Soms lieg ik van Alice Feeney

Auteur: Alice Feeney

Titel: Soms lieg ik
Uitgeverij: A.W. Bruna

Citaat:

‘Ik scan mijn bibliotheek met herinneringen maar er zijn te veel planken waar niets meer op staat.”

Achterflap:

Er zijn drie dingen die je over me moet weten: 

1. Ik lig in coma 

2. Mijn man houdt niet meer van me 

3. Soms lieg ik

Amber Reynolds ligt in coma. Ze kan zich niet herinneren hoe dat is gebeurd. Maar ze weet dat het geen ongeluk was… Ze heeft het zogeheten locked-in-syndroom: ze hoort alles, maar kan zich niet bewegen en kan niet praten.
Doodsbang, opgesloten in haar eigen lichaam, probeert ze haar herinneringen van de afgelopen week te reconstrueren. Met een echtgenoot die niet meer van haar houdt, een zus met een geheim en een ex die nog steeds door haar geobsedeerd is, weet Amber dat er iemand liegt over wat er met haar gebeurd is. Haar leven is nog steeds in gevaar.
Lukt het haar wakker te worden voor het te laat is?

Over de auteur:

Alice Feeney is schrijver en journalist. Ze werkte 15 jaar bij de BBC als verslaggever, nieuwsredacteur, en producer. Ze woonde in Londen en Sydney, maar heeft zich nu gesetteld op het platteland in Surrey. Soms lieg ik is haar thrillerdebuut en schreef ze in de trein van en naar het werk en tijdens haar lunchpauzes.

Het boek:

Over de inhoud van het boek wil ik niets prijsgeven om het leesplezier te behouden. Alhoewel de achterflap voor mij niet de aanleiding is om een boek al dan niet te lezen zijn er onmiskenbaar belangrijke elementen af te leiden uit de opsomming. Het eerste impliceert dat het verhaal vertelt wordt vanuit het standpunt van een personage, Amber, dat niet actief deelneemt aan het verhaal omdat ze in coma ligt. Het tweede punt legt de verhouding met haar partner bloot en is bovendien een trigger om uit te vissen hoe Amber tot deze gedachte gekomen is. Het derde verwijst naar de titel en impliceert dat je als lezer heel erg op je hoede moet zijn omdat je nu al weet dat je met een onbetrouwbaar personage te maken krijgt.

In het boek wisselen het statisch waarnemen van Amber af met haar leven de week voor het ongeluk waardoor ze in coma geraakt is. Die worden nog aangevuld met fragmenten uit haar dagboek dat ze bijhield als kind en jonge tiener. Als lezer krijg je dus een voldoende breed beeld om de gebeurtenissen te kunnen plaatsen en worden de relaties met de andere personages uitgewerkt.  Paul, haar man, die druk werkt aan een nieuw boek in een schrijfschuur in de tuin. Haar zusje Claire die ze wantrouwt en die haar leven perfect op orde lijkt te hebben. Haar collega Madeline Frost die als frontvrouw van het ochtendprogramma ‘Coffee Morning’ de lieveling van het luisterpubliek en de collega’s blijkt te zijn, hun werkrelatie is gebouwd op wantrouwen en jaloezie. Jo, haar beste vriendin, waarmee Amber een plan opstelt om Madeline in een slecht daglicht te plaatsen en die sinds haar jeugd haar vertrouwelinge is. Als laatste is er nog Edward, haar ex-vriend, die ze (al dan niet) toevallig tegen het lijf loopt in Londen en die de breuk nog niet verwerkt heeft.

Hoewel het boek prettig leest, doet de schrijfstijl wat houterig aan (of dit ligt aan het origineel of aan de vertaling daar heb ik mij niet mee bezig gehouden). In de hoofdstukken die zich niet afspelen in het ziekenhuis doet het te afstandelijk aan.  Het boek mist het gevoel die onontbeerlijk zijn om echt mee te leven met het hoofdpersonage. Soms lieg ik is een thriller die aanvankelijk rustig voortkabbelt, toch slaagt Feeney erin de spanning rustig op te bouwen met verbluffende wendingen waardoor het onmogelijk te voorspellen is wat nog gaat volgen. Daarmee is dit debuut een verdienstelijke poging om een plaats te verwerven in de uitgebreide lijst van goede thrillerschrijvers. Er zit duidelijk potentieel in Alice Feeney mits ze de journalist in haar meer naar de achtergrond kan dringen en meer gevoel in het schrijven weet te leggen. De stijl buiten beschouwing gelaten is het een uitstekende thriller die uitblinkt in verrassing en onvoorspelbaarheid. Of de auteur erin slaagt om echt door te breken in het genre kan alleen de toekomst uitwijzen.

Wat mij betreft, heeft Sams lieg ik alles in huis om terecht vier kraaien te krijgen.

Eindbeoordeling:

Originaliteit: 5
Leesplezier: 4
Psychologie: 3
Schrijfstijl: 3
Spanning: 4
Plot: 5

Deze recensie is mits kleine aanpassingen conform de vormgeving ook te lezen op https://www.leveninextratijd.be/

Tilly Hoskens