Ondervraagd: Max van Olden

Max van Olden (1973) is advocaat en voert een civielrechtelijke praktijk, voornamelijk met betrekking tot de creatieve industrie. Met zijn debuut Lieve edelachtbare won hij de Schaduwprijs 2016. Onlangs verscheen zijn tweede boek De juiste man.

Je hebt voorin je nieuwe boek  De juiste man een stukje uit een lied van Bob Dylan; ben je een groot Dylanfan? Komt dit uit een van je favoriete songs?

Now I've always been the kind of person that doesn't like to trepass but sometimes 
you just find yourself over the line
Oh if there's an original thought out there I could use it right now

 https://www.youtube.com/watch?v=ZbKlABsChiA&list=RDZbKlABsChiA

Ik ben niet een enorme fan, maar dit nummer vind ik toevallig erg mooi. Het is een nummer van elf minuten waarin je als het ware wordt meegenomen op een soort roadtrip door Amerika. Er wordt een heel verhaal verteld, begeleid door een achtergrondkoor. Ik vind het een prachtig, raadselachtig nummer. En die paar zinnetjes passen ontzettend goed bij het boek.  

Luister je überhaupt veel muziek? Welk nummer hoorde je de laatste tijd het vaakst op Spotify of andere bronnen?

Ik luister iedere dag naar muziek, bijna uitsluitend pop, soms jazz. Ik houd een afspeellijst bij op Spotify die langer en langer wordt. Het nummer dat ik de laatste tijd vaak draai is 'I feel it coming', van The Weeknd. Heerlijk nummer met zo'n 'Daft Punk-feel good' sound.

https://www.youtube.com/watch?v=4Kx-ke9RKww
 

De juiste man is het tweede boek na een prijswinnende debuut. Hoe grote druk leverde dat op?

Het levert wel wat extra druk op, maar tegelijk geeft het natuurlijk ook zelfvertrouwen. Dat versterkt elkaar en geeft energie. Ik heb De juiste man in elf maanden geschreven.

Hoe anders is De juiste man in vergelijking met Lieve edelachtbare?

In De juiste man wordt de hoofdpersoon voortgestuwd door een allesoverheersende drang tot vergelding. Het beheerst zijn hele leven en uiteindelijk, nadat hij een kansje ziet, besluit hij heel doelgericht in actie te komen. Dat maakt dit boek anders dan Lieve edelachtbare, waarin de hoofdpersoon juist een speelbal is van externe krachten.

Er is ook een duidelijk thema, namelijk de vraag wanneer je onrecht moet aanvaarden en wanneer je er juist tegen moet vechten. Oscar maakt daar een hele duidelijke keuze in en ik ben benieuwd of lezers die keuze kunnen begrijpen en goedkeuren.

Als een boek eenmaal uit is, zoals Lieve edelachtbare, blader je het dan zelf nog wel eens door?

Soms doe ik dat inderdaad, maar niet vlak na de lancering. Dan ben ik namelijk bang dat ik fouten tegenkom waardoor de feeststemming zou worden bedorven. Verder lees ik soms voor uit eigen werk. 

Schrijf je De juiste man eerst helemaal af voor je het thuis laat lezen of vertel je tussendoor stukjes?

Tijdens het schrijven praat ik er alleen inhoudelijk over met mijn redacteur. Zij kent de personages en de plot en zij is natuurlijk een professional. Als het manuscript in een vergevorderd stadium is laat ik het door mensen lezen die ik heb geraadpleegd voor research. Mijn partner, familie en vrienden mogen pas lezen als het boek gedrukt is... Het is overigens heel bijzonder om de reacties van je partner te horen of te zien terwijl hij het leest. Je kunt dat maar één keer meemaken en daarom wil ik graag dat hij het gepolijste eindproduct leest.

Hoe lastig is het om de eerste versie los te gaan laten en op te sturen? Baal je van de eerste  opmerkingen, ook al weet je dat het uiteindelijk een beter boek zal gaan worden?

Eigenlijk valt dat wel mee omdat ik eerst een hele losse, ruwe versie schrijf en ik er rekening mee houd dat er nog behoorlijk aan gesleuteld moet worden. Er mogen desnoods hele hoofdstukken uit het manuscript verwijderd worden, dat is jammer maar niet erg. Alleen wanneer mijn redacteur met haar opmerkingen de fundamenten onder de plot weg zou slaan zou ik wel een slechte dag hebben, maar dat is gelukkig nog niet gebeurd. 

Hoe wacht je nu de kritieken af? Laat je het eerst een ander lezen om te kijken of ze te kritisch of durf je ze aan?

Nee ik lees de recensies meteen. Ik probeer ervan te leren. Je moet het eigenlijk zo zien: iemand heeft de moeite genomen om zich misschien wel acht of tien uur lang onder te dompelen in jouw creatie en vervolgens ook nog eens een verslag daarvan te schrijven. Bovendien zijn recensenten echte boekenliefhebbers, die meters en meters boeken hebben gelezen en dus over veel vergelijkingsmateriaal beschikken. Dan is het eigenlijk fantastisch dat zo iemand daar een onderbouwde mening over geeft. Je moet je daar als schrijver echt voor openstellen vind ik. Het zou kinderachtig en arrogant zijn om zo'n mening niet serieus te nemen. 

Hoe waren de kritieken op je eerste boek? Hoe vond je de eventuele kritische geluiden?
De jury van de Schaduwprijs had het over een goed doordacht plot met sublieme verhaallijnen, maar zei ook dat het verhaal wat langzaam op gang kwam. Andere kritiek gold juist de snelheid waarmee het verhaal eindigde: sommige mensen hadden liever gezien dat die laatste hoofdstukken wat langer zouden duren. Ik begrijp de kritiek wel en heb er ook iets mee gedaan. In De Juiste man zit de lezer, als het goed is, meteen in het verhaal. Ik heb veel aandacht besteed aan die opbouw en afgaande op de eerste geluiden heeft dat ook goed uitgepakt.

Welk boek van wat je in je leven las had jij zelf graag geschreven willen hebben?

Het Gouden ei van Tim Krabbé vind ik in alle opzichten een juweeltje. De plot is om jaloers op te worden, het einde is verpletterend en dan zit er ook nog een mooie thematiek in. Het Parfum van Patrick Süskind is ook prachtig, zo ongelooflijk origineel, poëtisch en toch spannend: zo'n boek wordt maar een keer per eeuw geschreven. 

Nu nog wat ander soort vragen om jou beter te leren kennen:

Welke foto staat er als achtergrond op je telefoon? 

Haha, geen enkele! Maar als ik een foto zou moeten uitzoeken dan zou ik die van mijn dochter nemen. 

Huil je bij films. Welke was een echte tearjerker?

Ik huil niet snel bij films, eerder bij zo'n programma als All you need is love. Zoals afgelopen kerstavond: die zieke man die zijn kleinkind voor het eerst ziet, ja dan pink ik wel een traantje weg.

Welke Netflix serie is jouw favoriet?
Ik moet nog steeds dat fantastische Breaking Bad afkijken maar vind er de tijd niet voor. Het zijn ook zo veel afleveringen. Stranger Things heb ik wel afgekeken: lekker mysterieus en geweldige eighties muziek eronder. 

Voor welk eten mogen ze jou wakker maken?
Voor Butter Chicken, mijn favoriet uit de Indiase keuken. 

Wat kocht je van je eerste salaris?
Van mijn eerste loon als vakkenvuller kocht ik de LP met de muziek uit Rocky IV.

Wat was jouw favoriete speelgoed vroeger? 
Het piratenschip van Playmobil!

Als je de loterij zou winnen, wat zou je dan als eerste kopen?
Ik zou mijn tien beste vrienden trakteren op een lang weekend New York. 

Bij welke gebeurtenis in het verleden zou je graag bij hebben willen zijn?
De eerste vlucht van de gebroeders Wright, in 1903.

Naar wie stuurde je je laatste appje?
Naar mijn goede vriend Emmanuel aan wie ik het eerste exemplaar van mijn boek ga uitreiken.

Kies een van de twee:

Advocaat/rechter

Advocaat

Zomer/winter

Zomer 

Wijn/bier

Bier. Bij eten: wijn.

Klassiek/pop

Pop

Barbie/Ken

Ken 

Kolonisten van Catan/schaken

Ik ken beide spellen niet goed, maar kolonisten van Catan lijkt me wat gezelliger. 

Zwemmen/schaatsen

Zwemmen 

Sushi/biefstuk

Sushi 

Boek/netflix

Boek 

Boekenprijs/hoge verkoop

Boekenprijs 

Hotel/camping

Lastig. Ik kan erg genieten van de luxe van een goed hotel, maar doe mij in de zomer maar een tentje op een rustige camping in de natuur. En een stoeltje. En een boek.