Huivering van Bernard Minier

Titel: Huivering.

Auteur: Bernard Minier

Uitgeverij: Xander Uitgevers B.V.

Publicatiedatum: September 2015

Recensie door Tamara

Waardering: 4 kraaien

“De helft van zijn gezicht is aangevreten, zijn armen en bovenlichaam, zijn op verschillende plaatsen tot op het bot verscheurd, verschillende organen zijn zwaar beschadigd en jij heeft enorm veel bloed verloren.”

Een reeks onverklaarbare moorden zet het Franse universiteitsstadje Marsac op zijn kop. Een dode professor, een verbrande Zweedse kunstenaar en een door honden aangevreten dierenvriend... Wie is het
zieke brein achter deze gruwelijke moorden?
Politiecommandant Servaz wordt op de zaak gezet. Al het bewijsmateriaal duidt in de richting van Julian Hirtmann, de meest gevreesde seriemoordenaar aller tijden. Maar kan de tbs-patiënt, waarvan niemand na zijn ontsnapping uit de psychiatrische kliniek ooit nog iets vernam, daadwerkelijk schuldig zijn?
Samen met zijn team probeert Servaz de duistere praktijken te ontrafelen. Maar als de zaak plotseling een heel persoonlijke dimensie aanneemt, wordt de politiecommandant tot het uiterste gedreven.

Na vol lof over deel 1 te zijn geweest, begon ik met goede moed aan deel 2. Wel bijna 600 tellend zwaar boek werd meteen van de plank gehaald en ik begon met lezen.

Ook dit boek neemt je rustig mee aan de hand, je wandelt rustig over de paden van het verleden van Servaz en zijn grote liefde Marianne. Maar ook over zijn obsessie (en angst) voor Hirtmann, want ook al heeft die niets meer van zich laten horen of zien na zijn ontsnapping, je voelt dat hij niet ver weg is.

Ook dit boek kent vele prachtige beschrijvingen van het landschap en het gevoel van verdriet, obsessie, machteloosheid en angst. Maar ik vond op een gegeven moment wel dat het verhaal mij iets te langzaam ging. Maar daarin tegen past dat ook heel goed in het verhaal. Elk detail wordt beschreven en is noodzakelijk om het verhaal tot 1 groot verhaal te maken. Al had ik wel de neiging om i.p.v. rustig te lopen, wat te gaan rennen.

De cover laat de kop van een hond zien met in het oog een persoon gereflecteerd. De kop van de hond komt later terug in het verhaal . Ook al staat er op de achterkant dat de moord op een dierenvriend werd gepleegd, maar in het echt was het een man die aan hondenvechten deed... dus ik twijfel eraan in hoeverre je dat een “dierenvriend “ kan noemen.

Ook dit verhaal staat Mehler centraal. Ook al ben ik totaal geen fan van dat genre, ik was toch wel benieuwd naar die muziek. Dus via YouTube het opgezocht en na een uur te hebben geluisterd en te lezen, kan ik niets anders zeggen dat zijn muziek erg goed bij het boek past. Het zou bijna het verhaal compleet maken.

Al met al vond ik het een heerlijk ( dik) boek wat vol met plotwendingen zit en je steeds dieper in het verhaal zuigt. Ik raad dit boek echt aan (maar wel eerst deel 1 lezen hoor!)

Komt dit boek in mijn pareltjes boekenkast?: Absoluut!!

Hoop ik meer van deze auteur te lezen?: Deel 3 en 4 liggen al klaar...zegt genoeg.

Zal ik dit boek aanraden aan anderen?: Zeker! De manier van schrijven is vlot en duidelijk. Dit boek is zeker niet aan te raden als tussendoortje, maar dient elke letter gelezen te worden.