De
cover
Een recensie betekent voor
mij een eerlijke mening over een boek. Nu kreeg ik Vriendendienst van Almar Otten van Miriam met de post. En nu kan ik
zeggen dat ik echt zoiets had van ‘oké, ik geef het een kans en ik hoop dat ik
er door heen kom’. De omslag is er voor mij niet een waardoor ik het boek zal
oppakken en ik weet het, je kunt een boek niet beoordelen op de omslag, maar ik
ben erg visueel ingesteld en ik oordeel gauw naar wat ik zie. Dus ik was niet
van ‘yes, gauw beginnen, hier heb ik zin in’. Ik had ook nog nooit van de
schrijver Almar Otten gehoord, laat staan iets van hem gelezen. Dit klinkt
alweer lekker he. Maar: na een aantal bladzijden te hebben gelezen, mmm hij
pakt wel! Het begin is goed en ik raak benieuwd en nieuwsgierig. Snel verder
lezen dus…
Het
verhaal
‘Wat Mark had gedaan viel niet goed te praten, maar kon net zo goed
gezien worden als een nobele daad.’
Het is kerstvakantie
wanneer er twintig mensen uit de Londense City bijeenkomen in het Engelse
landhuis van Arthur de Rothschild. Waarvoor ze opgeroepen zijn en hun vakantie
moesten onderbreken, is een raadsel. Maar algauw meldt Arthur de Rothschild dat
er serieuze dreigingen zijn: één van de organisaties staat op het punt te
exploderen. Arthur heeft de middag voor de bijeenkomst opdracht gegeven om de
organisatie te vernietigen, alsof de organisatie nooit heeft bestaan. Over
welke organisatie het gaat, blijft voor de meeste aanwezigen een raadsel. Steve
Graig baalt van deze onderbreking, hij had deze middag ook kunnen doorbrengen
met zijn minnares Gail. Wanneer Steve vertrekt wordt hij in zijn auto
overvallen door ‘de Zwitser’, de mysterieuze aanwezige met het halflange witte
haar en het gebruinde gezicht. Hij moet een afspraak maken met zijn ‘oude
vriend’ Christoffer Zibet, doet hij dat niet dan lopen zijn vrouw en kinderen
het risico dat hun iets overkomt.
Wie is die Zwitser? En wat
is hij van plan? ‘Beschouw me maar als een vriend.’
En wat heeft de Zwitser te
maken met de aanslag op vijf mannen in het pand aan de Keizersgracht in
Amsterdam, waarbij bij allen de linkerhand is afgezaagd?
Wanneer David Zomer een
brief krijgt van een geest uit het verleden, laat hij alles uit zijn handen
vallen en reist af naar station Amersfoort. Maar sommige ‘geesten’ uit het verleden
wil je liever niet meer ontmoeten, Hij wordt liever niet aan die tijd in zijn
leven herinnert. Zijn leven blijkt in gevaar te zijn en hij moet op pad om de
man die daar verantwoordelijk voor is te vinden voordat hij door hem vermoord
wordt. Hij maakt hier voor een levensgevaarlijke tocht naar Diyarbakir waar hij
het antwoord moet vinden.
Mijn
mening
‘Vriendschap is iets wat alleen in vrijheid ontstaat tussen mensen die
genegenheid voor elkaar voelen.’
Nadat ik begon in Vriendendienst moest ik al gauw mijn
vooroordeel bijstellen. Het leest lekker weg en heeft, ondanks dat ik niet echt
houd van boeken over bankiers, gelijk een bepaalde spanning. Het pakt me. Het
boek heeft een spanning waardoor ik nieuwsgierig raak en zorgt dat ik menig uur
geniet van de wereld van de Zwitser, de mysterieuze man. Deze man komt gaandeweg
het hele boek steeds weer naar voren en maakt mij alleen nog maar
nieuwsgieriger naar hem. Er wordt door Almar Otten steeds een tipje van de
sluier gelicht, waardoor het een hele intrigerende persoon wordt.
Het boek is verdeeld in
tien delen. In elk deel maak je kennis met weer nieuwe personages en zo komt
het dat je erg veel personen in het boek hebt, wat heel ingewikkeld lijkt, maar
het eigenlijk niet is: er zit een leidraad in en je gaat gaandeweg mee op reis
met de hoofdpersonen en soms blik je terug naar het verleden wat je meer
duidelijkheid geeft in het verhaal. Alles lijkt te maken te hebben met de moord
op Olof Palme in 1986, en aangezien ik dat in die tijd volledig langs me heen
heb laten gaan, is het voor mij nieuw maar zeker niet oninteressant. De manier
van schrijven van Otten spreekt me aan, hij schrijft op een fijne manier dat
het voor mij begrijpelijk is en het niet saai wordt. De spanning is erg goed
opgebouwd, elke keer kom je weer een stapje dichterbij het plot.
Naast David Zomer, die op
zoek is naar ‘de Zwitser’ is ook de politie op zoek. De Zweedse rechercheur
Eric Rohmer, die zich al eerder helemaal heeft vastgebeten in de zaak Palme en
de rechercheur uit Deventer, Jozef Laros en nieuwkomer Mark Diepenbroek zetten
zich op de zaak van de vermoorde Gustav Mattson. Hij heeft in een kluis
aanwijzingen achtergelaten voor Rohmer, die betrekking hadden op de moord op
Palme. Samen gaan ze het spoor achterna die wel eens zou kunnen leiden naar
David Zomer en verder. Hun zoektocht begint bij Gerry, de vrouw van Zomer die
mishandeld is aangetroffen in hun huis.
Gaandeweg het boek volg je
twee verhaallijnen met elk nieuwe personen, ik merk dat ik soms wordt afgeleid
hierdoor, maar de personen zijn wel zo beschreven dat ik gevangen blijf in het
verhaal. Ook de onderwerpen, de macht van de banken, het beschermen van hun
bezittingen en de hebzucht van de vele vorstenhuizen vallen me niet zwaar (waar
ik wel bang voor was). Door de schrijfstijl van Otten leest deze geschiedenis
niet als een zwaar onderwerp.
Moon
Geen opmerkingen:
Een reactie posten