Bloedverwanten - Els Ruiters

BLOEDVERWANTEN

Als niets is wat het lijkt, wie kun je dan nog vertrouwen?

Als hoofdcommissaris Havinga wordt neergeschoten, ontdekken rechercheur Ava van Amstel en haar collega Rob Welsman dat hun baas op eigen houtje en in het grootste geheim bezig is met een onderzoek. Al zijn aantekeningen zijn in een code, die niet te kraken lijkt, waardoor Ava vermoedt dat er een insider bij betrokken is. 
Het spoor leidt naar internationaal netwerk. Ava en Rob weten een heleboel stukjes van de puzzel boven tafel te krijgen, maar er ontbreekt te veel informatie om het geheel te zien. 
En het ergste is: steeds is iemand hen een stap voor. Is Van Dalsum, de plaatsvervangend hoofdcommissaris, wel te vertrouwen? Hoe zit het met Harmon Wilbrink, die Ava als een schaduw lijkt te volgen? Terwijl haar wantrouwen jegens haar nieuwe collega’s groeit, komt Ava stap voor stap dichter bij de waarheid, maar ook bij het gevaar. 
Dat de code gekraakt moet worden om de bende op te rollen, wordt al snel duidelijk. Maar hoe kraak je een code, als je de sleutel niet kent?

De proloog met Hidde maakt duidelijk wat het onderwerp van het boek zal zijn: kindermisbruik. Een smerige opening waar een jongen onder invloed gefilmd en gebruikt wordt. Pats. We zijn gestart..

Het gaat verder in september 2015. Ava zit kotsmisselijk met een emmer op haar schoot. Ze sleept zich naar het bed en...heeft dan bijna seks met haar bedgenoot. Daar moet ik toch even over nadenken of je zo snel van het over-willen-gevengevoel overgaat in geiligheid?? Maar oké ,vooruit.
Het verhaal gaat als snel verder met de aanslag op hoofdcommissaris Havinga die voor zijn huis neergeschoten is. Het team gaat op onderzoek en dat verloopt eigenlijk in een tempo zoals dat het er in het echt ook aan toegaat: veel zaken onderzoeken, veel mensen ondervragen en vaak dingen voor niets doen.
Elke keer wel weer iets nieuws ontdekken en weer verder kunnen. Steeds een stapje verder.
Daarnaast loopt de lijn van Ava en haar liefde voor drie mannen. Ze woont met ene Ivo, voelt wat voor haar collega Rob en ex-collega en ex-vriend Danny staat opeens voor de deur. Ook heeft ze veel last van misselijkheid: ze zal toch niet...?
Bloedverwanten is wat men een echte vrouwenthriller noemt: lekker veel gemuts over verliefdheid/aantrekkingskracht op mannen, problemen etc. Niks mis mee. Dit is een ideaal leesboek voor fans van Anja Feliers, Sterre Carron en soortgelijke schrijvers.
Een voorbeeld van iets wat je alleen maar kan tegenkomen in een vrouwenthriller:

Danny had gelijk, het was een smaakvolle ruimte, Het huis was al bijna negentig jaar oud en stamde uit de art-decotijd. De originele tegeltjes zaten nog op de muur, het glas in lood boven de deuren en de hoge ramen waren van toen. De plavuizen beneden, in de gang en het trappenhuis waren ook origineel, maar hier en daar flink gerestaureerd.Alles was voorzien van bijpassend meubilair en wandbekleding.
Aan de muur hing een grote replica van een typische jarendertig reclameposter met een soort Great gatsby-achtige uitstraling. Het licht was goed getroffen, de gelige, bijna zwavelachtige kleur van een lucht die op springen staat, terwijl daarachter de donkere wolken klaarliggen om open te breken. Het schilderij paste wonderwel bij de blauwe kamer.

Ellen Ruiters heeft een snelle makkelijk en zeer leesbare schrijfstijl. Het verhaal leest zeer vlot en je scheurt door het boek heen. Ik vind te veel relatiegedoe altijd de spanning ondermijnen, maar daar had ik in dit boek weinig last van. Soms even een zucht vanuit mij, maar waar anderen juist lekker zullen genieten. Want het verhaal rondom de zaak is echt spannend! Maar wordt ietwat soms uit de snelheid getrokken door de Danny's , Ivo's en Robs. Maar ik heb echt genoten van dit boek!

vier sterrekes