Auteur: Rob Oostveen
Publicatiedatum: heruitgave februari 2018
Bladzijdes: 382 pagina's
Cover:
Ik las het boek met de eerste
omslag, maar ondertussen is het boek opnieuw uitgegeven met de hier geplaatste
omslag. Simpel maar mooi uitgevoerd in zwart rood en wit. Qua kleuren een echte
thrilleruitstraling en de foto is toepasselijk op het verhaal.
Achterflap:
De fatale gevolgen van een
bewuste medische fout!
Marion vindt het dagboek van
haar vriend Casper. Het dagboek beschrijft een groot persoonlijk drama, maar
ook een groot geheim. Na het lezen daarvan beëindigt zij hun relatie. Na jaren,
als Casper inmiddels een gerespecteerd chirurg is, ligt Marion onverwachts voor
hem op de operatietafel. Omdat zij hem is gaan chanteren met zijn geheim, ziet
hij nu een kans om met een medisch foutje van haar chantage af te komen. Maar
dit wordt een duur foutje. Het zet processen in gang met desastreuze gevolgen.
Een heel gezin gaat er bijna onderdoor
Mening:
Het verhaal begint waarbij
een vrouw dagboekfragmenten van lang geleden leest van haar vriendje. Ik moet
eerlijk zeggen dat ik een grote afkeer voelde bij de eerste paar bladzijdes
waar het misbruik van haar ex-vriendje door zijn moeder neergeschreven stond.
Maar als snel gaat het verhaal met een grote sprong "vele jaren" verder zonder tijdsaanduiding. Casper komt op de operatietafel zijn ex-vriendin Marion tegen die hem de afgelopen tijd chanteerde. Hij neemt het besluit de operatie te verpesten, zodat zij sterft.
Dan ontstaat een soort van rollercoaster met gebeurtenissen die bijna over elkaar heen lijken te tuimelen. Rust is je amper gegeven als lezer.
Maar als snel gaat het verhaal met een grote sprong "vele jaren" verder zonder tijdsaanduiding. Casper komt op de operatietafel zijn ex-vriendin Marion tegen die hem de afgelopen tijd chanteerde. Hij neemt het besluit de operatie te verpesten, zodat zij sterft.
Dan ontstaat een soort van rollercoaster met gebeurtenissen die bijna over elkaar heen lijken te tuimelen. Rust is je amper gegeven als lezer.
Toch heb je af en toe rust
nodig om juist de volgende gebeurtenis weer als extra spannend te voelen, maar ik
denk dat de doorsnee thrillerlezer helemaal mee gaat in de race van dit
verhaal. Je scheurt door het verhaal heen en verbaast je over wat Casper zijn
handeling in Godsnaam allemaal teweeg gebracht heeft. Hij is een man met
een zwaar belast verleden waarin hij het heft steeds in eigen handen probeert
te nemen. Hij wil zelf straffen maar wordt door die keuzes juist zelf weer
extra gestraft. Zijn zorgvuldig opgebouwde leven met alle grote geheimen die
hij meedraagt, stort na het doden van de patiënt in elkaar. Als dominostenen
rolt alles opeens om. Het elk stapje zorgt voor de volgende misstap.
Wat mij verbaasde is dat rond
de 200 bladzijden zowel dochter, schoonzoon, vrouw en vader van de schoonzoon
weet wat Casper heeft gedaan, dat hij tegen die tijd meerdere moorden gepleegd
heeft. Niemand die er ook maar aan denkt om naar de politie te gaan. Daar moet
ik mij dan echt even overheen zetten. Als je van je moeder houdt en je ontdekt
dat ze vermoord is en je zit tegenover de moordenaar...dan ga je gewoon de
kamer uit.
Oostveen heeft
absoluut een fijne manier van schrijven. Daarnaast een erg origineel plot
bedacht met de chirurg die wraak neemt. Ik zou deze auteur gunnen dat er een
redacteur op zijn volgende boek gaat zitten en hem laat schrappen. Soms is less
more zoals een bepaald gezegde luidt.
Als er dan op bladzijde
319 de volgende zin staat: "Mam, we hebben weer een geheim te
vertellen", is dat precies de zin waarbij de schrijver had moeten denken
dat het nu wel genoeg was met al die geheimen in het boek en alle
ontwikkelingen in het boek.
Elke keer dat ik denk van dit zou een prima einde zijn geweest, want gave wenteling, gaat het gewoon weer verder en komt er weer wat nieuws om de hoek. En weer. En weer.
Effect op effect...
Elke keer dat ik denk van dit zou een prima einde zijn geweest, want gave wenteling, gaat het gewoon weer verder en komt er weer wat nieuws om de hoek. En weer. En weer.
Effect op effect...
Conclusie:
Rob Oostveen is een goede
schrijver met een prettige en heldere schrijfstijl. Het gegeven van een chirurg
die onverwachts op de operatietafel geconfronteerd wordt met de vrouw die
hem chanteert, zorgt voor een origineel verhaal, waar men heel wat genoeglijke
uurtjes mee zal doorbrengen.
Hij zet op zich redelijk realistische verhaalfiguren neer , waardoor je meeleeft met de personages, die je trouwens heel vaak heel hard door elkaar zou willen schudden. Je leeft mee en kan slecht stoppen met lezen om die reden.
Ik verbaasde mij net te vaak over bepaalde keuzes die het voor mij ongeloofwaardig maakten. Als er bij een volgend boek een goede redactie overheen gaat die er voor zorgt dat de auteur even wat minder effecten wil scoren, gaat deze schrijver zeker nog hoger scoren.
Hij zet op zich redelijk realistische verhaalfiguren neer , waardoor je meeleeft met de personages, die je trouwens heel vaak heel hard door elkaar zou willen schudden. Je leeft mee en kan slecht stoppen met lezen om die reden.
Ik verbaasde mij net te vaak over bepaalde keuzes die het voor mij ongeloofwaardig maakten. Als er bij een volgend boek een goede redactie overheen gaat die er voor zorgt dat de auteur even wat minder effecten wil scoren, gaat deze schrijver zeker nog hoger scoren.
Voor nu afgerond een mooie
3,5 kraai
Geen opmerkingen:
Een reactie posten