Wat was mijn Alibi deze week?

Zoals misschien bekend heb ik samen met mijn buurvrouw een minibieb. Deze leuk mij toen leuk om meerdere redenen: mijn enorme hoeveelheid boeken verminderen, want het huis ontplofte zonder dat de aanwas verminderde hier binnen. En zo kon ik andere weer blij maken met boeken. Nu hebben wij er 3 in de buurt en in het begin roept iedereen: straks halen ze alles in 1 keer weg. Wel nee, nooit gebeurd. Het loopt echt heel erg goed. Heel lief komen mensen ook vaak boeken brengen, zodat er wekelijks veel nieuws staat.
Hartstikke lief, maar daardoor gaat het slinken van de boekenvoorraad binnen niet heel snel. Plus een heel groot nadeel, vast een voordeel van andere minibibliothecarissen: er worden vaak hele gave boeken in gezet. Een keer gelezen boeken. Dus ik sleep regelmatig literatuur en toffe stripboeken naar binnen. Oftewel er komen dus gewoon boeken extra bij. Maar leuk is het! Hebben jullie een minibieb bij jullie in de buurt?

Ik ben heerlijk lekker aan het lezen steeds. Zo ben ik bezig in het 5e milleniumboek. Het boek kwam wat traag op gang maar nu loopt het weer als een tierelier: mishandelingen, corruptie, oplichting, misbruik ..bam bam. Lisbeth Salander is een regelrechte antiheld. Avonturenspel met een vrouwelijke hoofdpersoon welk absoluut geen doetje is en aan haken en huishouden doet. Hoeft ze ook al sws niet, want ze zit in een extra beveiligde gevangenis.
Intussen vloog er wat nieuw leesvoer de brievenbus in deze week. Ik heb namelijk nog niet genoeg liggen . Maar liefst drie Young Adults. Een is een kerstboek..wat zeg Je? Ja, een kerstboek. Ik ben dol op kerstverhalen. De seizoensperiode van herfst en winter zijn de mooiste seizoenen. Kleuren in de natuur, stormen, grote plassen om in te stampen, gordijnen dicht en kaarsjes aan; toegerekend richting kerst. Er staat ook nog eens een verhaal van Jennefer Mellink in en daar wil ik alles gewoon van lezen. Wonderland; ik ben er bijna klaar voor. Ik zal er net nog geen alternatieve kerstcd bij opzetten. Denk ik.

En dan gaat het gebeuren: zaterdag haal ik mijn nieuwe hond. Verstandig had ik gekozen om niet naar Theo te gaan kijken, de 5 maanden oude pup. Keiverliefd op zijn foto was ik. Week na week volgde ik of hij al geadopteerd was. Zal ik dan toch? Nee, in belang van Theo vond ik dat hij in een gezin hoorde en heeeeel veel aandacht van kinderen. Tot Bennies place belde; een organisatie die zich bezighoudt met het plaatsen van honden van Lesbos en Lefkas Griekenland. Ik had bij deze organisatie al een goed gevoel bij het eerste telefoongesprek. Betrouwbaar en in het belang van de honden kijkend. Ik had aan gegeven een wat oudere hond te willen, die mensen minder snel wilden. Mensen willen puppies het liefste. Nou, Bindi was naar Nederland gehaald en geplaatst. Na twee dagen had de mevrouw al gebeld dat ze het niet zag zitten. Dan denk jij nu ook gelijk van wat is er met die hond? Niks! Mevrouw vond het toch te druk twee honden. Na twee dagen.... even doorzetten misschien? Na vijf dagen werd ze alsnog teruggebracht. Of ik eens wilde komen kijken. Nu was het een voor mij kleine hond. Ik had altijd formaat labrador.
Op naar Nuland afgelopen zaterdag! Ik heb zin in stormachtige boswandeling met het beestje en lange lesuren met het boek links en de hond aaien rechts. 

Genieten jullie ook van de regen en je boeken de komende week!

Houdoe vanuit brabant