Zwanenbroeders van René van Rijckevorsel

“Koeien stonden tevreden te kauwen in het strijklicht in hun vergeelde wei.”

Twee gemaskerde mannen dringen een kunsthandel in ''s-Hertogenbosch binnen, vermoorden de eigenaar en stelen een kostbaar middeleeuws Mariabeeld. Matthijs van Beyens, zoon van het slachtoffer, is verbijsterd – zijn vader, afgeslacht bij een ordinaire roofmoord?
Ging het de moordenaars alleen om het beeld? Waarom verzwijgt de politie dan dat er een Arabische tekst op het lijk is achtergelaten? En wat hebben de Zwanenbroeders - een roemrucht Bosch' genootschap uit 1318 waarvan de Van Beyens al vele generaties lid zijn – met de misdaad te maken?
Een bloedstollende zoektocht dwars door Europa leidt tot een adembenemende climax rond de Sint-Jan in 's-Hertogenbosch, waar de Zwanenbroeders juist hun 700-jarig bestaan vieren.
René van Rijckevorsel etaleert meesterlijk zijn gevoel voor couleur locale, historische context, internationale politiek en bovenal voor spanning. Zwanenbroeders is een sensationeel verhaal waarin belangen van verschillende tijden, religies en mensen op een ingenieuze en gewelddadige manier met elkaar botsen.

Met dit te hebben gelezen begon ik met veel plezier aan het boek. De achterflap beloofde veel spanning en sensatie. Helaas kan ik na het dichtslaan van het boek de mening niet delen. De auteur heeft teveel nadruk gelegd op de kleine details. Als lezer weet je precies wat voor soort kleding en kleur schoenen de persoon aanheeft en als die zich gaat verkleden dan lees je dan ook nog eens welke kleding hij aanheeft. Door deze teveel aan details manier van schrijven haalt hij de vaart totaal uit het verhaal en was ik geneigd stukken over te slaan. Ook het gebruik van oude woorden maakte het voor mij niet echt een topper om door te lezen. Woorden als gefnuikt en vousvoyeren zijn niet echt woorden die je dagelijks gebruikt. Dat was toch wel een 2 grote minpunten voor mij om het verhaal levendig te houden. Ik kreeg ook niet echt een band of gevoel met de hoofdrolspelers. Het bleven voor mij echt maar personages op papier.

Het verhaal is echt een verhaal zonder plottwisten. Het is zoals het is.

Het verhaal speelt zich af in vier delen. Je hebt het gedeelte van Maryem, de agente. Matthijs , de zoon van de vermoorde antiekhandelaar. Farah die de documentaire maakt over de zwanenbroeders en het vierde gedeelte betreft een opname. De opname is een leuke toevoeging maar had ook wel uitgebreider gekund. Ook wordt snel duidelijk wie daar achter zit.

Maar het einde daarentegen was wel mooi opgezet. Dán komt echt de spanning los.

Komt dit boek in mijn boekenkast?:  Nee!!!

Hoop ik meer van deze auteur te lezen?: Eerlijk.....? Nee

Zal ik dit boek aanraden aan anderen?:  Niet heel snel nee.

Ik geef dit boek, dankzij het einde 2 kraaien. Het verhaal is voor mij zwak met gebreken en clichés.

Tamara