Kater van Margje Woodrow

Omslag

Wit met een groot oog. In de mode bij veel volwassen thrillers en ik dacht dan ook 'waarom nu deze trend naar de jeugdthrillers'. Met knalgroen het woord kater. Wel verfrissend... qua kleur van de titel en het oog.

Samenvatting
Teddy en Chloe geven een groot feest in het oppashuis waar Teddy normaal oppast . Ze is pas een jaar geleden in Tilburg komen wonen.
Chloe is het type grote bek, uitdagen en populair. Teddy is veel rustiger. Met Sabine en Jolijn trekken ze met zijn vieren veel op.
Het feest loopt door het vele drankgebruik best uit de hand met geiten die naar binnen worden gesleurd, de woning wordt besmeurd enz enz. De volgende dag wordt Chloe dood gevonden.

Je blik valt eerst op een stuk songtekst van The Editors, een band die later vaker in het verhaal voor zal komen. Dan volgt een bladzijde waar een afbeelding van een rat staat.
Vaker vertelt de dader in het verhaal op dit soort pagina's zijn boze teksten.
De eerste rattenpagina heeft de volgende tekst:

Ze denken dat ze heel wat voorstellen. Dat ze zomaar over alles en iedereen heen kunnen walsen. Omdat ze meer waard zijn dan een ander. Maar weet je wat ze werkelijk zijn? Ratten. Smerige ratten.

Het verhaal is zoals we gewend zijn van Margje geschreven met korte zinnen en vanaf de start een lekkere vaart.
Het is echt spannend en natuurlijk komen er geheimen naar boven en beginnen mensen elkaar te verdenken. Je gedachten wisselen tussen mogelijke daders en aan het einde was het toch een ander dan ik zelf verwachtte. Of dat dan aan domheid van mij ligt of goed gedaan door Woodrow is, zal de lezer zelf moeten beslissen.

Jammer aan het boek is dat Woodrow lekker schrijft en je snel door het verhaal schiet. Voor je het weet sla je het alweer dicht. Jammer dat het alweer afgelopen is. Margje Woodrow ontwikkelt zich per boek valt mij op. Geraakt was beter dan examendeal en Kater is echt weer beter dan Geraakt.
Vanaf dit boek Kater kan zij moeiteloos aansluiten bij de queens of Young crime!

Vier sterren

Ink