Boekpresentatie Marelle Boersma: Enkele reis

Marelle Boersma viert dit jaar haar tienjarig jubileum als auteur, haar tiende thriller Enkele reis is een feit en 10 oktober is dan ook een perfecte datum om het boek te laten verschijnen. Tijd voor een feestje in Laren!

In eerste instantie waren Ink en ik uitgeloot. Veel aanmeldingen van de vele ambassadeurs die Marelle heeft, dus we visten achter het net. Balen als een stekker!

Maar dat duurde niet lang, lang leve de afmeldingen en we konden er alsnog bij zijn.

Auto volgetankt (echtgenoot suggereerde poeslief dat ik beter kon gaan tanken voordat ik naar Laren reed…want met mijn rijstijl zou ik het qua tank niet redden…tsssss) en daar ging ik. Klokslag 14.00 uur was ik in Laren, maar daar was het dan ook wel mee gezegd. Het was markt, overal winkelende mensen, grote auto’s die door elkaar leken te rijden. Mijn hemel. Uiteindelijk een plekje kunnen vinden en op naar Loetje. Daar word ik heel hartelijk door Ilse Karman van de Crime Compagnie ontvangen en richting de bar gestuurd voor een drankje….om vervolgens een veeg uit de pan te krijgen van Marelle dat ik niet eerst even hallo kom zeggen ;-) Ink had een plekje voor me vrijgehouden en we begonnen maar vast met bijkletsen :-)

Als iedereen er is, opent Ilse de presentatie. Een kleine ‘trip down memory lane’. Het eerste boek van Marelle dat bij de Crime Compagnie verscheen was De babymakelaar, het was Marelle’s vijfde boek (inmiddels opnieuw uitgegeven met een andere titel: Het verborgen kind). Ze stonden ermee op de Libelle beurs en het werd gepresenteerd met beschuit met muisjes en de actie van 2 voor de prijs van 1. Twee dezelfde boeken wel te verstaan…de actie was niet een heel groot succes, maar het is een leuk verhaal!

Van Vals Alarm zijn er na een slechte start inmiddels 85.000 (!!) exemplaren verkocht, een bestseller dus. In 2013 was Marelle met sabbatical en dat resulteerde in twee boeken: Moederziel en Ik volg je. Nobody verscheen vorig jaar en dan nu Enkele reis. Het boek ligt erg dicht bij Marelle. Net als de hoofdpersoon in het boek is Marelle dit jaar geëmigreerd naar Portugal.

Bij een nieuw boek hoort een cadeau en dit is wel heel gaaf: de originele drukplaat van Enkele reis, ingelijst en wel! (even langs de balie voor afwijkende bagage op Schiphol voor je weer naar huis vliegt)

Marelle is er stil van en dat gebeurt niet zo snel, zegt ze. ‘Je kunt het niet alleen’. Daar begint Marelle mee. Een boek moet groeien, gevoed worden en dat kan bijvoorbeeld door middel van je proeflezers. Als je proeflezers eerlijk en kritisch durven zijn, dan kan een auteur groeien. Marelle vertelt hoe blij ze is met Ilse als uitgever, ze zijn altijd eerlijk tegen elkaar en krijgen energie van elkaar. Het volgende auteursoverleg is in Portugal, maar ik geloof niet dat Ilse daar erg veel bezwaar tegen heeft. De mensen achter de schermen zijn ook heel belangrijk, het schrijven van een boek is slechts het begin, er komt zoveel meer bij kijken.

Het hele Portugal-verhaal is allemaal de schuld van Jan natuurlijk (die overigens voor het eerst op een boekpresentatie van Marelle is). Hij had een droom en die droom werd hun droom en die komt tot nu toe helemaal uit. Het is volop genieten! Hopelijk blijft de droom een droom en blijft het geluk (maar als je het mij vraagt, zit dat wel goed!).

Het verhaal van Enkele reis is gebaseerd op het verhaal rondom de verdwijning van Madeleine McCann. Iedereen kent het verhaal over het meisje dat spoorloos verdween en tot op de dag van vandaag nog niet gevonden is. De grootste nachtmerrie die je als ouder kunt meemaken. Iedereen heeft er een mening over, er is zo ontzettend veel over te doen geweest. Marelle denkt zelf dat Maddy nog opduikt, ooit.

Het verhaal zat al jaren in haar hoofd, maar met alle plannen rondom Portugal kwam alles samen. Enkele reis moest geschreven worden.

Het eerste exemplaar reikte Marelle uit aan Pim Faber, thrillerauteur en eindredacteur van het programma Vermist. Hij heeft het boek inmiddels gelezen en was meteen gepakt vanaf de eerste paar zinnen. Hij vindt dat Marelle alles heel goed heeft verwoord zonder clichés en heel herkenbaar. Wat hem betreft een dikke tien!

Na het ‘officiële’ gedeelte is het tijd voor een drankje. Het boek is natuurlijk te koop en Marelle signeert. Tijd om even te kletsen. Na een erg leuk gesprek met Pim Faber (‘literair is vaak een synoniem voor saai’), gaan we bij Marelle zitten. Een mooi en goed gesprek volgt. Wat een heerlijk echt, oprecht mens is het toch. Het geluk straalt van haar af!

We hebben het onder andere over Nobody, dat ze daar toch echt eerst even van moest los komen voordat ze aan Enkele reis kon beginnen. Een vervolg op Nobody is niet uitgesloten, het verhaal is er, het plot zit in haar hoofd, maar nu is het er de tijd nog niet voor. Het komt wanneer het komt.

We krijgen zowaar nog een scoop…. het staat nog erg in de kinderschoenen, maar wordt vervolgd! Het is in ieder geval heel bijzonder.

Na de nodige foto’s is het tijd om afscheid te nemen. Het was erg gezellig, Marelle & Crime Compagnie, bedankt!!

Ink, Iris en ik gaan beneden nog wat drinken, even nakletsen (en nog meer bijkletsen). Er komen hemelse geuren op ons af….sticky caramel taart…naast ons wordt een biefstuk met knoflook bezorgd…het water loopt ons in de mond en dat is wel het teken om naar huis te gaan. De biefstukken zijn voor een volgende keer!

Miriam