21 maart 2016 was het zover! Het nieuwste boek van het
mooiste meisje uit de klas, Patricia Snel, wordt gepresenteerd. Van
Thrillerlezers! zijn wij uitgenodigd om aanwezig te zijn bij dit heugelijke
feestje.
Zo, daar ga ik dan, een treinreis van 2,5 uur voor de boeg naar
Amsterdam. In Rotterdam kwam Ink mij gezelschap houden in de trein en reisden we het laatste stuk gezellig samen.
In Amsterdam aangekomen eerst maar eens op het gemak lunchen bij Loetje, bij het centraal station. Erg leuk tentje aan het water. Helaas geen mooi weer om lekker buiten te zitten. Een half uur zitten dubben wat we nou eens gingen eten… de serveerster was al 4x komen vragen of we al een keuze hadden gemaakt. ;-) Het werd biefstuk en kipsaté. Na lang en veel kletsen stappen we buiten en bedenken om nog even te gaan winkelen, maar, komen we tot de ontdekking dat het al half 4 is! Nou, dan maar even bij de Bijenkort kijken.
Eerst maar eens een drankje drinken. Het is nog erg rustig in het hotel, maar we zijn dan ook ruim op tijd. Ondertussen druppelen langzaam aan alle genodigden binnen. Rond half 6 zijn de meesten binnen en start de presentatie. Zodra we meer naar voren gaan staan merken we ineens dat we tussen de BN’ers staan, we staan aan tafel met niemand minder dan Isa Hoes, Georgina Verbaan en Susan Smit!
Ik ben al sinds mijn jeugd groot fan van Georgina, sinds zij in GTST speelde en ben dus in de wolken! Even gauw een handje gegeven en met haar op de foto, helemaal happy!
Patricia wordt geïntroduceerd door de uitgever en wordt op het podium gevraagd. Hier begint zij met in eerste instantie haar uitgever te bedanken voor alle goede zorgen. Ze heeft de laatste tijd heel veel mensen ontmoet die op de een of andere manier een bijdrage hebben geleverd aan het boek.
Ze vertelt dat ze voor dit boek alles uit de kast heeft getrokken, vooral omdat het boek haar heel na aan het hart gaat. Ze is zelf een groot fan van klassieke muziek en vindt het daarom erg bijzonder dat ze dit in een thriller heeft kunnen verwerken. Het verhaal begon jaren terug al met een kort verhaal. Ze heeft zich hier verder in verdiept en toen besloten om het verhaal helemaal uit te schrijven.
Ze heeft het boek geschreven in de periode dat ze op de
Kaaimaneilanden woonde, maar woont sinds twee dagen weer in Amsterdam. Ze haalt
leuke herinneringen op aan haar tijd daar, het snorkelen en het bezoek van
vriendinnen. Hiermee heeft ze liters wijn gedronken en ’s avonds met de peper- en zoutmolen karaoke op de laptop gedaan. Ze kijkt met veel plezier terug op
deze tijd.
Sandra krijgt het eerste exemplaar uitgereikt omdat Patricia de hoofdpersoon van het boek, Amber, deels op haar heeft gebaseerd. Ze vertelt dat wanneer ze over Amber schreef, Sandra voor zich zag.
Sandra bedankt haar voor de eer en grapt dat ze hopelijk niet de neurotische trekjes van Amber heeft. Patricia reageert hierop dat zij ook alles heeft geleerd met vallen en opstaan. Patricia en Sandra staan te grinniken op het podium.
Sandra vertelt over hun vriendschap en dat ze de afgelopen twee jaar heel veel contact hebben gehad via facetime en úren konden kletsen over mannen en het boek, en mannen en het boek en nog meer over mannen en het boek. ;-) Sandra is heel blij dat Patricia nu in Amsterdam is komen wonen zodat ze elkaar vaker kunnen zien. Sandra vertelt over het boek, de liefde voor de klassieke muziek die erin verwerkt is en dat het erg spannend is.
De presentatie wordt afgesloten met een mooi motto van Johann Sebastian Bach: ‘Het is niet moeilijk. Men hoeft slechts de juiste toetsen op het juiste moment te raken, het instrument doet de rest.’
Daarna is er tijd om gezellig te kletsen met iedereen, een hapje (oesters....) en een drankje te nemen. We blijven nog een poosje
plakken en spotten Annet de Jong en Marion Pauw. Met beiden een kort gesprekje
en toen was het weer tijd om te gaan. Tenslotte nog een treinreis van 2,5 uur
voor de boeg, en aangezien ze in Zeeland niet tot midden in de nacht rijden,
moet ik ook nog opletten dat ik thuis kan komen!
Op het station nog een lekkere puntzak friet (helaas waren de frieten erg
slap..), en dan de trein in. Nog een poosje na kletsen tot we in Rotterdam zijn
en Ink overstapt.
Tot de volgende boekpresentatie!
Groetjes,
Amanda De Freule (zo voelde ze zich wel met al die BN’ers! ;-) )
Geen opmerkingen:
Een reactie posten