zaterdag 14 september 2019

Een orginele boekpresentatie met Zwarte ziel

Donderdagavond was het dan zo ver: het 3e boek van Angelique Haak werd gepresenteerd in Bruna te Spijkenisse.
Na een dagje tussen de bloemetjes en bijtjes togen twee Rotterdammers op naar Spijkcity. 

Zoals een boekpresentatie vaak start is als de uitgever, in dit geval Ilse Karman, het boek uitreikt aan de auteur met daarbij een verhaaltje. Daar het nogal druk was (veel drukker dan verwacht werd er al gezegd), was niet alles even goed te verstaan. Zeker niet als de leeftijd begint mee te spelen.
Daarna bedankte Angelique iedereen voor het komen en vertelde wat over Zwarte ziel.


Van de week had Angelique een oproep gedaan om andere soort vragen in te sturen, zodat het niet weer een standaard gesprekje zou gaan worden. Inmiddels weet iedereen wel wie Angelique Haak is, waarom ze schrijft, wanneer ze begon en noem ze maar verder op al die gewone vragen die gesteld worden in een normaal interview.

De vragen waren in een pot gedaan en werden voorgelezen door een medewerker van Bruna. Zo werd er gevraagd of ze het schrijven wel eens zat was. Dat was ze dus echt wel (regelmatig zelfs volgens mij?). Hoe ze haar man Raymond ontmoet heeft en daar antwoordde ze van hoe kom je er van af.

Inderdaad was dit echt leuker dan een gewoon interview. Boekpresentaties hebben toch al de gewoonte altijd via een vast stramien te gaan: uitreiking, gesprekje en signeren en dan houdoe. Leuk dus als een auteur daar van afwijkt.

Naast de ronde van de originele vragen, kwam dan wel het signeren, waar je dan een lootje kreeg om je aura te laten fotograferen. Wat zeg je? Een aurafoto schijnt jouw energiehuishouding weer te geven. Voor de rest moet ik je echt doorverwijzen naar google. 
Daar de rij voor het signeren best erg lang was en het in de hoek van de aurafotografie nog rustig, spurtten de bloemendames richting echtgenoot Raymond en lieten eerst de foto maken. Daarna was de rij voor het signeren een stukje korter en lieten hun boek signeren.

Met een zakje drop met daarbij de tekst hoe zwart jouw ziel is, togen de dames weer terug op aan huis.

Met dank aan Patricia voor de foto's!



Geen opmerkingen:

Een reactie posten