Zuur - Anja Feliers (duorecensie)

Riejanne Zwiers en ik. Twee leden van het blog, wat zeg ik, ereleden haha, die langdurig volhielden dat een stukje schrijven over een boek niet ons ding zou zijn. Cheffie Inkie heeft mij een tijdje geleden al over de streep getrokken. Hoe had ik kunnen weten dat het zo leuk zou worden, je bent de beste Ink! En om dan nu samen met mijn blogmaatje deze duorecensie te maken, Riejanne ook over de streep, hoe leuk is dat!  Samen lazen we Zuur van Anja Feliers.

Anja Feliers is geboren op 31 augustus 1971 in Bilzen (Limburg). Ze groeide op in het dorpje Rekem (Lanaken). Ze schrijft zowel romans voor volwassenen als jeugdboeken en heeft al vier 'vrouwenthrillers' rond psychologe Kathleen Verlinden op haar naam. Anja's debuut als thrillerauteur, Verleid me, behaalde in 2011 de derde plaats bij de Crimezone Thriller Awards. Zuur is de vijfde thriller met psychologe Kathleen Verlinden. (Bron: www.anjafeliers.com, www.lannoo.be)

Karin: Wat een prachtige cover. Ik zou dit boek gelijk oppakken. Ik heb Vergeet mij niet gelezen, de schrijfster is me dus niet onbekend.

Riejanne: De cover vind ik prachtig en ik zou dit boek dan ook gelijk oppakken. Het heeft iets mysterieus, waardoor mijn aandacht erop gevestigd wordt. En aangezien ik bekend ben met deze schrijfster en daar altijd erg enthousiast over was stond dit boek dan ook hoog op mijn lijstje.

Omdraaien en naar de achterflap:

Op een avondfeest wordt Cara zonder reden aangevallen.  Een bijtend zuur vreet haar gezicht weg en het meisje blijft voor het leven verminkt. Haar verwerkingsproces is bijzonder zwaar, vooral als er vermoedens rijzen dat Cara geen toevallig slachtoffer was.

Psychologe Kathleen Verlinden begeleidt Cara bij de verwerking, maar het lijkt wel alsof ze door iets of iemand wordt tegengewerkt... Terwijl haar aandacht naar Cara gaat, wordt Kathleen ingehaald door haar eigen verleden.

Onze mening:

Karin:Het verhaal begint spannend en in de ik-vorm. Een afrekening in wording, het pakt gelijk.

Elk hoofdstuk is vanuit een ander personage geschreven en Kathleen daarbij in de ik-vorm. Je leert de personages steeds beter kennen maar de spanning daalt.

Riejanne: Het boek pakt je gelijk vanaf de eerste bladzijde! Het begin is erg spannend en ik zat meteen in het verhaal. Toch merkte ik gaandeweg het boek dat mijn aandacht wel verslapte. Ik vond de verhaallijn met Cara erg langdradig! Er gebeurde weinig vernieuwends en verviel steeds weer terug op het gevoel van Cara. Heel veel herhalingen die mijns inziens best wat korter hadden gekund. 

Karin: Ik heb door deze stijl het gevoel in een tv-serie te zitten. Zeker niet onaangenaam maar de verhaallijn van Cara is langdradig en er is veel herhaling van gevoelens waar Cara mee worstelt. De schrijfstijl is eenvoudig en leest gemakkelijk weg. Opvallend zijn wel de taal-/drukfoutjes in het boek. Je komt er meerdere tegen en dat is jammer. Er zijn meerdere passages die me laten denken een YA te lezen. Ik betrap mezelf erop dat ik gedachtegangen van personages nogal eens onlogisch vind.

Riejanne: Ook vond ik een aantal dingen in het boek ongeloofwaardig (o.a. een telefoon die overgaat in een huis dat al jarenlang leeg staat). De schrijfstijl vond ik erg simpel, veel drukfouten en zeker niet zoals ik van de boeken van Anja Feliers gewend ben! Desondanks wilde ik toch graag weten hoe het verhaal afliep!

Karin: De personages worden echter wel heel goed uitgediept, verhaallijnen breiden zich op fijne wijze uit en zitten uiteindelijk goed in elkaar. Het einde is redelijk voorspelbaar maar er is weer een opbouw in spanning.

Riejanne: Het verhaal heeft wel een thema waarvan ik denk dat er nog een groot taboe op rust in onze maatschappij en ik vind het dan ook erg goed dat ze hier over schrijft.

De verhaallijn met Kathleen vond ik erg leuk om te lezen, maar wellicht dat dat ook komt omdat ik alle andere boeken ook gelezen heb. In tegenstelling tot het verhaal van Cara vond ik het verhaal van Kathleen lekker vlot, weinig tot geen herhalingen, en af en toe een vleugje spanning over wat er nu toch gaande was. Het einde van het boek was voorspelbaar, maar desondanks wel prettig leesbaar!

Conclusie:

Karin: Al met al is het een onderhoudend boek om te lezen en is het een goed verhaal. Maar vanwege bovenstaande punten voor mij geen hoogvlieger. 
Twee en halve ster.

Riejanne: Het is een makkelijk leesbaar boek dat denk ik voor iedereen toegankelijk is. Vanwege de schrijfstijl en de herhalingen zeker geen hoogvlieger, maar gewoon een lekker tussendoor boek! 
Drie sterren.