Waarvan akte van Piet Coucke

Titel : Waarvan akte

Auteur : Piet Coucke

Uitgeverij : Uitgeverij Bibliodroom

ISBN : 978 94 925 1514 8

Als je dit boek ziet liggen en er heel even in neust, dan merk je terstond met hoeveel fierheid er samen rond ‘Waarvan akte’ gewerkt werd.  Geef toe, de cover valt op.  Een lakstempel, waar men de illusie geeft dat er bloed afdruipt, prijkt pertinent op een bruinachtige achtergrond.  De drie quotes die aan de binnenkant van het kaft pronken geven je weliswaar meer zin in het verhaal dan de korte inhoud die op de achterflap te lezen valt.  ‘Intriges rond notarissen, notariaten en hun opvolging’ is mijns inziens niet direct een zin die erg aanlokkelijk is bij het grote publiek.  Degene die denkt dat men op vlak van lay-out zich enkel gericht heeft op de cover heeft grondig verkeerd gedacht.  Stevige witte bladen waarbij per hoofdstuk links gedrukt de datum en daaronder een één-woord titel : het geeft het geheel een apart gevoel, meer allure.  Enig nadeel qua dikte van papier is de zwaarte van het boek tijdens het lezen. 

Notaris.  Overspel.  Moord.

Meer is het ook niet.  Wanneer tijdens een congres voor notarissen in Den Haag het levenloze lichaam van Alexander Capellen wordt teruggevonden in een hotelkamer zit de Nederlandse politie met de handen in het haar.  Alle ogen zijn gericht op zijn associé.  Tot de Vlaamse tolk Christine Ponnet er zich met bemoeit.  Samen met de Nederlandse rechercheur Van der Aa duikt ze het dossier in. 

“Met één veeg de perfectie bereiken, in de schilderkunst bestaat het, besloot Christine.  Zou het ook voor een moord gelden, vroeg ze zich af.”

‘Waarvan akte’ is een simpel verhaal.  Notaris werd vermoord.  Wie was de dader?  Doch heeft het me geen seconde verveelt, in tegendeel zelfs.  Piet Coucke schrijft vlot en kent een excentrieke manier van spelen met woorden.  Hierdoor krijg je als lezer opnieuw dat erg aparte gevoel.  Meermaals heb ik genoten van de beeldspraak die Coucke neerplant.  Ook een gestage ondergrondse speelsheid typeert hem best wel.  De meeste dialogen zijn kordaat, uitdagend, sec en worden opvallend cursief getoond.  Sommige gesprekken leken dan weer te gekunsteld, maar net zoals de toeristische rondtoer in Den Haag die Christine maakt en uitvoerig beschreven werd in het begin van het verhaal, klasseer ik dit gewoon als beginnerskwaal.  

De auteur is ook niet vies van enig hitsige opmerking.  Het is niet enkel Coucke die de lezer prikkelt met zijn woorden, maar ook de personages zijn niet verlegen om provocerend gedrag.  Wat niet betekent dat dit een typische thriller voor uitsluitend vrouwen of mannen is.  Geen klef gedoe, maar wederom lekker ad rem.

“Het kleedje opende zich verder als een rijpe peulvrucht en het lipje bereikte achtereenvolgens het jarretellengordeltje en de string.”

Amper een tiental personages zorgen voor een spannend, maar vooral ook entertainend boek.  Mede dankzij het gebruik van flashbacks krijg je een vrij duidelijk beeld van elk van hen, waarom de personen zijn zoals ze nu zijn .  De schrijver geeft de spelingen in tijd zeer helder weer, wat de vlotheid tijdens het lezen alleen maar bevordert.  ‘Waarvan akte’ situeert zich zowel in Gent als in Den Haag.  Plagerig wordt er af en toe gesold met de verschillen tussen beide landen. 

Het notariële gedeelte is slechts een vaag gegeven dat verwerkt wordt.  Dit verhaal zou zich eveneens in een andere zakelijke, familiale omgeving kunnen afspelen.  Waarmee ik enkel wil zeggen dat je je zeker niet moet laten afschrikken door zakelijke, saaie informatieve stukken tekst. 

Dit verrassende en aangename debuut van Piet Coucke krijgt zeer zeker 4.5 kraaien !

Ann