Auteur:
Gregg Hurwitz
Uitgeverij
A.W. Bruna
Verschenen: 27 september 2016
Over de auteur
Gregg
Hurwitz, auteur van onder andere Jij
bent de volgende
en Dan
sterft ze,
groeide op in de omgeving van San Francisco en woont tegenwoordig in
Los Angeles. Hij studeerde Engels en psychologie aan Harvard en
vervolgde zijn studie aan Trinity College (Oxford University) waar
hij zich specialiseerde in de tragedies van William Shakespeare. In
Engeland speelde hij tijdens zijn studie fanatiek voetbal in het
universiteitsteam en nog steeds voetbalt hij graag (maar iets minder
fanatiek). Naast zijn thrillers heeft Hurwitz screenplays voor
bekende Hollywood-producers als Jerry Bruckheimer en Lorenzo die
Bonaventura geschreven, bedacht hij tv-series voor Warner Studios en
schreef hij comics voor Marvel.
Tijdens zijn
afstuderen schreef Gregg Hurwitz zijn eerste boek. Voor zijn
thrillers doet hij altijd grondig onderzoek. Zo heeft hij met de Navy
SEALs op testterreinen met explosieven rondgeslopen, heeft hij met
haaien in de Galápagos gezwommen en is undercover gegaan in hersenspoelende
cultgroepen.
Met
zijn nieuwste boek Orphan
X
begint Hurwitz voor het eerst aan een serie met rondom dezelfde
persoon: Evan Smoak.
Achterflap
Hij
is een mythische figuur, een man wiens naam alleen maar wordt
gefluisterd. De Nowhere Man. Er wordt beweerd dat hij alles zal doen
om je te beschermen als je om zijn hulp vraagt en dat hij nooit
faalt. Maar de Nowhere Man is geen sprookje, hij bestaat echt…
Evan
Smoak zet zijn aanzienlijke persoonlijke vaardigheden in om hen te
helpen die zich tot niemand anders kunnen wenden. Als kind werd hij
geselecteerd voor het Orphan-project, een officieel niet-bestaand
trainingsprogramma van de geheime dienst. De Orphans werden opgeleid
tot de beste sluipmoordenaars ter wereld en de allerbeste onder hen
was Orphan X: Evan Smoak. Maar op een dag verdween Evan in het niets.
Ripley: Wat je
doet is fout.
Luther: Ja, weet
ik.
Ripley: Waarom doe
je het dan?
Luther: Omdat het
goéd is.
(uit Luther,
gecreëerd door Neil Cross)
1-855-2-nowhere.
Dat
is het nummer dat je moet bellen als je in nood zit, als je werkelijk
geen kant meer op kunt en wanhopig bent. Heb
je hulp nodig?
is de vraag die je krijgt zodra de telefoon wordt opgenomen.
Evan Smoak is ergens
halverwege de dertig, enorm handig met allerlei wapens, om het over
zijn ‘vechtskills’ maar niet te hebben. Een soort kruising tussen
James Bond, Jason Bourne en Jack Reacher: een vechtmachine.
Waar hij vandaan
komt, is onduidelijk. Hij is uit een weeshuis gehaald door ene
Jack Johns die hem heeft opgeleid in het kader van het
Orphans-project. Het opleiden van wezen tot wapens, wapens voor
ondergrondse, geheime solo-operaties. Er zijn anderen zoals Evan, al
leert hij ze tijdens zijn opleiding nooit kennen en is het niet de
bedoeling dat hij überhaupt ooit kennis met ze maakt.
Evan is Orphan X.
Het moeilijkste is
niet je in een moordenaar te veranderen. Het moeilijkste is je
desondanks menselijk te houden.
Evan heeft op een
gegeven moment genoeg van het leven als een Orphan en verdwijnt.
Alles wat hij geleerd heeft en alle middelen die hij tot zijn
beschikking heeft, gebruikt hij om onschuldige mensen die in nood
zitten te helpen.
1-855-2-nowhere. Op
een dag wordt dat nummer gebeld door Katrin White, een vrouw met een
enorme gokschuld die zij niet kan aflossen en dat wordt door een
aantal mensen niet echt op prijs gesteld. Ze is ten einde raad en
vraagt Evan om hulp.
Vanaf dat moment gaat
het bergafwaarts. Wat een routineklus leek, blijkt levensgevaarlijk
en Evan moet niet alleen Katrin redden, maar ook zichzelf. Wie zijn
die mannen die achter Katrin aan zitten? Zitten ze wel achter haar
aan of hebben ze een ander doelwit?
Een
verhaal vol spanning en actie: het is alsof je in een enorme
actiefilm bent beland. De kogels vliegen je om de oren, de lijken
vallen soms bij bosjes en dit wordt vervolgens afgewisseld met
technische beschrijvingen van wapens of lastige gevechtsmanoeuvres.
Ingewikkeld? Soms wel, maar het klopt. Het hoort in het verhaal. Is
dit boek dan niet ‘meer voor mannen’? Ik vind van niet. Hurwitz
zorgt namelijk met personages zoals als Candy McClure, Mia Hall en Katrin White
voor een goede balans waardoor het een toegankelijk verhaal wordt.
Evan
Smoak is een personage waarvoor je, ondanks
hetgeen hij voor de kost doet,
niet anders dan sympathie kunt opbrengen. Hij is heel kil, zakelijk
en afstandelijk. De klus klaren en op naar de volgende. Tot hij wat
meer in contact komt met alleenstaande moeder Mia Hall en haar zoon
Peter. Die twee maken gevoelens bij hem los waarvan hij niet weet wat
hij ermee aan moet. Iets wat hij niet geleerd heeft, maar wat hij ook
niet zomaar kan negeren.
Door
middel van flashbacks naar
zijn ‘jeugd’ en training door Jack Johns wordt
er een klein tipje van de sluier omtrent Evan’s verleden opgelicht,
maar Hurwitz verstaat de kunst om de lezer vooral
nieuwsgierig
te maken naar wat er níet
verteld wordt. Als
lezer vraag je je net als Evan af wie het op Katrin en op hem gemunt
heeft. In een duizelingwekkende vaart ga je door het verhaal heen
richting het bevredigende plot en het venijn zit ‘m in het
staartje. De
uitermate vlotte en vloeiende schrijfstijl van Hurwitz maakt dat je
het boek erg moeilijk kunt wegleggen. Hij heeft een intrigerend en
interessant personage gecreëerd en ik kan niet wachten om het
volgende deel te lezen.
Spanning 4,5
Originaliteit 4
Leesplezier 4,5
Schrijfstijl 4,5
Psychologie 4
Plot 4
4
hele
dikke
sterren
voor Orphan
X
Miriam
Geen opmerkingen:
Een reactie posten