Jennefer Mellink ondervraagd

Jennefer Mellink is een auteur van YA. Maar dan van boeken die ook door volwassenen graag gelezen worden. Haar nieuwste Vermoorde onschuld is een pareltje en ware aanrader voor jouw kinderen of jongeren in jouw omgeving en om dan snel als zij het uithebben, zelf ter hand te nemen. En als je geen kinderen hebt, zoals ik, lees je het lekker gelijk zelf.  In mijn recensie is te lezen, dat ik  de auteur een grote stap vooruit heb zien zetten. Zoals bekend, ben ik geen strooier met kraaien (die wij hebben ipv sterren), maar  Vermoorde onschuld kreeg 4,5 kraai.

Vanzelfsprekend trekken we dan aan het oor figuurlijk van de auteur om wat vragen te mogen stellen.

*Je hebt een andere manier van schrijven gekregen. Hoe komt dat?

Verhaaltechnisch is het anders omdat het een ander soort boek betreft dan mijn eerdere boeken. Vermoorde onschuld is een psychologische young adult thriller. In dit boek gaat het vooral om de gevoelens en emoties van de hoofdpersoon. Waar het in mijn vorige boeken vooral om nagelbijtende spanning ging, is in Vermoorde onschuld sprake van onderhuidse spanning.

Schrijftechnisch heb ik ook weer het een en ander geleerd van mijn geweldige redacteur, Hannerlie, van Luitingh-Sijthoff.

*Je schrijft nu sowieso vanuit de gedachten van een jongen. Maakte dat het lastiger?

Nee, sterker nog: dit boek schreef zich als vanzelf. Stephan was continu in mijn hoofd aanwezig. Het verhaal (de eerste versie) stond dan ook in vier maanden op papier.

*Hoe komt je op het idee van een jongen die zijn geheugen kwijt is?

Ik probeer bij elk boek vernieuwend te zijn. Terugblikken in het verleden door middel van hypnotherapie leek me een boeiende toevoeging, vooral omdat Stephan in het huis van bewaring zit en dus niet op onderzoek uit kan gaan naar aanleiding van de herinneringen die boven komen. Alles is al een keer gedaan/uitgevoerd, dus vast en zeker ook hypnotherapie in een boek, maar waarschijnlijk niet op deze manier.

*Stephan is 18 en is wees. Hij heeft geen vrienden en zijn stiefmoeder ziet hij ook niet. Je hebt echt te doen met die jongen. Hoe was het schrijven over de eenzaamheid van deze gast? Voel je tijdens het schrijven echt helemaal mee?

Ja, ik voelde honderd procent met hem mee en ik had zelf ook vaak met hem te doen. Natuurlijk wist ik waar ik al schrijven heen wilde, maar Stephan wist me wel vaak te verrassen met zijn uitspraken en emoties.

*Hypnose speelt een belangrijke rol in dit boek: hoe heb je je in deze behandeling verdiept? Ook zelf ondergaan?

Ik heb een heel lang gesprek met hypnotherapeut Martin Hollering gehad. Hij vertelde me alle ins en outs. Erg interessant! Ook heb ik erover gelezen (praktijkboek). Voor de rest heb ik mijn fantasie gebruikt. Ik ben dus zelf niet onder hypnose geweest.

*Ik vind het personage meer diepgang hebben dan voorheen. 
Hoe kijk je nu terug op je vorige boeken?

Ik kijk met een heel positief gevoel terug op mijn vorige boeken. Wel heb ik in de afgelopen jaren weer heel veel bijgeleerd, waardoor ik mijn eerdere boeken nu anders geschreven zou hebben. Maar ik vind het fijn om te blijven leren en ontwikkelen, dat houdt het uitdagend!

*Plot je alles van tevoren uit? Hoe is jouw manier van schrijven?

De hoofdlijnen plot ik uit. Wie is de dader? Waarom? Welke verdachten voer ik ten tonele? Wát maakt hen verdacht? Etc.

Maar de sessies met Stella bijvoorbeeld, die schrijf ik gewoon op gevoel. Net als de flashbacks. Ik wist wel dat ik wilde beginnen met tien jaar geleden en wilde eindigen op 29 december, de dag waarop de vader van Stephan stierf.

*Welke muziek zou je op een playlist zetten bij Vermoorde onschuld?

Allereerst natuurlijk ‘Everything louder than anything else’ van ‘Meat Loaf’. Een quote uit dat nummer staat voorin Vermoorde onschuld: helemaal passend bij het verhaal.

Ik luisterde vaak het album ‘Gargoyle’ van ‘Mark Lanegan’ om in de juiste sfeer/stemming te komen: mysterieus, donker, en een tikkeltje melodramatisch.

*Het boek was al even klaar, ben je intussen verder gaan schrijven?

Zeker. Inmiddels ben ik met twee manuscripten aardig ver, waarvan ik er eerst één af ga maken ;) Het wordt wederom een psychologische young adult thriller. Weer totaal anders dan mijn andere boeken.

*Hoe ga je dit boek overtreffen?

Elk boek dat ik schrijf is weer heel anders, ondanks hetzelfde genre (thriller). Daarnaast blijf ik mezelf ontwikkelen en leer ik steeds weer bij. Anders dan bij mijn vorige boeken, betreft Vermoorde onschuld een psychologische YA. Natuurlijk is en blijft het verder een kwestie van smaak. Enfin, Stephan, het hoofdpersonage in Vermoorde onschuld, vraagt om een bepaalde manier van (om)schrijven. Zo is hij bijvoorbeeld filosofisch ingesteld. Ook heeft hij het een en ander meegemaakt wat hem heeft gevormd tot de jongen die hij nu is. Dus Stephan bepaald grotendeels de toon in Vermoorde onschuld, zoals mijn volgende personages mijn nieuwe boek zullen vormgeven. Natuurlijk probeer ik wel in elk boek de spanningsboog goed aangetrokken te houden.

*Heb je een aanrader van een geweldige YA

Ik las begin dit jaar ‘Het gesticht’ van ‘Madeline Roux’, en dat vond ik een supergoede YA. Het was niet de ontknoping die indruk maakte, maar het verhaal was steengoed: vlot en echt spannend geschreven en, naar mijn idee, vernieuwend / anders.

Even wat andere vragen:

Hoe hard niest een mens? Stephan is de alwetende hé, ik niet, haha. Je vraagt dit omdat hij zegt dat hij weet met welke luchtsnelheid een mens niest? Dat was 150 kilometer per uur!
Wie zou je onder hypnose willen brengen en hem/haar alles vragen wat je wilt? Ik vraag sowieso wel alles wat ik wil. Geen hypnose bij nodig, haha (nou ja, bijna alles dan…).
Welke Tony is favoriet? Tony vind je niet in mijn huis. Milka it is.
Wat doe je als je echt vrij bent? Ligt aan het weer en het tijdstip! Maar op een zomerse dag als vandaag lekker terrassen, wandelen of in de tuin.
Welk ijsje eet je bij 30 graden? Het liefst een ijsje van Talimini, maar het wordt vaak een calippo of een raketje, want die heb ik altijd wel in de vriezer liggen.
Favoriete drankje? Licor 43 Orochata
Favoriet uitgaan waar? Lissabon
Favoriet soort vakantie? Alle vakanties zijn leuk!
Favoriete tekenfilm? ‘101 Dalmatiërs’, al kijk ik geen tekenfilms meer. Vroeger keek ik graag Disney tekenfilms en dat was dat mijn favo (samen met ‘The Lion King’).
Favoriete gewone film? Ik kijk weinig films. ‘No country for old men’ maakte indruk.
Favo jeugdboek van vroeger? ‘Blauwe plekken’ van Anke de Vries en ‘Het verrotte leven van Floortje bloem’ van Yvonne Keuls.
Van welk geluid word je blij van? De vogeltjes buiten.
Wat is de lekkerste geur die je kent? Dat is moeilijk kiezen! Vers gemaaid gras.