Het eerste boekenuitje met en voor Thrillerlezers is een feit! Samen met Ink Kroon en vele andere thrillerliefhebbers woonde ik de presentatie bij van het nieuwste boek van Sophie Hannah: “Heb jij haar gezien?”.
Het evenement vond plaats op de redactie van het AD onder de bezielende leiding van Janneke Siebelink.
Het feit is namelijk dat van alle verkochte thrillers 80% door vrouwen gelezen word. Als je de zaal in kijkt, dan komt dat wel overeen, er zijn duidelijk meer vrouwen op dit evenement afgekomen dan mannen.
De bijeenkomst werd geopend door Inge Ipenburg
die voorlas uit “Heb jij haar gezien”, ze had twee stukken eruit gelicht die mij ook het meeste aanspraken, namelijk het begin over Melody en haar relatie ten opzichte van haar ouders en het deel waardoor ik enthousiast werd, namelijk het stuk over de kristalgrot waar Cara een briefje met haar naam erop vond in een zilveren pot. Inge heeft een goede stem en weet het publiek met haar warme stem aan zich te binden. Tussen deze twee stukjes in, vertelde ook nog wat over het boek, zonder spoilers weg te geven. Als ik het boek nog niet gelezen had, was ik zeker nieuwsgierig geworden naar het boek.
Janneke Siebelink interviewde vervolgens Sophie Hannah, zij vertelde volop over haar passie, het schrijven van thrillers, Agatha Christie en haar gezinsleven. Met veel humor en passie wist ze het publiek om haar vinger te winden. Echt een genot om naar te luisteren.
Hieronder zal ik wat punten uit het interview uitlichten:
• Favoriete thriller aller tijde is: Moord in de Oriënt Expres van Agatha Christie. Deze heeft ze onlangs opnieuw gelezen, vanwege de verfilming van het boek. Dit boek heeft zoveel details die leiden tot een fenomenaal plot.
• Naast het schrijven van thrillers, is ze momenteel ook bezig met het schrijven van een musical. Uiteraard betreft het een mysterie moord musical, deze zal Agatha Christie-achtig zijn. Als alles volgens plan verloopt komt de musical ook in Nederland.
• Sophie is dol op mysteries, ook in het dagelijks leven. Er zijn altijd zaken waar je je hoofd over kunt breken en waar je nooit een gedegen antwoord op krijgt. Met een thriller weet je als lezer dat je honger naar de oplossing , na uren puzzelen en verbanden leggen, uiteindelijk in het plot duidelijk gestild word. Het is je beloning als lezer waar je zo naar smacht als je aan het lezen bent,
• Haar moeder schreef ook, met name kinderboeken, maar meer als hobby. Zodra ze tijd had, ging ze schrijven. Wat je ouders doen, laat je als kind zien dat dat een mogelijkheid is om zelf ook te gaan ontplooien. Het schept mogelijkheden en je leert ervan.
• In haar nieuwste boek;”Heb jij haar gezien” beschrijft ze een luxe resort in Amerika, Arizona Dit resort is ontstaan uit twee resorts die ze zelf heeft bezocht tijdens haar werk en met haar gezin tijdens een vakantie. De kristalgrot bestaat dus echt, inclusief de zilveren pot. Sophie heeft zelfs de briefjes gelezen die er in zaten, maar was erg teleurgesteld. De mensen zijn niet origineel en beschrijven niet in details wat er nou precies aan de hand is....Erg jammer voor een nieuwsgierige auteur.
• Zo'n welnessresort is volgens Sophie een goede plek voor een thriller, de tegenstrijdigheden creëren een geweldige sfeer. Aan de ene kant zijn er mensen die genieten van heerlijke massages, terwijl de ander in angst rond loopt.
• Aangezien Cara, hoofdpersoon in het boek, Brits is en in Amerika op vakantie gaat, was dit voor haar de mogelijkheid om de cultuurverschillen te beschrijven.
• De media speelt in haar boek ene grote rol. De manier waarop zij invloed uitoefenen op het rechtssysteem is bizar.
• Het schrijven van een boek gaat bij Sophie erg planmatig, zelf noemt ze zich een verhaalarchitectuur, dat klinkt spannender dan werken met een planning. Structuur is erg belangrijk tijdens het schrijven, de hoofdstukken worden vooraf al ingedeeld en zo ontstaat er een draft van ongeveer 100 bladzijden, die daarna verder uitgewerkt worden. Vaak weet ze al hoe het afloopt en hoe het plot in elkaar zit, ze dient dan alleen nog daar te komen.
• Melody is geïnspireerd op de zaak van Casey Anthonie, haar moeder had haar niet als vermist opgegeven, dat deed haar oma pas een maand later.
Na het interview kwam Isa Maron aan het woord, zij sprak over “De schaal van het kwaad” dit is bedacht door een Amerikaanse psycholoog en geeft gradaties aan van het kwaad die in de rechtszaal gebruikt kunnen worden om de hoogte van de straf te bepalen. Het is verdeeld in 22 stappen, van dood door zelfverdediging tot aan een sadistische moordenaar, die zijn slachtoffers eerst martelt voordat hij ze afslacht. Via deze link vindt je hier meer info over: http://bigthink.com/the-voice-of-big-think/michael-stone-explains-his-scale-of-evil
Op de schaal van het kwaad komen niet veel vrouwen voor, de meeste moordenaars zijn mannen. Uiteraard zijn er uitzonderingen. Wat zou er met de schaal gebeuren als er geen mannen meer zijn? Dat is een vraag die Isa het publiek meegeeft.
Volgens Isa Maron zijn de mannen bang, omdat ze door hebben dat ze nutteloos zijn. We kunnen wel zonder de mannen tegenwoordig, maar het is wel leuk om er een paar te houden, bijvoorbeeld voor de vrijdagavond!
Janneke Siebelink ging vervolgens in gesprek met de auteurs en legde ze een aantal quotes en vragen voor om op te reageren. De dames waren het niet altijd met elkaar eens en dat leverde een mooie discussie op.
Zo wil Sophie mannen en vrouwen niet in aparte hokjes stoppen. Zij vind dat mannen en vrouwen net zoveel kunnen en dezelfde angsten hebben. Verder hoopt ze dat de jeugd meer gaat lezen in plaats van foto's posten op instagram.Simone van der Vlugt denkt dat er altijd wel een groep blijft bestaan die niet aan het lezen te krijgen zijn. De kleine groep die er wel voor te porren is, dienen we vast te grijpen en een boek in de handen te duwen.
Inge Ipenburg wilde van het publiek weten of er gekeken wordt naar wie boek geschreven heeft, een man of een vrouw en of dat de keuze van het boek uitmaakt. Het antwoord was een NEE, het maakt ons niet uit of een man f vrouw een boek geschreven heeft. Wat uitmaakt is het thema waar het over gaat, volgens Sophie, en dat kan ik alleenmaar beamen.Na deze discussie was er gelegenheid om deel te nemen aan een rondleiding over de AD redeactie. Zelf heb ik deze tijd gebruikt om wat te kletsen met mede thrillerliefhebbers en een praatje aangeknoopt met de auteurs. Ook was er de mogelijkheid om je boek door Sophie Hannah te laten signeren. Dit alles was onder het genot van een drankje en een hapje.
Het was een zeer geslaagde middag en een goed begin van 2018 op thrillergebied!
Lilian
Graag gelezen!
BeantwoordenVerwijderen