Een waardeloze leesweek

Zoals de titel al aangeeft, is dit niet echt een leesweek geweest. Het lukt gewoon niet. Ik heb het concentratievermogen van een stoeptegel. En dat is niet echt heel veel. Ik lees braaf elke dag voor het slapen gaan een hoofdstuk uit Middernachtzon en aan het boek ligt het niet, want ik vind het echt een heel fijn boek, maar meer dan dat hoofdstuk lukt gewoon niet. Nou ja, beter iets dan niets denk ik dan maar. Ik ben over de helft, dat dan weer wel, maar jullie moeten nog heel even geduld hebben voor de recensie. 

De schaduwen van de wolken gleden als rendieren over het monotoon golvende landschap, kleurden de lichtgroene vegetatie even donkergroen en schakelden de reflectie van het zonlicht op de meertjes in de verte en het glinsteren van de sneeuwkristallen op de kale bergen even uit. 

Mooi is het in ieder geval :-)

Hopelijk trekt het snel een beetje bij, dat lezen, want het is toch wel een van de fijnste manieren om de tijd te verdrijven. Niet dat ik me verder verveel ofzo. Het heeft een oorzaak die waardeloze concentratie. Toen ik twee weken geleden in Noorwegen was, kreeg ik daar een niet zo heel leuk nieuwtje te horen. Vanaf 1 augustus a.s. heb ik namelijk geen baan meer (en met mij nog veertien andere collega's en het heeft niets met ons functioneren te maken) en dat is een behoorlijke domper, om mezelf maar eens even heel voorzichtig uit te drukken. De grond zakt wel even onder je voeten vandaan, zeker als je het niet aan hebt zien komen. Op zoek naar een nieuwe uitdaging dus. Dat vind ik het engste van alles. Weer ergens opnieuw beginnen na elf jaar. Nieuwe mensen leren kennen en daar weer je plekje tussen zien te vinden. 
Mocht je ergens ter ore komen dat er een (juridisch) secretaresse gezocht wordt...hier ben ik!

Gisterenochtend ging ik aan de wandel met het draakje. Mijn auto stond bij de garage voor de jaarlijks terugkerende aderlating: de APK-keuring. Autootje was weer goedgekeurd, dus die kon worden opgehaald. De garage is niet heel ver hier vandaan en het was mooi weer, dus een stukje wandelen was wel even lekker. Tien minuten lopen in mijn eigen tempo, minimaal 30 minuten met de draak erbij, want die stopt bij elke grasspriet. Het ging relatief snel moet ik zeggen. We kwamen een man tegen die zijn hond uitliet en terwijl ik een onderonsje had met de man, had het draakje er eentje met zijn Rhodesian Ridgeback. Hij snuffelde, zij aaide, hij snuffelde nog wat meer. Heel leuk, totdat het draakje een stukje ging rennen. Toen wilde de RR ook en dat vond zijn baasje dan weer geen goed idee, 'dan moet ik ook rennen'. Op naar de eendjes dan maar. Hey kijk, een waterhoen. 'Ja mama, een wanerhoer!!'. Prachtig vond ze 'm, die wanerhoer. 
Dus... 


Inmiddels heb ik weer twee nieuwe boeken klaarliggen die aan de beurt zijn zodra ik Middernachtzon uit heb. Seance van Kevin Valgaeren en, waar ik echt heeeel erg veel zin in heb, Magnus Chase en de goden van Asgard: boek 1: het verdoemde zwaard van Rick Riordan. Ik ben een enorme fan van zijn boeken en ik kan niet wachten om in dit boek te beginnen. 

Fijne week!

Miriam