Grace - Rebecca Scherm

De cover:

Een schemerige voorkant met daarop een vrouw, geen verkeerde cover voor een boek. Een debuut roman van Rebecca Scherm. Ik ben benieuwd, er zit een bedrieger in ons allemaal, de tekst maak mij al nieuwsgierig. Met de duistere foto op de cover ben ik om: dit boek zou ik zeker even oppakken als ik in de boekwinkel loop.

‘Morgen komen ze vrij, kwelden haar hersens haar.’

Het verhaal:

‘De eerste leugen die Grace, Hanna verteld had was haar naam. ‘Bonjour, je m’apelle Julie’, had Grace gezegd.’

Wanneer Grace in Parijs aankomt vertelt ze, dat ze Julie heet en uit Californië komt, een plek die geen verdere uitleg nodig had, iedereen had wel een idee bij Californië. Eigenlijk heet Julie Grace en is niet de vrouw die ze zegt te zijn.

Morgen zouden de twee mannen die de waarheid wel wisten vervroegd vrijgelaten worden, uit LaCombe, de gevangenis waar ze hadden gezeten na hun straf van acht jaar, waarvan ze nu na drie jaar vervroegd werden vrijgelaten. Beide mannen zullen terug gaan naar hun familie in Garland, Tennessee. De heren, Riley Graham en Allston Hughes, zaten vast voor een misdaad die Grace had beraamd…..

Kan Grace haar leugens vol houden nu de mannen, waarvan ze met één getrouwd is en op de ander verliefd is, vrijkomen?

Mijn mening:

‘Over wat Alls van haar dacht, maakte ze zich minder zorgen. Hij wist al veel langer hoe slecht Grace kon zijn.’

Wanneer je begint in Grace, ben je even zoekende.. wie is wie en wat is er gebeurd.. gaandeweg raak je wel in het verhaal, in de eerste hoofdstukken komen er veel personages naar voren waardoor ik even moest opletten.. Niet heel vervelend hoor, maar wel even goed lezen en soms zelfs even terug bladeren van ‘hoe zat het ook alweer’. Grace werkt in Parijs als restaurateur samen met Hanna. Naast het verhaal komt er ook een hoop informatie over restauratiewerk van Antiek en Kunst, hier lees ik eigenlijk een beetje over heen merk ik aan mezelf. Ook vind ik het wat warrig geschreven: zo zit je in het heden en hup ga je weer naar het verleden, ik merk dat ik hierdoor afgeleid word.

Ik ben nieuwsgieriger naar het verhaal van de roofoverval op het Wynne House en het verleden van Grace met Alls en Riley. Hier ben ik meer geïnteresseerd dan in de dingen over oude blikjes.

Ik merk dat ik gaandeweg het lezen steeds meer in de ban raak van wat er was gebeurd. Volgens mij is Grace niet zo`n heel braaf meisje als ze in het eerste deel van het boek is, dit is door Rebecca Scherm goed beschreven. Je krijgt veel achtergrondinformatie over de personages waardoor je al gauw meeleeft met alle personen. Grace is een heel complex meisje dat graag geliefd wil wezen, graag bij de familie van Riley horen, maar alles is in het geniep en met een schaduwkant.

‘Dit gebeurt er wanneer je hart twee dingen wil die het niet allebei kan hebben: je verliest ze alle twee.’

Grace is een roman dat vertelt hoe een leugen zijn eigen leven kan gaan leiden en je er vreselijk in verstrikt kan raken. Het was zeker geen verkeerd boek, maar wel erg veel informatie waar ik persoonlijk niet warm voor loop. De verhaallijn van de liefde tussen Riley en Grace en Alls en Grace maakte een hoop goed.

De kracht van de leugen hoe klein hij ook is, maakt soms meer kapot als je lief is….

Moon