Jaja, het is me nogal een titel die de
aanwezigen donderdag 11 juni 2015 toebedeeld kregen van de schrijfsters Jet van
Vuuren, Linda Jansma en Ilse Ruijters.
En ik was er 1 van! Net als Lydia en
Miriam van de bende. Ink, Ann en Renée waren ook uitverkoren,
maar waren helaas verhinderd.
Wat heeft Almere een prachtige grote
bibliotheek zeg! Ik werd er op slag jaloers op, ik wil ook zo'n bibliotheek in
mijn stad! Daar aangekomen zag ik buiten nog geen bekenden. Wel zag ik twee
dames op een bankje in het zonnetje zitten. Ik ben naar hen toegelopen en zij
bleken ook behoorlijk belangrijk te zijn. Na gezellig wat gekletst te hebben
over boeken en het blog gepromoot te hebben, besloot ik binnen een kijkje te
gaan nemen.
Je moest je aanmelden bij Linda, ik
hoefde mijn naam niet meer te zeggen, ik ben berucht (zullen we maar zeggen) en
je kreeg een geheimhoudingsverklaring die je moest invullen. Leuk! De andere bendeleden waren er nog niet,
wel zag ik Connie van Connie's boekenblog, inmiddels ook al bijna een oude
bekende, dus daar gezellig mee staan kletsen.
Na Lydia en Miriam begroet te hebben
begon de avond al snel. De dames werden geïnterviewd door een lokale
journaliste. De vragen waren leuk en de interactie tussen de dames was goed. Je
kon goed merken dat ze elkaar wel liggen.
Hoe ga je dan zo'n gesprek samenvatten?
Lastig...(ook omdat ik vergeten ben aantekeningen te maken).
Wat zijn we in ieder geval te weten
gekomen:
Jet en Linda bedenken weinig tot niks
van te voren, het verhaal komt tot stand tijdens het schrijven.
Linda kan leven van het schrijven, maar
werkt, omdat ze het leuk vindt, 2 dagen in de week in de trimsalon.
Jet werkt 16 uur in de week in de
bibliotheek.
Ilse werkt als zzp-er als
tekstschrijver, zo ‘koopt’ ze tijd om te kunnen schrijven.
Ilse heeft na het winnen van haar eerste
schrijfwedstrijd haar baan opgezegd, van het prijzengeld een laptop gekocht en
wilde fulltime schrijfster worden.
Linda had haar debuut (Caleidoscoop) in
7 weken geschreven.
Jet heeft haar debuut in 3 weken
geschreven, maar moest daarna nog wel heel wat schaven.
Jet van Vuuren is een pseudoniem bedacht
door de uitgever, en zij vindt het wel lekker klinken. Ook omdat bij het
leesplankje Jet en Vuur na elkaar komen, maar dat mag ze eigenlijk niet
vertellen van de uitgever (ze heeft nu een andere uitgever).
Ze hebben alle 3 iets voorgelezen uit
nieuw werk.
Linda heeft volgens mij een compleet
hoofdstuk voorgelezen en dat belooft alweer veel goeds!
Jet was wat kort van stof, en daaruit
bleek dat het heel heftig wordt.
Ilse zei al meteen dat de kans dat wat
ze voorleest ook daadwerkelijk in het boek komt vrij klein is. Jammer, want het
was prachtig wat ze geschreven heeft en verdient, wat mij betreft, een plekje
in het boek!
Ilse was heel duidelijk: wie doodging
moest ook echt dood, weg, blij dat ze er vanaf was.
En iets minder heftig vond Jet dat ook.
In Bed & Breakfast liet Jet in
eerste instantie Myrthe doodgaan, maar dat moest ze aanpassen van de uitgever,
en dat heeft ze gedaan.
Inspiratie komt op de meest rare
momenten, maar vaak ook vlak voor het slapen gaan. Bij Linda gaat het bedlampje
vaak nog even aan en dan weer uit.
De ‘schoontantes’ van Ilse zijn bijna
allemaal slechtziend of blind en die hebben bij Visio een aanvraag ingediend om
haar boek in te laten spreken. Dit is ook gebeurd. Dat kan als minimaal 2
slechtzienden of blinden zo'n verzoek indienen.
Caleidoscoop is van naam veranderd naar
Kwetsbaar, omdat er meerdere boekhandelaren waren die niet wisten wat een
caleidoscoop was en dat ze daardoor dus hun klanten niet konden adviseren. Er
klonk veel ontstemd gemompel en onbegrip dat mensen niet zouden weten wat een
caleidoscoop is. Je zal toch in de zaal gezeten hebben en inderdaad niet weten
wat een caleidoscoop is, dat zal vast ongemakkelijk hebben gevoeld.
Ilse durft bij anderen nog steeds
sterrenmuntthee te drinken, de vraag is volgens haar eerder of mensen het bij
haar nog durven drinken.
Veel te snel was de avond voorbij. Na
snel nog wat foto's met het drietal en ook individueel met Jet van Vuuren (want
die ontbrak nog in de collectie) vertrokken we naar het station.
Het was een erg leuke avond, zeker voor
herhaling vatbaar!
En zeg nou zelf: wie wil er nou niet een
Very Important Reader zijn?
Juul
Juul
Geen opmerkingen:
Een reactie posten