De achterflap:
De littekens van een duister oorlogsverleden zijn nog goed zichtbaar in Bordeaux. Politiecommandant Darlac, die vroeger samenwerkte met de nazi’s, is weer aan het werk. De twintigjarige Daniel verloor zijn ouders tijdens de Duitse bezitting en gaat na een reeks gewelddadige acties Darlac op onderzoek uit. Daarbij raakt Daniel verwikkeld in een kat-en-muisspel. Het oorlogsverleden komt aan het licht en Daniel ontdekt dat niet alles is zoals het lijkt…
De cover:
Grijs met een sikkel en daarin groot de titel. Best heel oké en de titel spreekt voor zich. Dus ik zou hem op zeker oppakken in de winkel.
Dit is een thriller met de elementen van mijn andere genre erin, wat wil ik nog meer??
Het verhaal:
Je wordt meegenomen door het leven van Darlac, wie niet de meest nette persoon op deze aardbol is. Hij werkte samen met de nazi's maar je merkt gelijk in het begin al dat hij de sympathieën niet helemaal los kan laten.
Dan loop je ook nog eens mee met het leven van Daniel, een jongen van 20 die als hulpje in een autogarage werkt, zijn ouders heeft verloren in de oorlog en hij voelt zich verloren en dan is daar de oorlog in Algerije...
Door deze twee verhaallijnen loopt het verhaal van Andre, waarbij je al snel door hebt wat zijn beweegredenen zijn, maar wie is hij toch?? En dan heb je ook nog de schuin gedrukte stukken die duidelijk in het verleden spelen, maar over wie gaat dat en wat heeft het met het heden te maken??
Mijn mening:
De man die zojuist Albert werd genoemd haalt de sigaret weg en neemt een trek. De stank van verbrande huid en verkoold vlees. Een walm van rook hangt onder de biljartlamp, dik en onverschillig.
En dat in de eerste anderhalve pagina, meneer Le Corre heeft me. Dit is na 2 hoofdstukken een beetje over want dan wordt het veel informatie in erg korte tijd. Het is even chaotisch en erg opletten, want er zijn veel namen, tijdstippen en verschillende verhaallijnen. Dat duurt een hoofdstuk of 5 en dan wil je alleen maar lezen.
Je begint voorzichtig de verbanden te zien tussen bepaalde verhaallijnen zonder dat het voorspelbaar wordt en er blijft genoeg te raden over.
Ik heb vanaf regel 4 al een hekel aan Darlac en dat zal het hele boek zo blijven, wat een naar mannetje is dat. En al probeert Le Corre zijn beweegredenen te beschrijven, ik blijf een hekel aan die kerel hebben. Heel goed neergezet dus! Egocentrisch als een malle en geen mededogen voor wie dan ook. Hij heeft 1 zwak punt en daardoor heb ik alleen maar een nog grotere hekel aan hem.
Daniel wordt ook mooi uitgewerkt, het verdriet om zijn ouders, zijn idee van "waarom ben ik nog wel hier?” en toch ook zijn wil om wat van het leven te maken, mooi geschreven en herkenbaar. Dit klinkt misschien raar, omdat ik de oorlog niet heb mee gemaakt en tot 8 jaar terug allebei mijn ouders nog had. Maar ik moet al 20 jaar mijn dochter missen en heb mij dikwijls afgevraagd "wat heeft het allemaal voor zin?" om daarna te denken "ja maar er is nog meer in het leven".
Ik kon me erg verplaatsen in hem ondanks dat het een heel ander verlies is.
En dan heb je Andre, al snel blijkt wat hij doet en langzaam blijkt ook waarom en toch wordt dat laatste tipje pas veel later opgelicht en dat is briljant gedaan en je staat echt even te kijken van "ow".
Naast deze hoofdpersonen heeft Le Corre een paar figuranten die erg belangrijk zijn voor het verhaal en die hij er subtiel doch subliem in verwerkt. Op het eind komt alles bij elkaar en zit je je af te vragen of je soms ergens niet hebt zitten op te letten. Dit is niet zo, ik heb teruggezocht en teruggelezen, het wordt nergens verraden.
Het eind is echt GE-WEL-DIG. Die zie je niet aankomen en bracht een glimlach op mijn gezicht.
Schrijfstijl: 3.5
Originaliteit: 3.5
Spanning: 4
Plot: 4.5
Leesplezier: 3.5
Psychologie: 4
4 sterren voor Altijd Oorlog.
Corina Nieuwenhuis
Geen opmerkingen:
Een reactie posten