Mariëtte Middelbeek (1983) is journalist, chef redactie bij KekMama en auteur. Ze heeft inmiddels veertien romans, voor een breed vrouwenpubliek, op haar naam staan. Ze debuteerde in 2009 met Single & sexy, brak definitief door met het ontroerende Turbulentie, dat ook in Duitsland is uitgekomen, en is al jaren een bekend schrijfster in het genre. Naast romans schrijft Mariëtte boeken met waargebeurde ervaringsverhalen van hulpverleners (onder wie mensen op de ambulance en van de brandweer) en medewerkers. Ook heeft ze zes jeugdthrillers op haar naam staan, voor meisjes tussen de 11 en 14 jaar. Onlangs kwam de thriller Flashback uit.
Voor nu beantwoordde ook zij de vijf vragen van teatopics.
1. Hoe ziet jouw perfecte dag eruit?
Op de perfecte dag is het sowieso mooi weer, ben ik lekker met mijn gezin én ben ik een paar uurtjes aan het schrijven. Ik neem altijd mijn laptop mee op vakantie. Veel mensen denken dat ik gek ben, maar ik vind dat juist relaxed: eerst lekker chillen in de zon, dan een paar uurtjes schrijven terwijl de kinderen slapen en daarna een lange zomeravond met lekker eten, wijn en fijne mensen.
2. Van welke blunder heb je nog steeds nachtmerries?
Jaren geleden was ik een keer niet zo blij met een mail van mijn toenmalige manager. Na dertig keer van gedachten veranderen moest er iets tóch weer zoals het ooit al was bedacht. Werd ik een beetje gek van en dat wilde ik delen met een collega, maar in plaats van op forward drukte ik op beantwoorden… En ja, dat had ik pas door toen de mail al was verzonden… (Gelukkig kon je mijn mail op twee manieren opvatten en wie het sarcasme er niet uit opmaakte, vond het misschien een vreemd bericht maar snapte de clou niet helemaal. De manager in kwestie heeft in elk geval nooit geantwoord.)
3. Waar zou je het liefst 10 minuten gratis winkelen?
Een boekwinkel natuurlijk! Ooit was ik in Strand in New York. Zo gaaf, daar wil ik best tien minuten los (en ook wel langer dan tien minuten).
4. Wat is het leukste wat je geleerd hebt van je oma?
Mijn oma is een sterke vrouw. Toen mijn opa meer dan twintig jaar geleden overleed kroop ze niet weg achter de geraniums, maar besloot: de wereld komt niet naar mij, dus ik stap naar de wereld. Ze ging vrijwilligerswerk doen en ook al is ze nu in de 90, ze heeft daardoor nog steeds een grote groep mensen om zich heen die zich om haar bekommert. Van haar veerkracht heb ik veel geleerd.
5. Wat was de laatste keer dat je de slappe lach had?
Ik moet heel vaak lachen om mijn kinderen, die nog maar net kunnen praten en daarom de lolligste dingen zeggen. Maar de laatste keer dat ik echt tranen over mijn wangen had lopen was op mijn verjaardag, een paar dagen geleden. ’s Avonds met wat leuke mensen geborreld en gegierd van het lachen - dat zijn zulke fijne avonden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten