Boekpresentatie Bloedbroeders van Helen Vreeswijk

Weken geleden stelde wat bendeleden voor naar de Boekenbeurs Utrecht te gaan. Ik heb nooit zoveel met die markthal met ramsj van boeken. Ik liep vroeger altijd in de stad graag even de Slegte binnen op zoek naar nieuwe namen op thrillergebied die je voor een habbekrats dan meeneemt. Tegenwoordig loop ik liever een mooie boekhandel binnen en neus tussen de nieuwste boeken. Toen mij ter ore kwam dat op dezelfde datum de boekpresentatie van Helen Vreeswijk zou gaan plaatsvinden, dacht ik "mooi, dat gaan we dan even combineren met wat bendeleden."
Toen de datum van 19 september naderde, ging er opeens niemand meer naar die boekenbeurs om allerlei redenen. Jaja, spreek maar eens handig af met een groep dames met kids, mannen die aandacht willen in het weekend, enzovoort. Maar diehard Caro (moeder van zes kids trouwens) is altijd in voor een boekenuitje en merkte op dat zij wel graag naar Helen wilde.
Toch die zaterdag dan maar even de beurs over (niet meer doen) en zowaar 1 thriller en 5 andere boeken in een tas gepropt (oa Joe Hills Nosferatu waar Linda Jansma mij enthousiast voor maakte toen het net uit was). Met Caro op pad betekent altijd erachter komen op een gegeven moment dat je best wel heel veel trek hebt en dat mag ook om 15.00 uur, maar even lunchen dus.

Broodje gezond en broodje brie en koffietjes naar binnen en op naar Boekhandel Broese. Wat een gave boekhandel is dat toch: groot, goed assortiment young adult en thrillers en bijkomend, niet geheel onbelangrijk, veel extra activiteiten zoals boekpresentaties bijvoorbeeld.

Bij binnenkomst zie ik Emmy van Zon en Maanblog zitten. Even gedag zeggen als onderweg daarheen Helen me aantikt: Heeee!
Ze heeft er zin in zegt ze. Als we staan te praten, komt een meisje vragen aan Helen of ze ook iets met de signeersessie te maken heeft en of ze denkt dat de schrijfster straks haar boek zal signeren. Totaal niet door hebbend dat ze tegen de schrijfster zelf praat. Wars van sterallures antwoordt Helen dat de schrijfster straks echt wel signeert. Niks uit de hoogte van dat zij de schrijfster is... met lieve glimlach rond de mond kijkt ze daarna mij even aan.

De presentatie begint met een interview door de eigenaar van het blog Booknuts. Zij is de gelukkige die het boek al mocht lezen. Nu stond ik wat verder naar achteren en kon niet alles goed verstaan. Wel waren ik en wat omstanders verbaasd over dat de interviewster startte met dat de boeken van Helen schokkende gedeeltes bevat. We keken elkaar aan van Oh?

Op het blog was de vraag gesteld welke gebeurtenis Helen in haar boeken zou kunnen gebruiken. Daar was Syrië uitgekomen. Was dat iets voor een boek? Misschien (ik hoorde geen groot enthousiasme over het voorstel), antwoordde ze, maar bij Helen kwamen de onderwerpen spontaan op.
Een vraag uit de zaal had betrekking op Helens ziekte n.a.v het verhaal in Kick. Daarin heeft een rechercheur Heleen ook borstkanker. Helen gaf aan open te zijn over haar ziekte. Ze heeft borstkanker en is ongeneeslijk ziek. Maar hoopt nog lang verhalen te mogen schrijven. Later in ons gesprek zegt ze heus ook rot momenten te hebben. Maar dat alle fijne facebookberichten haar ook kunnen opbeuren. 

Intussen maak ik ook kennis met Judith van de uitgeverij en die vertelt over de verfilming van Kick en dat er van een van de boeken een theaterstuk gaat komen. Hartstikke gaaf natuurlijk! Ik spreek mijn verbazing aan zowel Helen als Judith uit dat De Kick niet genomineerd werd door de redactie van Hebban. Helen geeft aan graag ooit nog eens een prijs te willen winnen. Ze is nu de eeuwige tweede altijd.
Een hele goede vriendin van de schrijfster, Yvonne, leest een hoofdstuk voor uit Bloedbroeders, omdat Helen dyslexie heeft en lezen voor een menigte is dan geen succes volgens haarzelf. Daarna tijd voor het signeren en een flinke rij staat bij de tafel (en terecht) en voor iedereen aandacht en een vriendelijk woord. Wat een prachtmens is deze vrouw toch.
We hebben heel wat boekenuitjes op de teller inmiddels en we maken het ook wel eens heel anders mee, dus grote complimenten als het allemaal zo gemoedelijk en vriendelijk gaat!

Binnenkort natuurlijk een interview met Helen en een recensie van het boek.