Juul en Moon lazen allebei de nieuwe van Jo Claes, 'Vermoorde
onschuld'. Zoals vaak blijkt, verschillen de meningen van de bendeleden
best wel; is dat bij deze ook zo? Lees je mee wat Juul en Moon vonden van 'Vermoorde Onschuld'?
Het verhaal:
'Geen mens had hem gezien. Alleen
het beeld op het nachtkastje was getuige geweest van wat hij had gedaan.'
De Leuvense hoofdinspecteur Thomas Berg krijgt een moeilijke zaak
onder ogen. Op veertien dagen tijd worden twee vrouwen uit Leuven om het leven
gebracht. Telkens in een hotelkamer in het buitenland. Ogenschijnlijk hebben
die twee moorden niets met elkaar te maken, Behalve dat zij één ding
gemeenschappelijk hebben: Lukas Lebowski, de thrillerschrijver. Al gauw wijzen alle
sporen in de richting van de schrijver zelf. Thomas Berg raakt verstrikt in
alle affaires en verwikkelingen rondom de schrijver en gaan alle radartjes bij
Thomas draaien, want hoe pak je iemand die de meest gruwelijke dingen in zijn
boeken verzint?
En is Lebowski wel de dader of probeert iemand de schuld in zijn
schoenen te schuiven?
De cover:
Juul: Een
beeld van een gesluierd figuur met een masker in de hand en andere hand voor de
ogen. Het beeld intrigeert. Het zegt veel, maar ook weer niks.
Zoals ook bij 'Mythe van Methusalem' (het andere boek
dat ik van Jo Claes las) speelt dit specifieke standbeeld een cruciale rol in
de ontknoping van het verhaal.
Ik zou het boek zeker oppakken in de winkel.
Moon: Na 'Mythe van Methusalem' te hebben
gelezen van Jo Claes, mag ik nu beginnen in 'Vermoorde onschuld'. Op de cover
prijkt een luguber beeld waar je eigenlijk al de kriebels van krijgt. Het beeld
staat in een duistere omgeving, het geeft mij al een heel naar gevoel. Echt een
cover die bij een thriller hoort. En als je het verhaal leest snap je de
afbeelding ook, het past prima in context met het verhaal.
De mening van de bendeleden:
Moon: Hoe leuk is het dat de schrijver in het
verhaal genomineerd is voor de Gouden Strop, net als Jo Claes zelf, alleen hij
won hem en Lebowski zit er net naast. Heel grappig dat Jo Claes dit heeft meegenomen en heel herkenbaar, omdat ik er getuige van was dat hij de prijs in
ontvangst nam voor 'Mythe van Methusalem'.
Zodra je de eerste bladzijde leest van 'Vermoorde Onschuld', zit je
weer gelijk midden in een verhaal, midden in het leven van Thomas Berg. Maar
ook midden in de spanning en daar houd ik van: gelijk gepakt worden door het verhaal. Geen
verhaal met allemaal wegen die naar de spanning toe werken. Hierdoor wil je
gelijk doorlezen en ben je blij met elk gestolen momentje dat je in het boek
kan duiken.
Het verhaal is zo opgebouwd dat het spannend blijft tot het einde,
je blijft in je hoofd daders aanwijzen waarna Thomas Berg al je ideeën weer
teniet doet door bewijs te achterhalen. Ik zat er verschillende malen naast.
De personages van dit boek gaan je steeds meer aanstaan. Thomas
Berg is zo fijn beschreven dat je het idee hebt dat je naast hem loopt in het
onderzoek en deel bent van zijn team.
Het plot, mmm, daar zeg ik niet veel over maar tot de laatste
bladzijde gingen mijn gedachten nog alle kanten op, want ook al was de dader
gepakt, nog had ik zoiets van “Zou het toch niet..?”
Al met al heeft Jo Claes met 'Vermoorde onschuld' een heerlijk boek
neergezet, met een verwijzing naar het schrijvers vak en de gouden strop. Ik
heb er echt heel erg van genoten, en dit is nu mijn tweede boek van de
schrijver Jo Claes maar zeker niet de laatste, de schrijfstijl is zo fijn, het
neemt je mee in de Leuvense wereld. En laat je ook nog leren.
Juul: De hoofdpersoon, naast inspecteur Thomas Berg, is een
schrijver: Lukas Lebowski. Hij is genomineerd voor de Gouden Strop 2013. Hij
wint niet. De winnaar is Michael Hoop met Nacht in Londen...Hmmm, dat komt me
toch verdacht bekend voor (staat zelfs in de ´goede vorm` in de boekenkast).
Ik vind dat leuke humor, die een vette glimlach op mijn gezicht toverde.
In het onderzoek lopen feit en fictie voortdurend door
elkaar, logisch omdat de hoofdpersoon ook schrijver is. Jo Claes doet dit op
een hele slimme manier waardoor je als lezer ook regelmatig op het verkeerde
been wordt gezet.
Ik heb tijdens het lezen heel lang een verdachte op
het oog gehad, en dat was dan niet de voor de hand liggende verdachte. Door die
verdenkingen las ik uiteraard ook met een soort tunnelvisie. En dat is denk ik
ook precies wat Jo Claes duidelijk probeert te maken. Dat alles gekleurd wordt
door eigen ervaringen, gedachten etc.
Of mijn verdachte de goede was? Dat laat ik in het
midden, ik wil niets verklappen.
Het is onvoorstelbaar dat de boeken van deze schrijver
nu pas gelezen gaan worden, door het winnen van de Gouden Strop. Ook ik ben ze
nu pas gaan lezen. En wat een heerlijke ontdekking! Ik zou ze echt bij iedereen
willen aanraden.
Nu hopen dat al zijn boeken, en die van andere goede Vlaamse
schrijvers, beter verkrijgbaar worden in Nederland, want dat zou heel terecht
zijn!
Tja, zoals je hebt kunnen lezen waren Juul en Moon het
aardig eens, Jo Claes heeft er twee fans bij.
4 sterren voor 'Vermoorde Onschuld'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten