maar het gaat mis. Kort daarna wordt een tweede slachtoffer op eenzelfde wijze aangetroffen en Philip begint te vermoeden dat de moorden te maken hebben met een geheim uit zijn verleden. Officier van justitie Jana Berzelius leidt het onderzoek en zij ziet al snel een patroon dat duidt op een seriemoordenaar. Ze is vastbesloten de dader te berechten. Maar Jana heeft zo haar eigen problemen: Danilo, de man die ze liever zou vergeten, is ontsnapt en dwingt haar, opnieuw, haar grenzen – en de wet – te overtreden.

Mijn recensie

“De benen van de man ontbraken. Ze waren boven de knie afgehakt en rond de stoel lag een glanzende bloedplas. De borstkas van de man ging snel op en neer, hij hyperventileerde.”

De toon van het verhaal is gezet als je dit leest, maar toch vond ik Post Mortem een stuk minder goed dan de vorige twee boeken. Daar kom ik later op terug.

Ambulancebroeder Phillip is moe, doodmoe. Zijn collega Sandra heeft hem zelfs betrapt op het doen van een tukkie tijdens een spoedrit. Dat kan natuurlijk niet en Sandra spreekt hem daarop aan. Phillip en Sandra zijn de eersten die aankomen op de plek des onheils. Ze vinden een vrouw die zwaargewond is, en brengen haar snel naar het ziekenhuis. Maar kan Phillip wel wakker blijven?

Jana leidt weer samen met het vaste onderzoekersteam het vooronderzoek. Ook dit keer ligt het tempo van het verhaal hoog, maar minder hoog dan in de vorige boeken. Ik betrapte mezelf er soms op om te kijken hoeveel pagina’s het boek nog had, omdat het verhaal niet echt lekker doorliep. Maar om daar nu eens echt de vinger op te leggen zonder te veel spoilers te kweken, gaat echt niet lukken dus daar waag ik me niet aan.

Het onderwerp was boeiend, echt creepy. Wat mij een beetje stoorde was dat de karakters niet verder kwamen in dit boek. Maar dan bedoel ik de vaste karakters van het boek, deze blijven een beetje stilstaan terwijl ik het juist heel fijn vind in een serie wanneer de personages ook steeds meer een eigen karakter krijgen. Een klein minpuntje in dit verhaal. De karakters in dit verhaal, die zijn juist weer erg goed en geraffineerd. Hou ze goed in de gaten!

Van Jana weten we natuurlijk al erg veel, maar in dit verhaal blijft ze haar koele zelf, ondanks de verdrietige omstandigheden. Ik zou Jana wel eens wat ‘warmer’ willen zien, dat ze meer emotie toont. Soms wil ik het uit haar trekken. Maar Jana is Jana, of toch niet? Mia doet weer domme dingen zoals we van haar gewend zijn.

Jammer dat ik dit verhaal wat minder vond, maar zeker de moeite waard om te lezen. Wat mij betreft krijgt Post Mortem drie kraaien dit keer, en dat is zeker geen slecht resultaat. Ik kijk al uit naar het volgende boek!