Auteur:
Jennefer Mellink
Uitgeverij
Clavis
204
pagina’s
Over
de auteur
Jennefer
Mellink (1985) is opgegroeid in Leusden. Gevarenzone
is haar derde thriller voor young adults. In juni 2014 debuteerde ze
met Gebroken,
een zenuwslopend spannende thriller die lovend werd ontvangen. Daarna
volgde haar tweede thriller Kwaad
bloed.
Jennefer schrijft ook columns en korte (spannende) verhalen die zijn
verschenen in diverse verhalenbundels. Ook heeft ze zesjaar
boekrecensies geschreven voor Hebban/Crimezone. Behalve als auteur
werkt ze parttime als medewerker binnendienst bij een
bedrijfsmakelaar. Jennefer woont in Twello.
Maar
ik weet dat ik niet gek aan het worden ben. Ik weet dat ik iets heb
gezien en ik hoop dat het verdwijnt uit mijn huis.
Na
de zoveelste ruzie met haar moeder is Pip het spuug- en spuugzat. In
de ogen van haar moeder kan ze helemaal niets goed doen en haar
moeder laat ook geen kans onbenut om haar ongenoegen daarover te
uiten, zowel verbaal als
fysiek. Haar vader is vaak van huis in verband met zijn werk, al
vermoedt Pip dat dat is om maar gewoon niet thuis te hoeven zijn. Pip
brengt veel tijd door met haar beste vriendin Sanne en proeft daar
van het liefdevolle gezinsleven zoals het in haar ogen zou moeten
zijn. En
dan vindt
Pip
een baantje als verkoopster in haar favoriete kledingzaakje én
een eigen huisje.
Ze
kan haar geluk niet op.
Tijdens
de
housewarmingparty krijgt ze van vriendin Josie een ouijabord en
nadat
de vriendengroep het gebruikt heeft, gebeuren er rare, onverklaarbare
dingen. Haalt
er een van haar vrienden een geintje uit of is er iets anders aan de
hand? Als de voorspelling van het ouijabord uitkomt en er iemand
doodgaat, gaat het bergafwaarts met het nieuwe leven van Pip. Wie
heeft het op haar gemunt?
Ze
voelde niets, behalve pijn. Ze lag daar maar, als verdoofd. Ze wist
niet waar ze was. Misschien bestond de hel echt.
In
de proloog lees je de gedachten van iemand die net een ongeluk gehad
heeft. Wie
deze persoon is wordt nog in het midden gelaten, maar hij of zij komt
in het boek vaker terug in de cursief gedrukte hoofdstukken. Wie dit
is, wordt langzaam duidelijk.
Pip
heeft het niet makkelijk. Een moeder die zo overduidelijk een hekel
aan haar heeft, een vader die er nauwelijks is, je
zou haar gewoon bijna zelf in huis nemen. Ze brengt zoveel als
mogelijk tijd door bij en met haar beste vriendin Sanne, maar op de
momenten dat ze thuis is, straalt de eenzaamheid van haar af. Ze
kampt met vreselijke nachtmerries als gevolg van een gebeurtenis in
haar verleden, maar vindt thuis geen troost. Jennefer
weet ontzettend goed in de huid te kruipen van haar personages en Pip
komt daardoor geweldig tot leven. De
focus ligt ook volledig bij Pip en de overige personages hebben echt
een bijrol. Daardoor blijft het hoe en wat lange tijd voor de lezer
onduidelijk, waardoor je als lezer door Gevarenzone
vliegt, omdat je gewoon wil weten hoe het zit. Op een gegeven moment
gaat er wel iets dagen, maar dat mag de pret absoluut niet drukken,
het is dan altijd nog maar de vraag of je het bij het rechte eind
hebt. En als je dan bij het eind komt...
Jennefer
houdt met een heldere, vlotte pen vanaf het begin de spanningsboog perfect gespannen en op weg
naar de ontknoping dut het nergens ook maar enigszins in. Daarmee
bewijst ze weer eens dat zij zich wat mij betreft bij de top van de Nederlandse young adult schrijvers mag scharen!
Leesplezier
5
Schrijfstijl
5
Plot
4
Originaliteit 4
Psychologie
4
Spanning
4
Vier
hele dikke sterren voor Gevarenzone
Miriam
5 sterren waard!!!!
BeantwoordenVerwijderen