Titel: Stof
Auteur: Joanne Carlton
Publicatiedatum: 5 september
2019
Uitgeverij: Hamley Books
Duel door Jacqueline Musch en
Ink Kroon
Het werd eens tijd voor een boekenduel. De vorige stamt uit de
middeleeuwen ongeveer. Dit keer nemen twee mensen het boek Stof van Joanne
Carlton onder handen. Gaat hun mening overeen komen?
De cover
Ink
Een boek met 2 verschillende covers. Eentje in de limited edition
en eentje met een voor velen vrouwen ( en mannen) knappe, ietwat stoere man met
baard en mooie ogen. Ik kan mij voorstellen dat de dames dit een aantrekkelijke
man vinden. Voor mij is altijd het nadeel van personen op de voorkant, dat ik dan
die man voor mij zie tijdens het lezen. Dat plaatje is al vast ingevuld.
Precies de reden dat ik nooit eerst naar de bios ga en dan het boek lees. En
wat als je de man niet aantrekkelijk vindt?
Jacqueline
De cover intrigeert mij. Waar kijkt de stoer ogende man, die zijn
gezicht onder het vuil zit, naar. Hij oogt alert en op zijn hoede. De subtitels
maken het extra spannend, dus snel de achterflap lezen. Gelukkig geen last van
de beelden die Ink hierboven schetst, tenzij ik me er niet van bewust ben en er
tijdens het lezen van dit verhaal achter kom.
De achterflap
Als je wereld opgaat in stof, wil jij dan nog overleven?
Simon James is een gelukkig man. Hij heeft een mooie baan, een
prachtig gezin en geniet van het leven. Tot een giftige stofwolk de wereld
verwoest en hij alles verliest.
Drie weken en ettelijke miljoenen doden later is het einde nabij.
Er bestaan geen mirakels om de overlevenden te redden.
Op de laatste dag van zijn bestaan krijgt Simon het ultieme
dilemma voorgeschoteld: wil hij overleven aan de zijde van een onbekende vrouw
in een verwoeste wereld om zo het voortbestaan van de mensheid te garanderen?
Of wil hij zijn leven vandaag beëindigen na het verlies van zijn vrouw en kind?
Maar ... krijgt hij nog wel die keuze?
Voor het lezen
Voor het lezen
Ink
Dat is een lastige. Het idee dat de wereld vergaat, roept wat SF
bij mij op. Iets wat ik zelf niet snel zou oppakken. Nu hou ik erg van de
schrijfstijl van de auteur dus ik ben nu juist nieuwsgierig wat ze van dit
eventuele SF zou maken. Dus hop beginnen maar.
Jacqueline
Meestal heb ik geen verwachting en ga blanco beginnen aan een
verhaal. Zodra ik er een beetje inzit, het verhaal me goed pakt en mijn
gedachten bezig houdt op de momenten dat ik niet kan lezen, dan houdt verhaal
me bezig en dan wil ik maar een ding en dat is het boek uitlezen.
Tijdens het lezen
Jacqueline
Gelezen tot hoofdstuk 4. Vanaf het begin pakt het verhaal mij. De
auteur heeft het zo gedetailleerd en goed geschreven alsof je het zelf voelt en
beleefd. In mijn fantasie zie ik het voor me maar niet zo dat ik daarbij
daadwerkelijk het gezicht van de cover zie.
Ink
De man van de cover is in het begin nog aanwezig, maar verdwijnt
al snel uit mijn gedachten bij lezen. Dit boek pakt! Wat mij de laatste tijd
bij het lezen van boeken steeds minder overkomt, is dat ik graag wil doorlezen.
Nu heb ik dat wel en dat zegt dus zeker wat over het verhaal en de
schrijfstijl.
Jacqueline, die intussen bij
hoofdstuk 22 is beland.
Ik vind het verhaal erg boeiend met spannende en emotionele
gebeurtenissen. Ik ben benieuwd hoe het verder verloopt.
Spannende momenten zijn bijvoorbeeld wanneer Adam/Simon zich afzet
tegen zijn gijzelnemers maar ook de autotocht met vrouw en kind op zoek naar
een arts en medicatie. Emotionele momenten zijn uiteraard beschrijvingen over
het verlies van zijn zoontje, Max en zijn vrouw. Maar ook het bijna verliezen
van de pup. Ik ben enthousiast en wil graag weten wat er in de Cocon gebeurd en
naar de ontmoeting met Kim.
Ink
Wie is verdorie toch die Kim, die alles veroorzaakt? En waarom dat
zand wat de wereld vernietigt? Waarom helpt iedereen haar terwijl ze zelf ook
dood zullen gaan en niet mee mogen naar de cocon. En waarom Simon? Veel vragen
naar wie, wat, hoe zeg maar. De stijl is lekker en zeer leesbaar. Ook op zo'n manier
dat je wilt doorgaan. Lastig stoppen hoor.
Bij het dichtslaan van het boek
Jacqueline roept:
Wow, wat een bizar verhaal! Ik moet het echt even laten bezinken. En gaat Ink
constant bombarderen met berichtjes of zij het nu eindelijk uit heeft om er
over te kunnen praten. Als die het dan uit heeft, kunnen zij het hebben over
het zeer bijzondere einde. Zagen zij het aankomen? De ene wat meer dan de
andere. Ink, die zat helemaal met
open mond toen de laatste zin gelezen werd.
Conclusie
Jacqueline
Jeetje, wat een geweldig verhaal, je moet er maar op komen!!
Auteur Joanne Carlton heeft een zeer prettige schrijfstijl die makkelijk
leesbaar is. En dat is maar goed ook want dit spannende en o zo boeiende
verhaal pakte me zo dat ik het boek niet weg wilde leggen. Tussen de
huiselijke- en werkverplichtingen door had ik het verhaal in 2 dagen uit.
Waarbij ik af en toe wel een traantje heb weggepinkt. Joanne beschrijft de
emotionele en spannende gebeurtenissen zo gedetailleerd dat deze echt wel
binnen komen! Bijvoorbeeld wat Simon allemaal heeft gedaan om het Stof te weren
en wat hij allemaal heeft moeten doormaken tijdens het verlies van zijn
zoontje, de hond Max en daarna zijn lieve vrouw.
Wel was ik nadat ik het boek uit had even van slag. Ik zal eerlijk
vertellen dat ik het einde nog 2 keer heb gelezen aangezien ik dit einde niet
meer had verwacht en het bijna niet kon geloven wat ik had gelezen. Wat een
geweldig einde!
Spanning: 4,5
Psychologische ontwikkeling personages: 4
Leesplezier: 4,5
Schrijfstijl: 4,5
Plot: 5
Originaliteit: 5
Ink
Ik ben wel echt onder de indruk van dit boek. Ik kon het slecht
wegleggen en in een voor mij redelijk snel tempo heb ik Stof uitgelezen.
Het verhaal krapte aan mijn hersenpannetje! Verdorie, hoe zat dit verhaal
dan toch in elkaar. Je zit van alles te bedenken, maar je kan het zelf gewoon
echt niet bedenken. Hoe werken die hersentjes van de auteur zeg. Terwijl ik zat
te lezen (en te peinzen), kwam er een breuk in het verhaal waar er zaken werden
uitgelegd, waar ik dan even mijn wenkbrauwen fronste over wat er verteld werd.
En dan..als Simon eindelijk de cocon wordt ingebracht. Ik zat weer helemaal in
het verhaal en in de emoties en voelde bijna de pijn van het afscheid nemen.
En dan dat einde! Wat een boek, wat een einde, wat een auteur.
Jemig!
Spanning: 5
psychologische ontwikkeling: 4,5
Leesplezier: 5
psychologische ontwikkeling: 4,5
Leesplezier: 5
Schrijfstijl: 5
Plot: 5
Originaliteit: 5
Geen opmerkingen:
Een reactie posten