Ronald van der Pol (Driebergen, 1962) is sinds 2008 actief als schrijver. Zijn eerste boek, de thriller Het groene huis, werd in 2010 in een beperkte oplage uitgebracht.
Zijn tweede thriller De witte generaal verscheen in 2014 en Deblauwesleutel, de derde, verscheen in juni 2018.
Vandaag nemen wij met hem een kijkje in zijn boekenkast.
*Hoe divers is jouw boekenkast?
Mijn boekenkast is niet heel erg divers, om te beginnen is de kast niet heel groot en staan er hoofdzakelijk een aantal van mijn favoriete thrillerauteurs in. David Hewson en Jussi Adler Olssen spannen hierbij de kroon.
*Staan ze op alfabetische volgorde, kleur of andere wijze gesorteerd?
De reeksen van enkele schrijvers houd ik goed bij elkaar zoals je op de foto kunt zien. Daar houdt de sortering dan ook wel op. Dus wel enigszins gestructureerd maar niet over the top.
*Wat zijn de 3 mooiste boeken die je hebt?
Ik vind veel boeken mooi dus is het altijd weer moeilijk kiezen. Maar ik doe toch een poging.
Carlos Ruiz Zafon - De schaduw van de wind
Dan Brown – Da Vinci Code
Terry Hayes – Ik ben Pelgrim
Ik heb ze gelezen nog voor de boeken heel erg bekend werden. Er is dan nog niet zoveel over gezegd en geschreven en al helemaal niet verfilmd. En bij deze drie, hoe verschillend ook, vond ik de originaliteit, de schrijfstijl en natuurlijk het verhaal, plot en spanning opvallend goed. Het was om jaloers op te worden. Bij Ruiz Zafon vond ik het overweldigend en dat wist hij gelukkig bij de vervolgdelen goed vast te houden. Bij Brown vond ik de vervolgboeken nog steeds goed maar maakten minder indruk (het werd herkenbaar) en bij Terry Hayes ben ik heel erg benieuwd naar zijn volgende boek. Zijn debuut is gewoon briljant. Als serieschrijvers staan David Hewson (Nic Costa en later Pieter Vos) en Jussi Adler Olssen (Q-serie) met stip bovenaan. Die wil ik toch maar even genoemd hebben.
*Staat jouw favoriete boek aller tijden daar ook tussen?
Nee, die is van een geheel andere orde. Dat is dan toch ‘In de ban van de ring’ van Tolkien. Gelezen lang voordat de films er waren en je geheel aan de eigen fantasie of liever gezegd eigen interpretatie werd overgeleverd. Een uniek boek en ondanks het feit dat de films fantastisch zijn heeft het toch ook wel iets van zijn glans verloren. Mooie stelling voor een discussie: niet ieder boek moet je willen verfilmen.
*Belandt elk boek in de kast of doe je ook makkelijk weg?
Ik doe ze niet gemakkelijk weg. Sterker nog, ik bewaar ze allemaal. M.n. opgeborgen op zolder om ze ooit nog eens tevoorschijn te halen.
*Lees je veel?
Jammer genoeg te weinig. Gebrek aan tijd en rust. Bovendien probeer ik mijn spaarzame tijd vooral te gebruiken om zelf te schrijven. Ik dwing mezelf wel om vaker te lezen maar ik doe dan wel aanzienlijk langer over een boek. Tijdens mijn vakanties verslind ik de boeken.
*Waar lees je het allerliefste?
Ik heb een soort van leeshoekje in de woonkeuken waar ik dan het liefst zit. Maar buiten in het zonnetje vind ik ook heerlijk (liefst met een lekker glas speciaal bier bij de hand).
*Aan welke boeken uit je jeugd heb je mooie herinneringen en bezit je die ook?
‘De komst van Joachim Stiller’ van Hubert Lampo. Midden jaren ’70 was ik heel erg bezig met het magisch realisme. Naast de schilderkunst vond je deze ook terug in de literatuur. Hubert Lampo heeft prachtige boeken geschreven in dit genre en ‘De komst van Joachim Stiller’ maakte destijds grote indruk op mij. Maar ook zijn boek ‘Terugkeer naar Atlantis’ vond ik geweldig.
Kom je uit een gezin waar veel gelezen werd?
In ons gezin werd wel gelezen maar niet bijzonder veel. Na de verplichte kost op school begon ik te ontdekken hoe leuk en inspirerend het was om te lezen. Gaande weg ben ik steeds meer gaan lezen en dat heeft er uiteindelijk toe geleid dat ik zelf ben gaan schrijven.
Leen je wel eens boeken uit?
Jazeker, maar wel selectief zodat ik zeker weet dat de boeken weer netjes terugkeren. Ik houd er geen register op na en dat heeft er in het verleden wel eens toe geleid dat ik boeken ben kwijtgeraakt en niet meer wist aan wie ik ze had uitgeleend. Op de foto is te zien dat er wat delen van Carlos Ruiz Zafon ontbreken. Die zijn uitgeleend aan mijn zoon.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten