Leesweek van der Inkel

Eigenwijs haalde ik geen griepprik in oktober...ach een griepje... Maar ja  eigenwijze dodo, je behoort wel tot 1 van de risicogroepen en die oproep doen ze niet voor niets...Nu dus goed beroerd. Eigenwijs dus eigen schuld...
Maar mijn kaken staan stijf en mijn kop bonkt naast alle andere dingen.
In deze tijden leer je wel echt mensen kennen die gewoon lief zijn. Wat dacht je van mijn buurvrouw die een aantal avonden een bordje warm eten kwam brengen? Wel op een bord met doodskoppen.. Misschien een hint?? 
Of een vriendin die me elke dag even belde om gewoon even te kunnen kleppen nu ik een aantal weken alleen thuis ben. Of die vriendin die een pakketje voor de arme doodgaande zieke stuurde met kippensoep, zakdoeken, lekkers en leesvoer.. Of diegene die geen echte knuffel kon geven en een Dikkie Dik-knuffeltje stuurt? Als je je sneu zielig voelt doen die dingen zo 1000 keer goed. Een aantal mensen die ik simpel leerde kennen door mijn boekengekte zijn vrienden voor het leven geworden. Dat klinkt wel eng lang?! Laten we het zo zeggen: het zijn mensen die ik graag in mijn leven heb en die mij positieve energie geven. Ook al komen ze met tips als smeer Vapo rub onder je voetzolen dan ben je morgen weer beter. Oh ja en doe er dikke sokken over heen! Ik voelde me zo voor gek zitten met mijn potje Vapo rub
Mensen die je eigenlijk iedereen gunt. Want van die leegzuigers...doodvermoeiend en lang vind ik het dan sneu, maar fuck it! Ga naar een therapeut ofzo mar hou op met je gezeur. Zoals ik nu zeur... ssst..stop. 

Lezen ging minimaal met die snotkop en jankoogjes. Zat zowaar eens wat vaker voor de tv (mis je ook weinig aan) en keek zo een docu over Jaap van Zweden waar ik van genoot, terwijl ik niets met klassieke muziek heb.
En dan heb ik nu ook nog eens een heel dik boek uitgekozen: Dag des oordeels van Elizabeth George. Een George als vanouds: rustig tempo maar wel lekker...
Daarvoor sloeg ik de nieuwste Sharon Bolton dicht: lekkerrrr. Die vrouw schrijft zoals je van een thriller verwacht. Spannend en veel plotwendingen. Ik genoot echt.

Er ligt inmiddels een boek van een Zuid-Afrikaanse schrijfster. Weer enorm dik... Alhoewel ik op het lumineuze idee kwam om Karin dit Afrikaanse boek in haar maag te splitsen zodat ik even rustig aan kan doen.
Er zijn wat rollen gewisseld in het team dus de enorme stroom boeken moesten ook via andere wegen geleid worden. Maar het loste zich vrij makkelijk en snel op met mensen die nu wat extra lezen voor het blog. En als ik zie hoe snel wij de nieuwste boeken plaatsen, mag dat best een tandje lager.
Wat ik vooral zo leuk vind, is alle creatieve ideetjes die deze weken zo borrelen. We gaan van alles uitproberen en zien wel of het aanslaat. Dat onze Lydia opeens met het idee kwam om schrijvers op te zoeken waar het allang stil om heen is, was natuurlijk een super idee. Greet Slikker werd geïnterviewd en haar debuutroman gelezen. Inmiddels is Lydia met een tweede schrijfster bezig.
Juul gaat deze week al helemaal los, al hebben haar plannetjes meer inbreng op Boekinkt, ons andere blog.
Binnenkort staat er hier een vervolgverhaal op het blog waarvoor Olga Hoekstra de start schreef. Elke week zal een lezer een stuk aan het verhaal breien.
Daarnaast hebben we ook een essay van de Vlaamse schrijver Kevin Valgaeren wat in vier gedeeltes op de zondagen gepubliceerd zal worden.

En weet je ieders idee is welkom. Ook dat van u. Denkt u wat zou het leuk zijn als ze toch eens... Meldt het en wie weet ziet u opeens uw idee terug.
Schroom niet!
Dan ga ik nu maar eens lezen.
Denk ik

Houdoe van de brabantse bol