Marjan is bij een flink aantal mensen bekend van haar columns in de Margriet. Maar liefst 20 jaar schrijft ze daar wekelijks een stukje. Zoals ze zelf al zegt geen columns waar je na het lezen daar van ondersteboven bent. Wat mij dan doet afvragen wat het algehele nut van die columns is. Meer dan 1000 columns en nooit raakte Iemand van de kook of was op een andere manier van slag. Beetje slappe hapcolumns denk ik dan. Marjan geeft aan dat het ook niet past bij de Margriet. En dat is dan ook wel het beeld wat we hebben bij Libelle en Margriet: ietwat tuttig, zelfs truttig te noemen, over haken, de menopauze, gerechten voor het gezin, tips om beter te strijken en hoe kunnen we beter tuinieren. Niks mis mee! Gelezen door de mensen die het interesseren en er wel blij van worden.
Maar zijn dat dan de mensen die naar de winkel rennen om een thillerdebuut te kopen?
De mensen die graag al 22 jaar Sanne lezen die (ik citeer) "sjongesjonge wat maakt die Sanne een hoop mee", maar de lezers kunnen dan er aan denken dat zij dat in ieder geval niet allemaal meemaken. Het uitgangspunt is ook bij Sanne dat de mensen niet van slag moeten raken.
Van de Berg schrok zo hevig toen ze ontdekte dat ze een thriller schreef dat ze er tijdelijk mee stopte. Maar de hoofdpersoon van het boek bleef aan haar verschijnen en ze ging gestaag verder.
Toen het af was wilde twee uitgeverijen het graag uitgeven en daarom hebben wij de kans om Joy tot ons te gaan nemen.
Waar gaat het boek over? En spreken we van een echte thriller of een spannende roman? Voor beide is een grote doelgroep; alleen moet je niet net door de verkeerde groep gelezen worden. Die hard-thrillerfans houden van dikke vette spanning, terwijl de andere partij meer wat romantiek en gezelligheid in het boek wil. Oordeel zelf.
'Joy is een boek dat je niet meer kunt wegleggen als je eraan begonnen bent. Marjan van den Berg verstaat de kunst van het verhalen vertellen als geen ander en houdt de spanningsboog tot het allerlaatst vast. Ik heb het in één ruk uitgelezen!' - Leontine Haverhals, chef eindredactie Margriet
Ze hebben een dag lang gejaagd, de BBoys. Als Joy haar man Stefan, die het jachtevenement heeft georganiseerd, ophaalt in de jachthut, staat ze oog in oog met het Old Boys Network. Dik bevriend lijken ze. Ogenschijnlijk zoals zoveel mannenclubs. De stem van één van hen roept herinneringen op. Joy schrikt ervan, wil daar helemaal niet meer aan denken. Ze heeft wat er lang geleden is gebeurd, niet zonder reden zo zorgvuldig weggestopt. Joy ziet haar verleden herleven. Ze kan zich er niet voor verstoppen. Alles in haar schreeuwt om vergelding. Het is tijd om wraak te nemen op de vijf die haar ooit geestelijk en lichamelijk hebben vernederd en mishandeld. Maar hoe pak je zoiets aan en wie is als eerste aan de beurt?
Ze hebben een dag lang gejaagd, de BBoys. Als Joy haar man Stefan, die het jachtevenement heeft georganiseerd, ophaalt in de jachthut, staat ze oog in oog met het Old Boys Network. Dik bevriend lijken ze. Ogenschijnlijk zoals zoveel mannenclubs. De stem van één van hen roept herinneringen op. Joy schrikt ervan, wil daar helemaal niet meer aan denken. Ze heeft wat er lang geleden is gebeurd, niet zonder reden zo zorgvuldig weggestopt. Joy ziet haar verleden herleven. Ze kan zich er niet voor verstoppen. Alles in haar schreeuwt om vergelding. Het is tijd om wraak te nemen op de vijf die haar ooit geestelijk en lichamelijk hebben vernederd en mishandeld. Maar hoe pak je zoiets aan en wie is als eerste aan de beurt?
Bron: Marjans eigen column op Hebban
Geen opmerkingen:
Een reactie posten