Valkuil van Arnaldur Indriðason

 Auteur: Arnaldur Indriðason

Titel: Valkuil
Uitgeverij: Uitgeverij Q

Achterflap:

In Finland wacht een jonge IJslandse vrouw op haar geliefde. Ze willen per schip naar IJsland terug, om de oorlog te ontvluchten die zich nu tot de noordelijke landen heeft uitgebreid. Haar verloofde komt echter niet opdagen.
Een paar jaar later heeft de Tweede Wereldoorlog een hoogtepunt bereikt en is IJsland bezet door geallieerde troepen. In Reykjavík is de bevolking in rep en roer, omdat aan het strand van Nauthólsvík een lichaam is aangespoeld. Niet veel later wordt een jongen aangevallen achter een legerkroeg en wordt een vrouw die veel contacten heeft onder militairen als vermist opgegeven. Thorson en Flóvent volgen tegenstrijdige en gevaarlijke sporen naar een gruwelijke ontknoping.

Over de auteur:

Arnaldur Indriðason (1961) is historicus en schrijver van fictieve detectives. Hij was journalist en filmcriticus bij de IJslandse krant Morgunblaðið, waarna hij als freelance schrijver werkte. Hij woont en werkt in Reykjavik en is uitgegroeid tot de bekendste auteur van IJsland. Hij ontving tal van prijzen, waaronder tweemaal achtereen de Glazen Sleutel, de prijs voor de beste Scandinavische misdaadroman, in 2002 voor Noorderveen en in 2003 voor Moordkuil. De meeste romans van Arnaldur Indriðason draaien om Erlendur Sveinsson, een moeilijk te benaderen man, die als rechercheur echter over een groot invoelingsvermogen beschikt. Arnaldur verweeft graag maatschappelijke problemen in zijn boeken. Valkuil is het derde boek met rechercheur Flóvent en MP’er Thorson, de serie die zich afspeelt tijdens de geallieerde bezetting in de Tweede Wereldoorlog. Niet onbelangrijk is dat Thorson een West-IJslander is, wat betekent dat zijn familie geëmigreerd is naar het Westen, meer bepaald Canada. Door zijn afkomst spreekt hij de taal waardoor hij minder als een indringer wordt beschouwd.

Het boek:

In Valkuil wacht een jonge vrouw tevergeefs op haar verloofde Ósvaldur om in het Finse Petsamo in te schepen op het schip Esja richting Reykjavik. Het eerste schip in lange tijd dat de toestemming krijgt om IJslanders die in het buitenland werken of studeren terug te brengen naar huis. De ambassade zet alle middelen in om de ware reden van zijn verdwijning te achterhalen en komt zo te weten dat Ósvaldur naar een concentratiekamp is gevoerd en daar waarschijnlijk al is overleden. Tijdens de zeereis verdwijnt Ingimar spoorloos van boord, aangenomen wordt dat de jonge man overboord is gevallen 

Even later spoelt een lijk aan op het strand van Nauthólsvik. Tijdens de autopsie blijkt dat de man een inenting gehad heeft met een verlammend middel. In een steeg achter de Piccadilly, een kroeg waar zowel burgers als militairen komen, wordt een jonge man in militair uniform meer dood dan levend en zwaar verwond door een mes teruggevonden. Het café staat erom bekend dat militairen hier vaak IJslandse vrouwen en meisjes oppikken en er dan mee naar Falcon Point te rijden. De jonge man blijkt een IJslander te zijn die afkomstig uit de Polen, een armenwijk in de buurt van Reykjavik. Met beperkte middelen slaagt Flóvent erin om samen met Thorson, die als MP’er toegang heeft tot de militaire rangen, de feiten te achterhalen en de nodige verbanden te leggen. Naast de professionele samenwerking wordt de vriendschap tussen de twee mannen dieper.

Indriðason verweeft deze drie verhaallijnen tot een spannend boek waarin zijn opleiding als historicus met een duidelijke voorkeur voor de gebeurtenissen tijdens WO II duidelijk van pas komt. Het tempo is relatief laag, de ontwikkelingen in de verhaallijnen worden echter ingenieus uitgewerkt zodat de aandacht vastgehouden wordt. Het verhaal is fictief en is geschreven in een sobere vertelstijl met een duidelijke focus op het oplossen van de misdaden, dat geloofwaardig overkomt. Uit de korte dialogen blijkt de geslotenheid van de IJslandse bevolking waar informatie onwillig en geheimen zelden worden prijsgegeven. Ook de onwil van de militairen om zelfs voor het oplossen van een moord samen te werken met de burgerbevolking wordt in de verf gezet. Het leven op IJsland waar het barre klimaat en de afgelegen kleine gemeenschappen in het desolate landschap een grote rol spelen weet de auteur onnavolgbaar over te brengen. Hoewel het soms lijkt dat verhaalwendingen logisch en voorspelbaar zijn, zet Indriðason de lezer regelmatig op het verkeerde been. De opeenvolging van zowel verwachte als onverwachte subplots mondt uiteindelijk uit in een verrassende afloop.

Valkuil heeft mij meer dan overtuigd als lezer van thrillers uit Scandinavische landen en interesse in WO II. Een absolute aanrader voor liefhebbers van een goed uitgewerkt misdaadverhaal tijdens de jaren van de geallieerde militaire bezetting in de Tweede Wereldoorlog.

Volgens mij is er weinig aan te merken op de vakkundigheid waarmee dit boek uitgewerkt is, waarmee het de volle 5 kraaien meer dan verdiend.

Eindbeoordeling:

Originaliteit: 5
Leesplezier: 4
Psychologie: 5
Schrijfstijl: 5
Spanning: 4
Plot: 5

Deze recensie is mits kleine aanpassingen conform de vormgeving ook te lezen op https://www.leveninextratijd.be/

Tilly Hoskens