De favoriete boeken van Ronald van der Broek

Ronald van den Broek (1967) is in Utrecht geboren en woont in Amsterdam. Naast het schrijven van thrillers werkt hij als gezondheidswetenschapper en jurist bij de overheid en houdt hij zich bezig met het opsporen en bestrijden van fraude in de zorg. In 2014 debuteert Ronald met z'n psychologische thriller Varkensbloed in chocolade. In 2016 verscheen Berschermduivel, welk mooie recensies kreeg

Wij vroegen hem naar zijn favoriete boeken


De top 3 favoriete boeken van Ronald van den Broek

Toen Thrillerlezers vroeg naar mijn favoriete boeken, moest ik meteen denken aan een passage die ik nog geen week geleden aan mijn derde thriller met de werktitel Mijn kartonnen broer toevoegde: “Mila laat haar ogen over de lange rij met lastig uitspreekbare titels in de rijk gevulde boekenkast gaan. Overwegend wetenschappelijke werken op het gebied van de natuur- en scheikunde. Ze ziet voor zich hoe Joanne op het podium in de collegezaal een stuiterende menigte van overwegend mannelijke studenten met slungelige lichamen vol testosteron toespreekt. Ze moet innerlijk gniffelen. Een boekenkast onthult zoveel meer over iemand dan wanneer je met hem of haar een avond in de kroeg doorbrengt. Het toont zelfs de grootste charlatan zijn ware gezicht.”

Met die gedachte neem ik plaats voor mijn eigen boekenkast. Acht brede planken waarop de boeken door mijn partner, na een flinke discussie – want hoe onhandig – esthetisch verantwoord op kleur staan gesorteerd. Al snel word mijn oog naar een reeks dikke pillen getrokken: Een groene bloem. De fantastische trilogie van Floortje Zwigtman, niet voor niets door de Standaard der Letteren uitgeroepen tot de vrouwelijke Charles Dickens. De drie boeken leiden je op een meeslepende wijze door het levensverhaal van Adrian, een jongen van vijftien jaar die als prostitué terecht komt in de kringen van beroemde kunstenaars, waaronder Oscar Wilde. Een aangrijpend verhaal waarin de sfeer van het Londen – en Parijs – van weleer zo treffend wordt beschreven dat je bijna zeker weet dat de auteur over een geheime tijdmachine moet beschikken.

Als ik de drie zware boeken van ieder zo’n zeshonderd pagina’s op de salontafel heb gelegd om voor de derde keer te gaan lezen, valt mijn oog op een reeks donkere boekruggen. Mijn favoriete auteurskoppel Nicci French. Waarschijnlijk is het geen toeval, maar ook deze verhalen spelen zich af, op een enkel uitstapje na, in het vaak zwaarbewolkte en natte Londen. Ook hier worden door de auteurs veel woorden besteed aan het beschrijven van het – in dit geval hedendaagse – decor en wordt de stad door hen liefkozend aangeduid als een van de personages in hun boeken. Ik heb menig boek van Nicci French als reisgids meegenomen op een van mijn vele uitstapjes naar deze stad, op zoek naar ondergrondse rivieren en andere verborgen juweeltjes.

Een ander boek dat niet mag ontbreken in mijn persoonlijke top 3, of eigenlijk boeken, want ik verslind elk exemplaar van Michael Robotham en dan met name de reeks met in de hoofdrol de klinisch psycholoog O’Loughlin die lijdt aan de ziekte Parkinson. Ik kan enorm genieten van de onverwachte en verbluffende plotwendingen en voortdurende spanning. Een aanrader voor iedereen die van psychologische thrillers houdt. Ook hier spelen veel van de verhalen zich af in Londen waar deze Australische schrijver tien jaar heeft gewoond.

Ik kom zelf ieder jaar in Londen en ik heb me de laatste keer enorm vermaakt met het zoeken naar geschikte locaties die voorkomen in Mijn kartonnen broer. Het enige minpuntje aan deze stad is dat zij onbetaalbaar is geworden. Misschien moet ik toch eens contact opnemen met Floortje Zwigtman en vragen of ik gebruik mag maken van haar tijdmachine zodat ik met slechts enkele ponden op zak als een rijk man mijn entree kan maken in de door haar zo bloemrijk beschreven wereld.