Esther Boek naar Hamley Books

Gisteren maakt de nieuwe Uitgeverij Hamley Books bekend dat jij een van hun nieuwe auteurs bent.

*Gefeliciteerd met je nieuwe boek en contract dus!

Dank je. Ik heb ook enorm veel zin in deze samenwerking.

*Hoe kom je bij een Vlaamse uitgeverij terecht? 

Eigenlijk zou ik mijn tweede boek gewoon bij De Crime Compagnie uitbrengen. Echter bevat hun fonds de meer klassieke vrouwenthrillers. Mijn manuscript is dit niet en is ook meer literair dan wat De Crime Compagnie uitgeeft. Dus het past minder bij hen en bij hun doelgroep. Wel hebben de uitgeefster en ik samen nog gekeken of we het manuscript zouden kunnen aanpassen zodat het wel binnen het fonds zou passen. Maar we waren beide van mening dat dit ten koste zou gaan van de kwaliteit. Dat De Crime Compagnie dit heeft durven opperen waardeer ik. Want hierdoor hebben ze mijn manuscript serieus genomen en niet louter gekozen voor wat goed was voor hen.

Daarom ben ik op zoek gegaan naar een andere uitgeverij. Ik heb er enkele benaderd en de kritieken waren unaniem lovend. Allemaal vonden ze het een manuscript van hoge kwaliteit echter ook zij zaten vast in de hokjes van hun fonds. De boekenwereld denkt heel erg binnen een vast stramien. De perfecte moeder, de nieuwe titel, past niet echt binnen een hokje. Het zou zowel een thriller als een roman kunnen zijn.

Ik heb zelfs twee redacteuren gesproken die enorm veel frustratie voelden omdat zij een kwalitatief  hoog manuscript moesten afwijzen omdat het niet binnen de vaste hokjes paste van hun fonds.

Hamley Books kijkt naar kwaliteit en veel minder binnen, zelf opgetrokken, muren. Zij willen goede boeken uitgeven. Niet meer, maar zeker niet minder.

* Het heeft even geduurd voor een volgend boek ging komen. Hoe kwam het?
Jouw oud collega bij CC had het ook lastig met een tweede boek. Is dat een bekend gegeven? 

Ja, vooral bij schrijvers die succesvol debuteren zie je dit vaker. Binnen drie maanden had mijn debuut een derde druk en inmiddels is de vierde druk verschenen. Ook heeft het nauwelijks recensies ontvangen van drie sterren of lager, in vergelijking met de vier en vijf sterren. Je tweede boek moet minstens zo goed zijn als het eerste, en dat geeft een druk.

Bij mij speelt nog mee dat ik bij mijn debuut kon putten uit mijn eigen ervaring. Nu moest ik zelf het hele verhalen verzinnen. Dus eigenlijk werd ik weer een debutant ondanks dat ik al een boek uitgegeven heb.

*Waar komt zo'n blokkade door en hoe hief dat zich op?

 Ik kende uiteraard het fonds van De Crime Compagnie en schreef een manuscript dat daarbinnen zou passen. Maar het schrijven van dat genre past niet bij mij. Ik beleefde er geen plezier aan en ik kon in dit genre te weinig laten zien van wie ik ben als schrijver.

Ik besloot het hele tweede manuscript weg te gooien, ondanks dat ik er dertien maanden aan geschreven had. Daarna begon ik aan een verhaal dat ik wilde schrijven, dat bij mij paste, zonder te kijken naar wat ik dacht dat er van mij verwacht werd en wat binnen het fonds van mijn uitgever paste. Na drie maanden was De perfecte moeder klaar. 

*Kan je al een tipje van de sluier opheffen over waar je nieuwe boek over gaat?

 Nelleke en Helena zijn twee vrouwen die elk op hun eigen manier trachten te ontsnappen aan hun verstikkende verleden.

Nelleke wil vluchten uit het armetierige bestaan dat ze van haar ouders erfde en zal daarvoor tot het uiterste gaan. Rijkeluiszoon Jacob lijkt de perfecte man om te manipuleren in een huwelijk dat haar rijkdom zal verzekeren. Alleen: maakt geld alles goed in een liefdevol huwelijk?

Helena groeit op in een, voor de buitenwereld, perfect gezin. Maar is dat wel zo? Wat er achter gesloten deuren gebeurt, blijft lang verborgen.

Wanneer haar moeder plots overlijdt, stort Helena's zorgvuldig gecreëerde wereldje in. De verstrekkende gevolgen van haar moeders overlijden, blijven haar voor de rest van haar leven achtervolgen. Hoe ontloop je immers het systeem waarin je opgegroeide, als dat je nooit meer loslaat?

De Perfecte Moeder is een aangrijpende coming of age roman over twee sterke vrouwen die niet kunnen ontsnappen uit de wereld waarin ze opgroeiden.

*Komt het boek alleen op de Vlaamse markt? 

Nee, zeker niet. Het is zowel in Nederland als in Vlaanderen te koop. Waar ik erg trots op ben, is dat De Standaard Boekhandel in Vlaanderen, al de toezegging heeft gedaan het boek in te kopen. Dit betekent dat vanaf april het fysiek in deze winkels verkrijgbaar is. Uiteraard hoop ik dat dit ook met een Nederlandse keten gaat gebeuren maar daar zijn we nog mee bezig. De fans van Geen kind meer, kunnen natuurlijk het nieuwe boek wel al gaan promoten bij hun plaatselijke boekhandel. Dit kan helpen bij de inkoop. Binnenkort is het ook al te bestellen.

Ik ga zowel in Nederland als in Vlaanderen signeersessies geven, misschien een high tea met meet and Greet, enz. Ook dit zal mogelijk helpen De perfecte moeder ook in Nederland op de inkooplijst te krijgen.

Uiteraard kunnen Nederlandse en Vlaamse lezers het boek ook altijd online bestellen bij de gebruikelijke verkoopkanalen en hun plaatselijke boekhandel. Voor de verschijningsdatum kan het boek bij mij besteld worden. Ik stuur het op en zal het uiteraard signeren. Via mijn sociale kanalen kunnen lezers dit allemaal gaan volgen. 

*Is de taal aangepast? 

Nee, ik blijf een Nederlandse auteur. Wel heb ik van een Nederlandse redacteur gehoord dat het erg goed zal aansluiten op de Nederlandse en de Vlaamse markt.

Een Vlaamse proeflezer heeft me laten weten dat De perfecte moeder in een mooie en vloeiende stijl geschreven is die je weinig ziet bij Nederlandse auteurs. Dus ik hoop dat zowel de Nederlandse als de Vlaamse lezer het boek met plezier zal lezen.

*Ben je Vlaams aan het leren? 

Haha, ja, dat is even wennen. Het Vlaamse taalgebruik is veel formeler en doet wat ouderwets aan ten opzichte van het Nederlandse. Soms moet ik echt even denken, wat bedoelt ze nou? Maar dat zal andersom vast ook zo zijn. Gelukkig ben ik van oorsprong een echte Brabantse dus dat helpt misschien een beetje.

*Wat is het leukste of gekste Vlaamse woord wat je geleerd hebt tot nu?

 Dat leerde ik als kind al, op een camping ergens in Zuid-Europa waar ik een Vlaams campingvriendinnetje kreeg. Zij moest van haar moeder haar piesemabroek aan gaan trekken. Dat is me altijd bijgebleven. Ik vond het zo’n leuk woord. Het was overigens haar pyjamabroek.

Overigens vind ik de woorden die ze in Vlamingen kiezen om de liefde te beschrijven prachtig. ‘Is dat oew lief?’ en ‘Ik zie oe graag.’ Prachtig!  Toch veel leuker dan ‘Is dat je nieuwe chick?’ 

*Lees je zelf Vlaamse auteurs en wie vind je goed?

 Ik heb nog maar één Vlaams boek gelezen en ik ga geen naam of titel noemen, maar het was echt vreselijk. Nu denk ik niet dat dit aan het Vlaams lag maar omdat ik het gewoon echt een slecht boek vond vol onlogische en onnodige dingen.

Ik heb Hartslag, van Joanne Carlton op de plank liggen. Ik denk dat dat me beter gaat bevallen.