De
21-jarige Moira Llewelyn woont samen met haar broer Dai, zus Tabitha
(Tabby) en haar ouders in Penmaenmawr, Wales. Ze studeert
kunstgeschiedenis (parttime) en werkt in een klein hotel.
Zus
Tabby is een praktiserende Wiccan en wil met Halloween een ritueel
uitvoeren om in contact te komen met hun overleden grootouders.
Ze
gaan met zijn drieën naar Meini Hirion, een steencirkel op de
hoogvlakte achter de klippen van Penmaenmawr. Het ritueel verloopt
daar niet helemaal zoals verwacht.... Ze komen tegelijkertijd terecht
in een land buiten de tijd waar ze een jongen ontmoeten die gevangen
zit in een cirkel. Moira voelt heel sterk dat hij ongevaarlijk is en
dat hij hulp nodig heeft. Nadat ze de jongen geholpen hebben, keren
ze weer terug in de gewone wereld.
Moira
droomt hierna vaker over Hayko, zoals de jongen blijkt te heten, en
zij voelt een enorme verbondenheid met hem die zij niet kan
verklaren. Wie is hij en waarom keert hij steeds terug in haar
dromen?
Jen
Minkman heeft een mooi verhaal geschreven over een jonge vrouw die
zich wat verloren voelt. Een gevoel wat Moira in het begin wat
moeilijk kan plaatsen. Ze heeft ADHD en slikt daar medicijnen voor.
In verband met de ADHD is ze ook parttime gaan studeren, iets waarvan
vriendje Patrick alleen maar bevestigt dat dat beter voor haar is.
Nog beter zou zijn is stoppen met studeren, gaan werken, samenwonen
en kinderen krijgen. Dat is iets wat Patrick nog beter uit zou komen
en het liefst zou zien. Hij gaat geen mogelijkheid uit de weg om
Moira voor te houden dat ze momenteel boven haar kunnen bezig is.
Moira voelt zich beperkt en afgestompt, maar heeft geen idee wat ze
moet doen.
En
dan is daar Hayko. De jongen die ze alleen in haar dromen tegenkomt.
Dromen die steeds vreemder worden, uitgebreider. Ze leert steeds meer
over hem, maar vooral over zichzelf. Langzaam verlegt Moira haar
grenzen en komt ze voor zichzelf op.
Ondertussen
probeert ze samen met haar broer en zus achter de betekenis van de
dromen te komen en dan met name achter de identiteit van de jongen.
Hij heet Hayko maar wie is hij en wat heeft hij met Moira te maken?
De
makkelijkste weg kiezen is niet altijd de juiste. Wat een ander goed
voor je vindt, is niet per se wat ook echt goed voor je is. Dat is
iets wat alleen jij zelf kunt bepalen. Alleen jij kunt je grenzen
aangeven en die ook verleggen, ongeacht of een ander het daarmee eens
is of niet. En dat is moeilijk.
Een
uitermate fijn geschreven verhaal met een bovennatuurlijk tintje, dat
op zo'n manier gebracht wordt dat het toegankelijk is voor iedereen.
Ik heb even op Google Maps gekeken waar Penmaenmawr precies ligt en
als je denkt dat dat een ingewikkelde plaatsnaam is, dan stel ik voor
dat je ook even gaat kijken ;-) Een betere setting had Jen niet
kunnen kiezen, het past perfect. Alle personages zijn goed
uitgewerkt, de een wat minder dan de ander, maar dat is precies naar
gelang hun rol in het verhaal. Het leest heerlijk weg en je hebt het
boek uit voor je er erg in hebt. Ik heb genoten van Het laatste
licht, een absolute aanrader!
Schrijfstijl:
5
Plot:
4
Spanning:
3
Psychologie:
4
Leesplezier:
5
Originaliteit:
5
4,5
sterren voor Het laatste licht
Miriam
Geen opmerkingen:
Een reactie posten