
10 operaties, lange narcoses, veel zenuwpijn en hoge doses pijnmedicatie verrichten geen wonderen met en in je brein en het heeft lang geduurd voordat ik weer het geduld en de concentratie had om te lezen. In 2018 kwam ik niet verder dan 1 boek. Een bedroevend dieptepunt op leesgebied.
Rond deze periode vorig jaar las ik een oproep voor een leesclub bij Thrillerlezers en omdat ik mijn zinnen een beetje wilde verzetten en het lezen weer een beetje lukte schreef ik mij hiervoor in. In januari stond mij opnieuw een grote operatie te wachten (reconstructie van mijn stomp) en na alle ellende van de vorige operaties zag ik daar behoorlijk tegenop en leek mij het lezen van een boek een mooie afleiding. Helaas liep het boek wat vertraging op en kwam het niet voor de kerst maar ontving ik het toen ik medio januari in het ziekenhuis lag. Met wat vertraging startte ik mijn eerste leesclub en kreeg ik de smaak van het lezen weer goed te pakken. Na de operatie 8 weken bedrust om de stomp zo goed mogelijk te laten genezen en daarna volgde wederom een revalidatietraject van maanden, met dit grote verschil dat ik in tegenstelling tot de voorgaande keer tijd en plaats kon vergeten door weer in een goed boek/verhaal te kunnen duiken.
Het meelezen in de leesclubs van Thrillerlezers! werd een terugkerend feestelijk onderdeel in mijn tot dan toe toch wel redelijk afgestompte leven en heeft mij letterlijk en figuurlijk op de been gehouden - galgenhumor van een nu eenbenige ;-) - en ik wil Inki bij deze nogmaals enorm bedanken voor de kans die zij mij gaf.
De leesclubs daagden mij uit om ook boeken
te lezen die ik zelf misschien wel nooit zou hebben uitgekozen en daar zaten toch een paar verdomd mooie pareltjes tussen.
Wat ik vooral enorm leuk vind is de actie en interactie tussen de auteur en de lezers en ik ben tot de ontdekking gekomen dat ik ook het schrijven van recensies best gaaf vind om te doen.
Sinds september is ons gezin uitgebreid met ‘harige’ dochter Suus, een prachtige Franse Bulldog die trouw naast mij ligt wanneer ik lees. Wel een jaloers typje is ze trouwens, want madam heeft door dat boeken voor haar betekenen dat ze iets minder aandacht krijgt en ondertussen doet ze er werkelijk alles aan om mij het lezen onmogelijk te maken (op het boek zitten, onder mijn armen door zich toch op schoot proberen te wurmen of nog erger het boek aanvallen met haar tanden). Een belly rub voor Suus terwijl ik rustig doorlees lijkt nu het compromis te zijn.
Boeken die mij hebben verrast dit jaar waren in willekeurige volgorde:
Karin Slaughter - Laatste Weduwe,
Geert Kimpen - Het meisje dat aan de oever verscheen,
Carmen Mola - De Zigeunerbruid,
J.D. Barker - Horen, zien, zwijgen,
Sandra J. Paul - Kwijt,
Esther Boek - Het leven dat ik kende,
Lara Reims - Black-out & Upgrade,
Joanne Carlton - Stof.
Het boek dat mij het minst heeft gepakt was van:
Stina Jackson - De Zilverweg.
Ik hoop dat 2020 een nog beter leesjaar mag worden met hopelijk weer mooie nieuwe ontdekkingen en fijne, gezellige en leerzame Boekvonnis leesclubs.
Wat een heftig verhaal, fijn dat je je leven weer op de rails hebt ! Heel veel leesplezier gewenst , groetjes Gerda
BeantwoordenVerwijderen