Pas geleden werd ik door Uitgeverij Meulenhoff benaderd of
ik het boek van Michiel Stroink wilde lezen. De filmeditie werd uitgebracht ,
omdat binnenkort de film zou gaan draaien. Het regiedebuut van Frank Lammers
(waar dan een paar mensen gelijk in de zaal zeiden van Oh dat is die van de
Jumbo).
Een paar dagen later kwam de vraag of ik het leuk vond om
samen met iemand naar de première in Eindhoven te gaan. Klonk al leuk en toen
ik mij eens verdiepte in de cast en de naam
van Monique Hendricx (Carmen uit Penoza) tegen kwam, was de keuze heel erg snel
gemaakt.
Waar gaat de film over?
De succesvolle kunstenaar Benjamin (sterk gespeeld door Mike
Weerts, samen met Lammers initiator van de film) belandt in een tbs-kliniek.
Alleen kan hij zich niets herinneren van zijn vergrijp omdat hij iets te veel
geslikt, gesnoven en gezopen had. Via flashbacks begint het hem echter steeds
meer te dagen. Als kijker word je meegezogen in de staat van verwarring waarin
Benjamin verkeert en puzzel je mee naar wat er gebeurd moet zijn.
Vorige week toen de
voorvertoning plaatsvond, waarschuwde regisseur Frank Lammers dat het geen
gezellige Brabantse film is.

Vervolgens keken we naar een film waarin ijzersterk
geacteerd werd, hoofdrolspeler Mike Weerts is echt weergaloos in deze Of ik gek
ben, waar je flink in de war werd gemaakt, maar ook geschokt naar sommige
beelden zat te kijken. Ik ben geen watje wat snel niet tegen schokkende beelden
kan, maar in de film vindt extreem geweld en verkrachtingen plaats. Vol in beeld
gebracht. Soms keek ik echt even weg. Ook na afloop van de film was ik volkomen
verward of ik de laatste tien minuten goed begreep. Pratend met een aantal
medekijkers, was niet iedereen overtuigd van dezelfde bedoeling. Op zich nooit
erg, want dan heeft de film extra verwarring gezaaid.
Een medewerker van Thrillzone vertelde dat het boek echt
hele andere twists had. Zo is in de film de directeur van de TBS kliniek opeens
een vrouw. Gelukkig voor mij wel, anders had Monique Hendricx er helemaal niet
ingespeeld. Tijdens de duur van de film werd ik steeds van dingen die anders
waren op de hoogte gebracht
We moesten even, alle 1000, ons stoeltje aan de kant
brengen, zodat het feest kon gaan losbarsten met rappers, dj enzovoort.
Opdringerig zoals ik altijd ben, wrong ik mij tussen alle persfotografen en
schoot ook even wat fotootjes van de cast. Je moet natuurlijk wel je stukje
opvrolijken met foto’s…En dan sta je tussen mensen met grote camera’s en heb ik
toch ook mijn pica’s.
Als iedereen de feestzaal indruppelt, stap ik op Monique
Hendricx af. Ja, als ik haar dan zo leuk vind, moet ik toch minimaal even een
praatje maken. Wat kan er hoogstens gebeuren? Dat ze niet wil praten? Ze ziet er vriendelijk en blij genoeg uit dus
hoppaaa. Hoiiiiiii! En ze is dus gewoon keivriendelijk. Intussen loopt mister
Kyteman himself voorbij en ik draai zijn muziek zeer regelmatig dus hoppaaaaaa…
Hoiiiiiii.
Kyteman heeft de soundtrack verzorgd voor Of ik gek ben. En
ik vind het leuk hem gesproken te hebben. En dan is het wel weer genoeg
starfucking geweest en tijd voor een borrel.
Vinden de meeste film premières
plaats in Amsterdam en nu bij uitzondering in het Brabantse. Lammers heeft dan
ook een worstebroodjeskraam laten neer zetten waar verse broodjes gebakken
worden en ze kunnen niet aangesleept worden.
Leuk eens meegemaakt te hebben zo’n film première.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten