Christine Bols: 2015 in boeken

Las je veel dit jaar? Hoeveel boeken ongeveer?

Als ik vergelijk met sommige anderen, heb ik niet superveel gelezen, ongeveer 60, maar dat had vooral te maken met mijn eigen activiteiten waarin ik zeker tot mei van dit jaar veel tijd in heb gestoken, nl. mijn eigen boek schrijven.

Welke boeken‎ sprongen er voor jou bovenuit? En waarom die?
Voor mij sprong er uit, 'Dood de vader' van Sandrone Dazieri: het is een geraffineerd verhaal met levensechte personages die onder je huid kruipen. Er zitten weinig beschrijvingen in zodat de vaart in het verhaal blijft. De schrijver is Italiaans, bijgevolg gaf hij zijn personages Italiaanse namen. Omdat sommige veel op elkaar lijken, was het af en toe een beetje verwarrend, maar dat is voor mij dan ook het enige minpunt.
'Ebola, het killer virus' is de tweede die er uit sprong: het is een waargebeurd verhaal maar verwerkt tot een echte thriller die je in één adem zou willen uitlezen. Boeiend, confronterend, angstaanjagend en soms maagomkerend (als dat woord bestaat): woorden die op dit boek van toepassing zijn. Je leert er veel van en toch voelt het niet aan als een wetenschappelijk werk. Integendeel.

Welk boek(en) legde je weg en las je niet uit? En waarom?

Het meisje in de trein' van Paula Hawkins. Omwille van de goede recensies, probeerde ik het ook. En dat proberen is zacht uitgedrukt. Drie keer heb ik het boek opgepakt, drie keer ben ik tot pagina 100 geraakt, maar dan was het voor mij wel genoeg. Je krijgt het gevoel dat er niets anders gebeurt dan het meisje dat elke dag dezelfde trein neemt, elke dag dezelfde mensen ziet en dan telkens weer dezelfde gedachten heeft. Boeiend? Nee, toch? Misschien had ik toch moeten doorbijten. Misschien gebeurden er toch nog andere dingen, maar dat zal ik nooit te weten komen want een vierde keer komt er zeker niet.

Heb je van 2015 een leuke boekengebeurtenis? 
Dit is niet echt voor 2015, maar de jaarlijkse Boekenbeurs in Antwerpen is voor mij altijd een leuke ervaring. Je leert er je lezers kennen, kunt een gezellig praatje met ze slaan en dat is hartverwarmend. 

Heb je een boekendoel voor 2016?

Mijn doel is vooral mijn vijfde boek schrijven, maar dat bedoel je waarschijnlijk niet. Een echt leesdoel heb ik niet. Zo veel mogelijk zou ik zeggen, maar ik vermoed dat dit zich toch zal beperken tot de recensieboeken van Hebban en tussendoor nog enkele die ik zelf uitkies. 's Avonds in bed lees ik vooral op mijn e-reader, meestal Engels. Daar doe ik dan iets langer over omdat vaak mijn reader na een 20-tal pagina's gewoon op de grond naast het bed valt als ik in naar dromenland vertrek.  Als er een nieuwe Linwood Barclay uitkomt, wil ik die zeker wel lezen. Dat geldt ook voor Michael Connelly en Tami Hoag. Is dat een boekendoel? Misschien wel.