Titel: Hars
Auteur: Ane Riel
Uitgeverij: Prometheus
Publicatiedatum: juni 2019
Recensie door: Ilse
Kraaien: 4,5
Na de dood van hun vader, Silas, blijft Jens met zijn moeder op Hoofd wonen, terwijl zijn broer zijn eigen weg zoekt in de wijde wereld. Na een tijd zoekt Else, de moeder van Jens, hulp in het huishouden en voor haar verzorging. Op dat moment komt de mooie Maria in hun leven. Jens en Maria worden al snel verliefd en starten een gezin. Hun liefde wordt bezegeld met de geboorte van een tweeling, Liv en Carl. Helaas blijft het lot hen niet goedgezind. Als baby komt Carl zwaar ten val. Wanneer Liv 6 jaar is en haar vader ervan overtuigd is dat alles buiten Hoofd gevaarlijk kan zijn, geeft hij haar op als overleden. De bewoners uit het naburige dorp laten hen uit respect met rust. Met Jens gaat het echter van kwaad naar erger. Hij is een verzamelaar en stapelt allerlei spullen op in alle hoeken en gaten van het huis. Het huis wordt alsmaar voller, net als Maria, die het bed niet meer uitkomt en alleen maar eet wat ze toegestopt krijgt. En ondertussen leeft Liv ondergedoken in de donkere container …
Riels eerste boek was een kunstboek (1995). In 2013 debuteerde ze met een misdaadroman ‘Slagteren fra Liseleje’ gevolgd door ‘Harpiks’ in 2015, beiden goed voor literaire prijzen. ‘Harpiks’ is na enkele jaren in het Nederlands vertaald met de titel ‘Hars’. In 2020 zal ‘Hars’ verfilmd worden.
‘Hij schreeuwde zo schel als je maar kunt schreeuwen. Zo snerpend, snijdend schel, zo schel als ook het licht kan zijn als je tegen het middaguur recht in de zon kijkt en alles en niets tegelijk zag.’
‘Hars’ wordt grotendeels verteld vanuit Livs perspectief. Op haar eigen oprechte, kinderlijke manier vertelt ze haar waarheid. Omdat ze geen contact heeft met mensen buiten haar gezin, weet ze niet beter dan dat dit het leven is zoals iedereen het leidt. Als lezer word je geconfronteerd met een schrijnend verhaal, dat je niet loslaat.
Het boek geeft soms een verwarde indruk, maar dat is logisch als je voornamelijk uitgaat van het perspectief van een zesjarig meisje.
De hoofdstukken vanuit Livs perspectief worden soms afgewisseld met brieven geschreven door Maria, brieven aan Liv, waarin Maria haar verhaal schrijft.
En af en toe komt er iemand uit het dorp aan bod, waardoor de situaties met een objectievere blik kunnen bekeken worden.
Het samenvoegen van de verschillende perspectieven zorgt ervoor dat je als lezer steeds beter zicht krijgt op de situatie van de familie. Ane Riel heeft in ieder geval nog gezorgd voor een heel sterk plot, waarbij ik in ieder geval toch een keertje moest slikken.
‘Ik denk dat dit het was, Liv.’
Riel heeft de personages tot in detail uitgewerkt, met grote aandacht voor de psyche. Dat het verhaal je niet koud laat als lezer mag ondertussen duidelijk zijn. ‘Hars’ is een psychologische thriller om u tegen te zeggen over de verstikkende kracht van liefde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten