Hola leesvrienden!
Je hebt van die weken dan heb je het gewoon drukdrukdruk.
Het thema verhuizen is aan alle kanten aanwezig.
Ons bedrijf TerraCarta is vorige week verhuisd naar een nieuw pand. Waar we in 2008 met zijn drieën begonnen, zijn we nu uitgegroeid tot een stabiel en te leuk team van zo’n 30 mensen.
We groeiden ons oude kantoor dus uit, kippenhok ten top en
wat zijn we nu blij met dit meer dan mooie pand. Heel veel ruimte en ik ben
gewoon apetrots op man Karel en zijn compagnon. Dit hebben ze toch maar even
geflikt!
En dan mijn ouders, ze stonden acht jaar ingeschreven en nu
is ze dan zowaar een gelijkvloers appartement toegewezen in ons dorp. Mijn
vader woont sinds ’53 in ons ouderlijk huis, maar wat zijn ze blij.
Op pad dus, vloeren, gordijnen enzovoort zijn al uitgezocht,
gezellie en de verhuisdozen staan klaar!
Kom ik tenslotte weer aan met de paarden. Omg wat luxe, we
gaan verhuizen naar stallen met een binnenbak! Deze week alle spullen bij
elkaar zoeken. Het was best lastig beslissen. Waar we nu stonden beviel erg
goed maar onze keuze werd volledig begrepen. “Jullie zijn niet alleen fijne
klanten maar ik had het ook echt leuk met jullie. Mocht het niet bevallen dan
staat de deur altijd open en mogen jullie te allen tijde terugkomen!” Hoe mooi
wil je het hebben?
Tussendoor las ik verder in Offerlam van Chanette
Paul. 500 bladzijden, geen idee wat te verwachten maar wat een goed boek! Wat
een prachtige uitdieping van de personages, de schrijfstijl is vlot en waar ik
richting het midden dacht, het kakt misschien een beetje in, kwamen de
wendingen. Ik ga richting einde, recensie volgt en ik geniet echt van dit
verhaal.
De volgende voor recensie ligt blinkend op me te wachten. Weigering
van Felix Francis. Vorig jaar las ik met plezier Bloedlijn van zijn
hand. Thema: jaaaaa paarden!
Best fijn om een Thrillerlezerteamlid te zijn ;-)
Mensen een hele fijne week toegewenst en tot de volgende
keer maar weer!
Lieve groet Karin.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten