De ontdekking van Harlan Coben

Titel: De ontdekking

Auteur: Harlan Coben

Uitgeverij: Boekerij

Publicatiedatum: maart 2019

Recensie door: Tamara

Kraaien: 2 

Simon en Ingrid zijn wanhopig op zoek naar hun dochter Paige, die onder invloed van haar vriend Aaron aan de drugs is geraakt en van huis is weggelopen. Hun zoektocht voert hen naar de duistere onderwereld van drugs en criminaliteit. Wanneer blijkt dat Aaron is vermoord en iemand het ook op Ingrid heeft voorzien, komt alles in een stroomversnelling.
Simon blijft vertwijfeld naar zijn dochter zoeken, weigert zich af te laten leiden en stelt daarbij zijn leven in de waagschaal. Dan ontmoet hij Elena Ramirez, een privédetective die is ingeschakeld om de verdwijning van een andere jongere te onderzoeken. Samen komen ze op het spoor van een sekte-achtige organisatie die het daglicht niet kan verdragen: De waarheid, geleid door een man die zich De Waarheid noemt.
Zal Simon zijn dochter ooit levend terugzien? Kan hij de schimmige praktijken van De waarheid ontmaskeren en zijn leven weer oppakken zonder dreiging en intimidatie? En waarom lijkt er een verband te bestaan tussen Ingrid en de sekte? Kan hij de verbijsterende waarheid ontdekken zonder er zijn leven voor te moeten geven?

Dit boek beschrijft de meest horrorscenario die een ouder zich maar kan voorstellen. Je kind aan de drugs. Laat staan met een sekte erbij. De perfecte ingrediënten voor een goed partijtje rillen. Echter kon Coben met dit boek niet de juiste snaar raken. Het verhaal blijft oppervlakkig, hier en daar best aan de saaie kant en ik miste het Coben- ingrediënt.

Het boek is niet zozeer spannend, nagelbijtend of beklemmend. In het begin zag ik het als 1 grote puzzel. Hoe verder ik in het verhaal kwam, hoe minder zin ik had om de puzzel te leggen. Dit omdat het best voorspelbaar was. Ik miste de spanning die Coben mij, in het begin van zijn carrière, in zijn greep hield. Zijn boeken begonnen rustig maar steeds sneller en sneller volgde de gebeurtenissen zich op en op het einde zo'n knal dat je gewoon buiten adem het boek dichtsloeg. En dat begin ik steeds meer te missen in/aan zijn boeken.

Ik had eerlijk gezegd, ook niet echt haast om het boek uit te lezen. Terwijl ik nog 90% van het boek moest, besloot ik toch andere dingen te gaan doen.

Het einde, wat ik dus ook een beetje verwachtte, vond ik zó teleurstellend!

Paige staat in dit verhaal centraal en alles draait om haar. Gaandeweg kom je dingen te weten maar eigenlijk weet je pas wat er precies speelt in de laatste 2 hoofdstukken. en Het Epiloog is gebruikt om wat eindjes weg te werken. De enige die voor wat actie zorgden waren Ash en DeeDee.

Over Aaron kom je iets te weten waarvan ik zoiets had: Serieus?? Geloof je het zelf?

En na de laatste bladzijde te hebben gelezen bleef ik ook echt zwaar teleurgesteld zitten. Als je het verhaal een beetje zou inkorten en bekende Nederlanders erin zet, heb je een perfect verhaal voor een roddelblad.

Coben behoorde tot 1 van mijn favoriete auteurs, maar mede door dit boek zakt hij behoorlijk wat plekken naar beneden. Voor mij is Coben niet meer de Coben waar ik zo verliefd op was (op zijn boeken dan, voor de duidelijkheid haha).

Dit boek is voor mij absoluut één van zijn slechtste. Hopelijk wordt zijn volgend boek een ouderwets pareltje!

Komt dit boek in mijn pareltjes boekenkast?:   Absoluut niet! Zelfs niet om z'n boekenreeks compleet                                                                       te maken.

Hoop ik meer van deze auteur te lezen?:         Ik geef hem nog 1 boek de kans om mij weer voor zich                                                                     terug te winnen.

Zal ik dit boek aanraden aan anderen?:           Echt niet! Er zijn daarvoor teveel mooie boeken op de                                                                         wereld.